Τα αποτελέσματα των εκλογών όπως
ήταν αναμενόμενο βυθίζουν την Ελλάδα ακόμα πιο βαθιά στη δίνη των μνημονίων και
των αδιεξόδων. Σε μια τέτοια κατάσταση είναι οξύμωρο να ψάχνει κάποιος για
νικητές.
Αν όμως εθιμικά πρέπει να ανακηρυχτεί νικητής τότε αυτός είναι η αποχή
που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Αυτό σημαίνει ότι οι εκλεγμένοι δεν
αντιπροσωπεύουν τους μισούς εγγεγραμμένους ψηφοφόρους (44%αποχή+6% εκτός
βουλής+2%άκυρα λευκά).Να και το πρώτο εμπόδιο στην άσκηση της σκληρής πολιτικής
που θα ακολουθηθεί.
Ας σταθούμε λίγο εδώ. Πολλοί λένε ότι δόθηκε μια δεύτερη
ευκαιρία σε μια αριστερή κυβέρνηση και ταυτόχρονα λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ
αποδεσμεύτηκε από την αριστερή πλατφόρμα που ήταν βαρίδι για την άσκηση
πολιτικής. Οξύμωρο; Καθόλου αν σκεφτεί κανείς ότι αλληλοκοροϊδευόμαστε και
κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τη ματαιότητα των εκλογών, ότι η χώρα είναι σε
πλήρη επιτροπεία, ότι είμαστε η πρώτη αποικία μέσα σε Ευρωπαϊκό έδαφος κλπ κλπ.
Στη πραγματικότητα, η κυβέρνηση που θα προκύψει τις επόμενες ώρες θα είναι μια δεξιά για να μη πω μια
ακροδεξιά κυβέρνηση, που θα προσπαθήσει να νομοθετήσει και να εφαρμόσει όσα
σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα, απαιτούνται από την υπογραφή και την επικύρωση (220
βουλευτές ψήφισαν υπέρ) του 3ου μνημονίου.
Θα είναι ίσως η πρώτη
κυβέρνηση που δεν θα έχει αντιπολίτευση. Παράδοξο; Καθόλου. Στη Βουλή υπάρχει
μια δύναμη 258 βουλευτών που τα κόμματά τους είναι υπέρ του μνημονίου και τα οποία
έχουν υπερψηφίσει το 3ο μνημόνιο. Η νεα Βουλή θα καλεστεί να το εφαρμόσει στις πλάτες των Ελλήνων, υποψιασμένων και ανύποπτων. Σε αυτή τη
δύναμη πρέπει να προστεθούν και οι 9 βουλευτές του Λεβέντη ο οποίος έχει ταχθεί
υπέρ του μνημονίου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο γραφικός Λεβέντης , για να μη πω τίποτα βαρύτερο, που
τον είχαν ταράξει στην πλάκα και τον ήξεραν όλες οι πιτσαρίες της Αθήνας, να
προβάλετε τουλάχιστον 30 φορές τις τελευταίες 40 ημέρες πριν τις εκλογές από
κανάλια με πανελλαδική εμβέλεια.
Άρα η
συνολική δύναμη που θα στηρίξει κάθε μνημονιακό νόμο ανέρχεται στους 267 που θα
συναγωνίζονται ποιος θα έχει την καλύτερη επιχειρηματολογία για την υπερψήφισή του.
Οι υπόλοιποι 33 «αντιμνημονιακοί» βουλευτές των κομμάτων του
ΚΚΕ και της Χ.Α. αποτελούν το παραπέτασμα του δήθεν δημοκρατικού πλουραλισμού.
Μια που αναφέρθηκα στη Χ.Α.
Είναι
η πρώτη φορά που πολιτικό κόμμα που ο αρχηγός έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη
για τη δολοφονία ενός ανθρώπου και βρίσκεται μέσα στη βουλή με 18 βουλευτές που
αντιπροσωπεύουν 379.581 ανθρώπους που τους επιβραβεύουν για τις πράξεις τους,
οι οποίοι αφελείς νομίζουν ότι θα δείρουν βουλευτές και θα κάνουν άνω κάτω τη
βουλή. Προς το παρόν τους μόνους που έχουν δείρει είναι τους εργάτες των
ναυπηγείων που απεργούσαν και κάποιους μετανάστες που τους πετυχαίνουν ξέμπαρκους.
Για το ΚΚΕ δεν έχω να πω τίποτα
αφού το ποσοστό που παραμένει σταθερό στο 5,5% τα λέει όλα. Ο κόσμος το έχει
πάρει χαμπάρι και το ανταμείβει αντίστοιχα.
Αυτό που δε πρέπει να διαφεύγει
της προσοχής είναι ότι παρά αύξηση ή την σταθερότητα των ποσοστών του κάθε
κόμματος όλα τα κόμματα πλην του Λεβέντη έχασαν χιλιάδες ψηφοφόρους.
Σε απόλυτους αριθμούς οι απώλειες
είναι:
ΣΥΡΙΖΑ: 320.000 ψηφοφόροι
ΝΔ: 200.000 ψηφοφόροι
ΧΑ: 9.000 ψηφοφόροι
ΠΑΣΟΚ/ ΔΗΜΑΡ: 130000 ψηφοφόροι
ΚΚΕ: 38.000 ψηφοφόροι
ΠΟΤΑΜΙ: 150.000
ψηφοφόροι
ΑΝΕΛ: 93.000 ψηφοφόροι
ΣΥΝΟΛΟ: 940.000
Αν προστεθούν και 800.000
ψηφοφόροι που ενώ ψήφισαν τον Ιανουάριο το Σεπτέμβριο δεν ψήφισαν σημαίνει ότι
1.740.000 άνθρωποι γύρισαν την πλάτη σε αυτούς που μπήκαν στη Βουλή.
Γνωρίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία αναρωτιέμαι αν η
Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία που έχουμε εδώ στην Ελλάδα όντως είναι αυτό που
εννοεί ο τίτλος της. Η απάντηση είναι όχι. Δεν είναι αντιπροσωπευτική.
Αν εξετάσουμε τα αποτελέσματα με
απόλυτους αριθμούς επί του συνόλου των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων διαπιστώνουμε
ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι το πρώτο κόμμα παίρνει ένα ποσοστό μόλις 19,5%!!
Έρχεται λοιπόν ο εκλογικός
«νόμος», το Ελληνικό παράδοξο που λέω εγώ και με το μαγικό ραβδάκι που κρατάει
το 19,5% μετατρέπεται σε 35,45% το οποίο
δίνει μια κοινοβουλευτική δύναμη 145 βουλευτών δηλ. το 48% των εδρών του
κοινοβουλίου. Πλέρια Δημοκρατία που έλεγε και ο Αντρέας, που έχει αρχίσει να
γίνεται πάλι της μόδας από τον μικρό του κλώνο.
Έκανα αυτή τη μικρή ανάλυση για να
αποδείξω ότι η λαϊκή βούληση όπως αυτή αποτυπώνεται στο Σύνταγμα δεν
αντιπροσωπεύεται σε αυτές τις εκλογές. (Μένω μόνο στο γεγονός. Τις αιτίες
αναζητήστε τις εσείς.)
Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική
αστάθεια συνεχίζεται και θα γίνει εντονότερη όταν αντιληφθούν και αυτοί που
γελούν στο άκουσμα ότι είμαστε αποικία, ποιος
είναι αυτός που κυβερνά πραγματικά την Ελλάδα . Όπως εύστοχα έγραψε
ο the Guardian την περασμένη βδομάδα, για τους Έλληνες που καλούνται να εκλέξουν
κυβέρνηση, αλλά από Δευτέρα θα είναι πρωθυπουργός ένας κουστουμαρισμένος τύπος
από την Ολλανδία.
Σε αναμονή της συνέχειας.
Υ.Γ. Οι δημοσκόποι για άλλη μια
φορά φορά απέτυχαν παταγωδώς. Κάποιοι ουρλιάζουν να επέμβει η δικαιοσύνη με τη
κατηγορία της παραπλάνησης της κοινής γνώμης. Φυσικά δεν τους έχει περάσει από
το μυαλό, η σοβαρή πλέον πιθανότητα, οι ερωτώμενοι να δίνουν επίτηδες λάθος
απαντήσεις για να σπάσουν πλάκα και ασυνείδητα να καταρρίψουν την όποια
αξιοπιστία των εταιρειών δημοσκοπήσεων.
Είναι λίγο τρομακτικό ε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου