ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΡΙΦΘΗΚΕ

 

Το 1956, η εταιρεία αεροσκαφών Grumman δοκίμαζε το νέο της μαχητικό, το F-11 Tiger, στα ανοικτά των ακτών της πολιτείας της Νέας Υόρκης.

Το F-11 Tiger ένα γρήγορο και ευκίνητο μαχητικό,  ήταν μόλις το δεύτερο υπερηχητικό  αεροσκάφος στο δυναμικό του Ναυτικού, ικανό να αναπτύξει ταχύτητα 843 μίλια την ώρα (Mach 1,1) και το πρώτο που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Grumman.

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1956, το αεροσκάφος βρισκόταν στην 41η πτήση του για να εκτελέσει δοκιμές βολής υψηλής ταχύτητας με τα τέσσερα κανόνια Colt Mk 12 των 20 χιλιοστών. Ο πιλότος δοκιμών Tom Attridge πιλοτάρει το αεροσκάφος στα 22.000 πόδια (~6,7 χλμ.), ο οποίος στη συνέχεια ενεργοποίησε τον μετακαυστήρα για να γίνει υπερηχητικός σε μια βουτιά 20 μοιρών για να εξαπολύσει μια ριπή τεσσάρων δευτερολέπτων στα 13.000 πόδια (~4 χλμ.). Αφού περίμενε λίγα δευτερόλεπτα για να κρυώσουν τα κανόνια, εξαπέλυσε μια δεύτερη ριπή. Ωστόσο, λίγο μετά την ολοκλήρωση της βολής, το αεροσκάφος του δονήθηκε βίαια, με το μπροστινό παρμπρίζ να θρυμματίζεται και τον κινητήρα να αρχίζει να χάνει ισχύ. Αφού κατέβασε το σύστημα προσγείωσης, ο κινητήρας έχασε ξαφνικά όλη την ισχύ του και ο Attridge αναγκάστηκε να κάνει αναγκαστική προσγείωση λιγότερο από ένα μίλι πριν από τον διάδρομο και κατάφερε να ξεφύγει από το φλεγόμενο αεροσκάφος του παρά κάποιους τραυματισμούς και διασώθηκε λίγο αργότερα.

 

Η έρευνα μετά τη συντριβή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το F11 αυτοκαταρρίφθηκε με τέσσερις βολές. Οι σφαίρες χτύπησαν τον μπροστινό κώνο, το παρμπρίζ, τον συμπιεστή του κινητήρα και την εισαγωγή αέρα. Κατά την προσγείωση, όταν τα πτερύγια καταστροφής της αντώσης (spoiler) και το συστημα προσγείωσης ήταν εκτεταμένα, οι κραδασμοί ήταν αρκετοί για να μετακινήσουν  τη σφαίρα που είχε σφηνωθεί στην εισαγωγή αέρα, η οποία αναρροφήθηκε στον κινητήρα, προκαλώντας πλήρη απώλεια ισχύος

Το 1956, η εταιρεία αεροσκαφών Grumman δοκίμαζε το νέο της μαχητικό, το F-11 Tiger, στα ανοικτά των ακτών της πολιτείας της Νέας Υόρκης.

Το F-11 Tiger ένα γρήγορο και ευκίνητο μαχητικό,  ήταν μόλις το δεύτερο υπερηχητικό  αεροσκάφος στο δυναμικό του Ναυτικού, ικανό να αναπτύξει ταχύτητα 843 μίλια την ώρα (Mach 1,1).

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1956, το αεροσκάφος βρισκόταν στην 41η πτήση του για να εκτελέσει δοκιμές βολής υψηλής ταχύτητας με τα τέσσερα κανόνια Colt Mk 12 των 20 χιλιοστών. Ο πιλότος δοκιμών Tom Attridge πιλοτάρει το αεροσκάφος στα 22.000 πόδια (~6,7 χλμ.), ο οποίος στη συνέχεια ενεργοποίησε τον μετακαυστήρα για να γίνει υπερηχητικός σε μια βουτιά 20 μοιρών για να εξαπολύσει μια ριπή τεσσάρων δευτερολέπτων στα 13.000 πόδια (~4 χλμ.). Αφού περίμενε λίγα δευτερόλεπτα για να κρυώσουν τα κανόνια, εξαπέλυσε μια δεύτερη ριπή. Ωστόσο, λίγο μετά την ολοκλήρωση της βολής, το αεροσκάφος του δονήθηκε βίαια, με το μπροστινό παρμπρίζ να θρυμματίζεται και τον κινητήρα να αρχίζει να χάνει ισχύ. Αφού κατέβασε το σύστημα προσγείωσης, ο κινητήρας έχασε ξαφνικά όλη την ισχύ του και ο Attridge αναγκάστηκε να κάνει αναγκαστική προσγείωση λιγότερο από ένα μίλι πριν από τον διάδρομο και κατάφερε να ξεφύγει από το φλεγόμενο αεροσκάφος του παρά κάποιους τραυματισμούς και διασώθηκε λίγο αργότερα έχοντας εγκαυματα και κατάγματα. Επέστρεψε στο πιλοτηριο μετά από έξη μήνες. 

Το ναυτικό αγόρασε μόλις 200 αεροπλάνα τα οποία αντικαταστάθηκαν αργότερα από τα F-4 II, λόγω των πολλών θανατηφόρων ατυχημάτων. Παρέμειναν στην υπηρεσία μέχρι το 1969 ως αεροσκάφη του σμήνους επιδείξεων Blue Angels

ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ

Η έρευνα μετά τη συντριβή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το F11 Tiger αυτοκαταρρίφθηκε με τέσσερις βολές. Κατά την γρήγορη κάθοδό του, ο πιλότος είχε στην πραγματικότητα πετάξει πάνω στην τροχιά των βλημάτων που είχε ρίξει νωρίτερα.

Παρόλο που τα βλήματα είχαν προβάδισμα εκκίνησης (η ταχύτητα του αέρα του αεροσκάφους, συν την ταχύτητα στο στόμιο των βλημάτων), επιβραδύνθηκαν γρήγορα λόγω της οπισθέλκουσας που διέρχεται από τον περιβάλλοντα αέρα. Τα βλήματα επιβραδύνθηκαν, το Tiger επιταχύνθηκε και τα δύο ξανασυναντήθηκαν στον ουρανό, με μοιραίες (για το αεροσκάφος) συνέπειες.

 Τα βλήματα χτύπησαν τον μπροστινό κώνο, το παρμπρίζ (windshield -ανεμοθραυστης), τον συμπιεστή του κινητήρα και την εισαγωγή αέρα. Κατά την προσγείωση, όταν τα πτερύγια καταστροφής της αντώσης (spoiler) και το συστημα προσγείωσης ήταν εκτεταμένα, οι κραδασμοί ήταν αρκετοί για να μετακινήσουν  τη σφαίρα που είχε σφηνωθεί στην εισαγωγή αέρα, η οποία αναρροφήθηκε στον κινητήρα, προκαλώντας πλήρη απώλεια ισχύος.