Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΤΟ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ

Σήμερα θα μιλήσω για μια διαφορετική επέτειο. Σαν σήμερα λοιπόν πριν 36 χρόνια αποφεύχθηκε το μεγαλύτερο αεροπορικό ατύχημα που  θα γινόταν στην  Ελλάδα και ίσως και του κόσμου.Ο ανθρώπινος παράγοντας έπαιξε καθοριστικό ρόλο  για την εξέλιξη του συμβάντος (αρνητικά και θετικά).

 Στις 9 Αυγούστου το 1978 ένα Β-747 της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ με 418 επιβάτες και πλήρωμα απογειώνεται απο το Ελληνικό με προορισμό την Νέα Υόρκη.Δεν έχουν ξεκολλήσει καλά καλά οι τροχοί από το έδαφος όταν παίρνει φωτιά ο #3 κινητήρας....

Το α/φος  βάσει των στοιχείων που συνέλεξε από τους καταγραφείς πτήσεως (flt recorders)  η κατασκευάστρια εταιρεία BOEING,κατά την διερεύνηση του περιστατικού,  χαρακτηρίστηκε  ως πεσμένο...

Στο βίντεο που ακολουθεί θα παρακολουθήσουμε τον Κυβερνήτη του α/φους  να περιγράφει τα 93 δραματικά δευτερόλεπτα της πτήσης.

Μέσα από το ολιγόλεπτο βίντεο φανερώνεται πως μέσα σε 93 δεύτερα μπορείς να υπερβείς τον εαυτό σου, να κάνεις πράξη  όσα έχεις διδαχτεί , και να γίνεις ήρωας στα μάτια των άλλων, αφού εσύ το μόνο που έχεις πράξει είναι το αυτονόητο.

Ποιοι ήταν οι παράγοντες που έπαιξαν το ρόλο τους ,για να συμβεί το ακατόρθωτο;

Πρώτα από όλα θέλω να σταθώ στο πως λειτούργησε το μυαλό του Κυβερνήτη και του Συγκυβερνήτη και σε οριακές στιγμές πήραν τις σωστές αποφάσεις.
Επιτρέψτε μου να μην πω σε τεχνικές λεπτομέρειες που συχνά κουράζουν. άλλωστε άλλος είναι ο σκοπός  του άρθρου.

Πόσο δυνατός πρέπει να είσαι ώστε μέσα σε δευτερόλεπτα να πάρεις την απόφαση ότι ο στόχος των επόμενων δευτερολέπτων, που όπως φαίνονταν ήταν και τα τελευταία της ζωής σου, είναι να οδηγήσεις το καταδικασμένο αεροπλάνο προς το Όρος Αιγάλεω για να συντριβεί πάνω σ’αυτό, ώστε να ελαχιστοποιήσεις την καταστροφή,σε ανθρώπινες ζωές, αλλά και σε υλικές ζημιές. Μένεις άναυδος όταν κατά την διήγησή του καταλαβαίνεις την προσήλωση του στο να φτάσει το αεροπλάνο στο Αιγάλεω. Μόνο όταν αρχίζει να παίρνει ύψος και λίγο πριν φτάσει στο βουνό εξασφαλίζοντας ότι το α/φος έχει πλέον αρκετές πιθανότητες να σωθεί,ο κυβερνήτης αλλάζει στόχο και κατευθύνεται προς την θάλασσα.

Πόση αυτοσυγκέντρωση και ψυχή πρέπει να είχαν Κυβερνήτης και Συγκυβερνήτης ώστε να κρατούν το α/φος σε ευθεία οριζόντια πτήση στα 57 μέτρα!! και με 167 μίλια ταχύτητα ώστε να μην έχουν την παραμικρή απώλεια ώσης;

Πόσο πρέπει να παρεκκλίνεις από τους κανόνες ώστε να φτάσεις στο θαύμα και όχι την καταστροφή;

Όλα τα παραπάνω δεν έγιναν τυχαία. Σε όλα σημαντικό ρολό έπαιξε η φιλοσοφία της εταιρείας . Έχοντας ως πρώτο στόχο την ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΤΗΣΕΩΝ, επένδυε εκατομμύρια στην εκπαίδευση των πιλότων και των τεχνικών.

Το παραπάνω υπήρξε το κορυφαίο αεροπορικό συμβάν στην 52χρονη ιστορία της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ. Μόνο αυτό, το περιστατικό ,είναι ικανό να αποσβέσει ότι ποσά είχε δαπανήσει η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ σε εκπαιδεύσεις  και  σε επενδύσεις συντήρησης α/φων.

Για την ιστορία  Κ1  ήταν ο Σ. Μιγάδης και  Κ2 ήταν ο Κ. Φικάρδος

Την ανάρτηση αυτή την αφιερώνω σε ένα  αεροπόρο ο οποίος  μου έστειλε το βίντεο, καθώς και σε όλους  εκείνους τους   συναδέλφους που ευ-συνείδητα συχνά  υπερέβαλαν εαυτούς προκειμένου να κρατηθεί ψηλά η ασφάλεια των πτήσεων μέχρι την τελευταία μέρα της λειτουργίας της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ.
 Ενώ εισέπρατταν ,επί σειρά  ετών, την χλεύη της πολιτείας ,των μμε και μεγάλης μερίδας πολιτών, αυτοί, έπραξαν τα αυτονόητα.
Τους εύχομαι καλή υγεία και καλή δύναμη.