ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ

Οι πρώτοι 7 μήνες του 2015 υπήρξαν οι πιο πυκνοί πολιτικά μήνες της μεταπολίτευσης. Τα γεγονότα έτρεχαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα καθώς και οι μεταμορφώσεις- ξεβρακώματα. Κατά τη γνώμη μου, ήταν πολύ ωφέλιμοι και διδακτικοί αυτοί οι μήνες ανεξάρτητα αν σκόρπισαν πίκρα και απογοήτευση στη πλειοψηφία των πολιτών. 

Όσοι διαθέτουν έστω και ελάχιστα γραμμάρια μυαλού, κατάλαβαν ότι η λαϊκή εντολή και βούληση των Ελλήνων Πολιτών δεν έχει καμιά ισχύ. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα δυο φορές μέσα στους 7 μήνες. Μια στις εκλογές του Ιανουαρίου και μία στο Δημοψήφισμα του Ιουλίου. 

Η Ευρώπη και η πλειοψηφία της ελληνικής πολιτικής σκηνής αγνόησαν προκλητικά την πλειοψηφία (62,3%) του λαού, καταπάτησαν τις επιταγές του Συντάγματος, ακύρωσαν το πολίτευμα. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ βάπτισε το κρέας ψάρι, υποτιμώντας τη νοημοσύνη μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού. Πριν 7 μήνες ζητούσε τα ψήφο μας για να καταργήσει το μνημόνιο. Σήμερα ζητά τη ψήφο μας για να εφαρμόσει το μνημόνιο.

Οι προσεχείς εκλογές λοιπόν, που σημειωτέον επιβλήθηκαν από την Ευρώπη για τον απλό λαό δεν παίζουν κανένα ουσιαστικό ρόλο. Ο  αφού ο μοναδικός σκοπός των εκλογών είναι να δημιουργηθεί  μια κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής ώστε να υλοποιήσει τα προαπαιτούμενα του μνημονίου που επέβαλαν οι Ευρωπαίοι . Ακούγεται η γελοιότητα περί αριστερού μνημονίου. Μπορεί να το υπόγραψε ο μικρός Αλέξης ως πρωθυπουργός, αλλά τα επικύρωσαν  όλοι οι μνημονιακοί κομματικοί σχηματισμοί(ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ).Πλέον όλοι αυτοί οι σχηματισμοί είναι σχεδόν όμοιοι χωρίς ουσιαστικές διαφορές. Η Ευρώπη επιτάσσει την εκλογή μιας κυβέρνησης ευρείας συναίνεσης  που ουσιαστικά θα είναι ο ελληνόφωνος εκτελεστής των εντολών του πραγματικού πρωθυπουργού της Ελλάδας  του σκληρού Ολλανδού  Μαάρτεν Φερβέυ ,επικεφαλής του Task Force και αναπληρωτή γενικό διευθυντή Οικονομικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο λαός συνειδητά ή ασυνείδητα, από ένστικτο και μόνο,  έχει καταλάβει πολύ καλά τι παίζεται και θεωρεί όλους αυτούς τους τύπους ξένο σώμα για την ελληνική κοινωνία. Μη σας ξεγελάσουν η προσέλευση στις κάλπες και τα όποια αποτελέσματα. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτά δεν έχουν καμιά σημασία όπως καμιά σημασία δεν θα έχει και η όποια σύνθεση της Κυβέρνησης αφού όλοι τους είναι ανίκανοι να διαχειριστούν το μεγάλο πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν και που επιδεινώνεται μέρα με την μέρα. Νομίζω ότι έχουμε μπει στη φάση εκείνη στην οποία θα αλλάζει η κυβέρνηση με μέγιστη συχνότητα τους 6 μήνες. Πώς να μη συμβεί αυτό όταν τα παραπάνω κόμματα κατεβαίνουν με το ίδιο πρόγραμμα που είναι η υλοποίηση του 3^ου μνημονίου που έχουν αποδεχτεί και υπερψηφίσει  αλλά έχει ήδη απορρίψει η πλειοψηφία του λαού;

Παράλληλα άλλο ένα σοβαρότατο πρόβλημα έχει ανακύψει. Λέγεται προσφυγικό κύμα. Τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Η Γερμανία έκλεισε τα σύνορά της αφού νομίζει ότι κινδυνεύει η εσωτερική της ασφάλεια, τάξη και δημόσια υγεία, και προτείνει ως λύση του προβλήματος να μετατραπεί η Ελλάδα και η Ιταλία σε ζώνες υποδοχής αυτών των ανθρώπων. Δηλαδή εκτός των άλλων δεινών να μετατραπεί η χώρα σε αποθήκη ανθρώπινων ψυχών. Για αυτή τη εξέλιξη δεν ειπώθηκε λέξη από κανέναν αφού κανένας δεν έχει καταρτίσει κανένα σχέδιο. Έτσι θα προσφύγουν στην προσφιλή τους μέθοδο τους . Να αφήσουν την Ευρώπη δηλ. τη Γερμανία να αποφασίσει και αυτοί σαν υπάκουα σκυλάκια να εκτελέσουν τις εντολές της. Το έχουμε δει το έργο πολλές φορές. Ήδη η προσφιλής μας Ευρώπη έχει αποφασίσει ότι 120000 άνθρωποι θα παραμείνουν «εν αναμονή» στην Ελλάδα και την Ιταλία. Τώρα που θα μείνουν και πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι είναι ένα άλλο θέμα.

Όπως καταλαβαίνει κάποιος,  το αδιέξοδο στο οποίο θα έρθει η ελληνική κυβέρνηση είναι ορατό και απέχει πολύ κοντά. Οι πιέσεις που θα ασκηθούν θα είναι αφόρητες και  θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι η κυβέρνηση δε θα αντέξει για πολύ. Από τη μία η αδυναμία εφαρμογής των μέτρων που επιβάλλει το μνημόνιο και η ταυτόχρονη αδυναμία διαχείρισης του προβλήματος των προσφύγων θα την αποδυναμώσει πολύ γρήγορα. Εδώ θα πρέπει να υπολογιστεί και η μεγάλη αποχή που φαίνεται ότι θα υπάρξει και που θα θέσει υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη της κυβέρνησης από την πρώτη κιόλας μέρα. Η αποχή σε αυτές τις εκλογές έχει έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά τα επιτελεία των κομμάτων που έχουν ξαμοληθεί τις τελευταίες μέρες να προσπαθήσουν να πείσουν τους αμετάπειστους να πάνε να ψηφίσουν.

Τελικά ότι δε μπόρεσαν τα τόσα κινήματα, παρατάξεις, αγώνες, το κατάφερε η ίδια η ζωή που έχει αρχίσει να τοποθετεί πρόσωπα και πράγματα στη σωστή τους θέση. Σύντομα θα τεθούν ζωτικά ερωτήματα που θα ζητούν απαντήσεις  από τον απλό λαό ο οποίος φαίνεται ότι έχει αρχίζει να ωριμάζει και να προετοιμάζεται για αυτή τη στιγμή.

Θα κλείσω με ένα ταιριαστό  για τη περίπτωση τραγούδι:

https://youtu.be/XIBkOgfYeFg