Σήμερα θα σας πω μια ιστορία που μπορεί να μην είναι χριστουγεννιάτικη αλλά είναι ενδιαφέρουσα και πέρα για πέρα αληθινή. Πρόκειται για μια ιστορία όπου ένα μικρό γυάλινο φιαλίδιο έγινε ο καθοριστικός παράγοντας για να απολαύσουμε έναν μοναδικό ήχο από την κιθάρα του Duane Allman. Έναν ήχο που παραμένει μοναδικός και έγινε το σήμα κατατεθέν αυτού του θρυλικού και πρόωρα χαμένου κιθαρίστα.
Πλησιάζουν Χριστούγεννα! Οι δρόμοι είναι πάλι στολισμένοι, γλυκιές μελωδίες ακούγονται παντού, στολισμένες βιτρίνες καταστημάτων σε έλκουν να ψωνίσεις, χαμόγελα και ευχές παντού. Ένα σκηνικό που μάλλον μοιάζει κενού περιεχομένου αφού με ευχολόγια δεν αλλάζει καμιά κατάσταση πόσο μάλλον να προσπαθείς να ξαναφέρεις το χαμόγελο στο πρόσωπο ανθρώπων που δοκιμάζονται σκληρά τα τελευταία 7 χρόνια. Στο κατεστραμμένο οικονομικό προτεκτοράτο του Νότου δεν απαιτούνται εκδηλώσεις κακέκτυπα εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα σε άλλες χώρες που με τις οποίες δεν ταιριάζουμε σε τίποτα. Αυτό που απαιτείται εδώ στην Ελλάδα είναι να πράξουμε με ουσιαστικό και αποτελεσματικό τρόπο αν θέλουμε να ανακουφίσουμε έστω και για λίγο κάποιους ανθρώπους και να ζεστάνουμε πραγματικά τη ψυχή μας. Αυτή την αίσθηση της πραγματικής αγάπης την έχουμε όλοι ανάγκη. Δεν θα σας ευχηθώ για τα Χριστούγεννα αλλά θα σας προτρέψω: ΠΡΑΞΤΕ!
Να πράξετε όπως π.χ. έπραξε και πράττει ένας απλός ιερωμένος, ο παπα Αντώνης Παπανικολάου. Όταν η Ελλάδα ζούσε το 1998 το μύθο του Χρηματιστηρίου ο 26 χρονος παπάς βρέθηκε στην ενορία του Αγ. Γεωργίου στον Κολωνό. Μιας περιοχής που έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της και έχει μετατραπεί σε γκέτο. Όλα αυτά μια ανάσα από το κέντρο της Αθήνας.
Ο νεαρός τότε ιερέας δεν περιορίστηκε στα ιερατικά του καθήκοντα μέσα στο ναό, αλλά βγήκε έξω στο δρόμο και έκανε πράξη αυτά που πίστευε. Έφτιαξε μια σύγχρονη Κιβωτό για τα παιδιά όλου του Κόσμου που δεν ήταν ενός κατώτερου Θεού αλλά μιας αδιάφορης κοινωνίας.
Ας ρίξουμε μια ματιά περί τίνος πρόκειται. Το κείμενο που ακολουθεί είναι από το ιστότοπο της Κιβωτού:
O Robert Finley είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση μουσικού, τραγουδιστή και συνθέτη των μπλουζ. Έπρεπε να περάσουν 6 δεκαετίες για να καταφέρει να ηχογραφήσει τον πρώτο του δίσκο που είχε τίτλο Age Don't Mean a Thing και κυκλοφόρησε το 2016. Ο δίσκος αυτός υπήρξε μια έκπληξη αφού έσφιζε από ενέργεια και φρεσκάδα και ήταν γεμάτος από ήχους και στοιχεία που είχαμε χρόνια να ακούσουμε και τα οποία μας παραπέμπουν στον ήχο του Μέμφις και της deep southern soul.
