STEVEN GERRARD : ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΗΓΕΤΗ

    Το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό δημοφιλές άθλημα που πάνω από εκατό χρόνια συγκινεί τους ανθρώπους σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Τα τελευταία 25 χρόνια πολυεθνικές εταιρείες αθλητικών ρούχων, μπύρας, αυτοκινήτων κλπ, έχουν αρχίσει και εισέρχονται δυναμικά στο χώρο του αθλήματος αφαιρώντας του χρόνο με το χρόνο κομμάτια από το λαϊκό του χαρακτήρα μετατρέποντας το ταυτόχρονα σε ένα πολύχρωμο τσίρκο που μέρος της παράστασης είναι και το άθλημα. Οι τελικοί αγώνες διεθνών διοργανώσεων όπως του Παγκοσμίου Κυπέλλου ή του ευρωπαϊκού Champions League θυμίζουν πλέον περισσότερο κοσμοπολίτικες διοργανώσεις παρά αθλητικούς αγώνες. Οι αθλητές δε, μοιάζουν όλο και περισσότερο με μοντέλα που φορούν τα νέα προϊόντα των μεγάλων αθλητικών βιομηχανιών ως ζωντανές διαφημίσεις προς τέρψη ενός παγκόσμιου καταναλωτικού κοινού. Οι ομάδες που πρωταγωνιστούν τα τελευταία 25 χρόνια είναι οι πλουσιότερες με προϋπολογισμό που θα ζήλευε ένα μικρό κράτος της Αφρικής. Οι αθλητές που αποτελούν περιουσιακό στοιχείο της εταιρείας συλλόγου,  υποβάλλονται σε ένα μαραθώνιο αγώνων οι οποίοι, πολλές φορές ξεπερνούν τους 50 τη χρονιά. Για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις ακολουθούν μια ζωή με αυστηρά διαιτολόγια, ατέλειωτες  ώρες καθημερινής προπόνησης, προκαθορισμένα ωράρια ανάπαυσης. Δεν θα ήταν υπερβολικό να πω ότι είναι πολύ σκληρά εργαζόμενοι , χρυσοπληρωμένοι μεν, αλλά με  ελάχιστη προσωπική ελευθερία.

Παρόλο που τα παραπάνω συντελούν στο να χάνεται η μαγεία του αθλήματος προς όφελος του κέρδους και τα οποία διώχνουν τους πραγματικούς φιλάθλους «παλαιά κοπής» από τα γήπεδα, υπάρχουν και κάποιες μικρές εξαιρέσεις που κρατούν ζωντανό ακόμα το άθλημα στην καρδιά των φιλάθλων, αφού αναδεικνύουν τον ανθρώπινο παράγοντα που τείνει να εξαφανιστεί κάτω από τον τεχνοκρατικό ψυχρό προγραμματισμό που επικρατεί και στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Για μια τέτοια εξαίρεση θα μιλήσω. Το αδιαφιλονίκητο ηγέτη και «σημαία» της Liverpool, Steven Gerrard, ο οποίος έπαιξε χθες τον τελευταίο αγώνα με τα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας στη θρυλική έδρα της το Anfield.

O Gerrard είναι ένας αμυντικός μέσος που μπορεί να μην διαθέτει τις τεχνικές ικανότητες των πολυδιαφημισμένων  Rolando, Messy, Neimar αλλά διαθέτει ένα ανεκτίμητο και σπάνιο προσόν στο σημερινό ποδόσφαιρο. Είναι ΗΓΕΤΗΣ. Ένας ποδοσφαιριστής που εμπνέει τους συμπαίκτες του και τους παρασύρει με την ορμή και τη μαχητικότητα του ακόμα και σε παιγνίδια που μοιάζουν χαμένα. Έχει πετύχει ένα μοναδικό κατόρθωμα που κανείς από τους προαναφερόμενους δεν έχει πετύχει και ίσως δεν θα πετύχει ποτέ. Πρόκειται για τον πιο συναρπαστικό αγώνα που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια που ο  Gerrard αναδείχτηκε σε πρωταγωνιστή.

Κωνσταντινούπολη 2005. Τελικός Champions League. Liverpool εναντίον Milan. Τα προγνωστικά είναι υπέρ των Ιταλών. Στο πρώτο ημίχρονο η Μίλαν προηγείται 3-0. Το παιγνίδι έχει λογικά κριθεί. Όχι όμως για τον Gerrard. Μεσολαβεί το ημίχρονο οι παίκτες πηγαίνουν στα αποδυτήρια. Όταν επανέρχονται για το δεύτερο ημίχρονο αμέσως καταλαβαίνεις την αποφασιστικότητα του Gerrard που αρνείται την ήττα. Το πάθος του παρασύρει και τους υπόλοιπους. Έχουν περάσει 9 λεπτά αγώνα και ο Gerrard σκοράρει με κεφαλιά (54΄).Μετά από 4λεπτά ο Σμίτσερ κάνει το 3-2 και στο  60', ο Gerrard  κέρδισε πέναλτι από τον Γκατούσο, που το εκτελεί ο Αλόνσο και το σκορ γίνεται 3-3. Μέσα σε 6 λεπτά έγινε το αδιανόητο για αγώνα αυτού του επιπέδου. Το παιγνίδι πήγε στην παράταση και ο Gerrard έλαβε εντολή από τον προπονητή να γυρίσει στην άμυνα σε ρόλο λίμπερο και δεξιού μπακ. Μέσα στο ημίωρο της παράτασης απέδειξε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ντρίπλες αλλά πάνω από όλα είναι ψυχή. Ως αμυντικός καθάρισε μαζί με τους συμπαίκτες του όλες τις φάσεις και έστειλε την Λίβερπουλ στα πέναλτι και από εκεί αγκαλιά με το τρόπαιο. Η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του θεσμού μόλις είχε συντελεστεί.

Παρά τις δελεαστικές προτάσεις που δέχτηκε από την Τσέλσυ (συμβόλαιο 20.000.000 λιρών), δεν θέλησε να φύγει από την αγαπημένη του ομάδα, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν ακόμα κάποιοι που παίζουν και για την φανέλα.

Χθες 40000 φίλοι της Λίβερπουλ του επιφύλαξαν ένα συγκλονιστικό αντίο.