Πλησιάζουν
τα Χριστούγεννα. Οι ευχές και τα ευχολόγια έχουν αρχίσει να ακούγονται και να
γράφονται σε τέτοια συχνότητα που μάλλον χάνουν και το νόημα τους. Θα προτιμήσω
λοιπόν να μιλήσω για έναν «άλλον άνθρωπο» που έκανε πράξη αυτό που όλοι μας εκφράζουμε
με τις ευχές. Την αγάπη προς τον συνάνθρωπο.
Πρόκειται
για τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο και την κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος».
Ο Κωνσταντίνος πριν 3-4 χρόνια ,στα 45 του, έμεινε άνεργος. Λόγω της ηλικίας
του, κάνεις δεν τον ξαναπήρε στη δουλειά. Έλαβε μέρος στο κίνημα της «πλατείας»
λαμβάνοντας μέρος σε συλλογικότητες, συζητώντας καθημερινά με ανθρώπους άγνωστους
μεταξύ τους που τους ένωσε η κοινή ανάγκη για την αντιμετώπιση μιας πρωτόγνωρης
κατάστασης αυτής των μνημονίων. Το κίνημα αυτό μετά από αρκετές εβδομάδες «διαλύθηκε»
κάτω από τόνους χημικών και δακρυγόνων. Ο Κωνσταντίνος γύρισε στο σπίτι του και
την μοναξιά του.
Μια μέρα
στο τέλος μιας λαϊκής αγοράς είδε δυο πεινασμένα παιδιά να τσακώνονται για
μερικά σάπια φρούτα που είχαν πετάξει οι μανάβηδες στα σκουπίδια. Ταυτόχρονα «καλοστεκούμενοι
νοικοκυραίοι» περνούσαν από δίπλα τους και έκαναν ότι δεν τα έβλεπαν.
Αυτή η
σκηνή τον συγκλόνησε. Πήγε στο σπίτι του έφτιαξε δέκα τοστ , αυτά είχε , πήρε
και μια φίλη του τηλέφωνο λέγοντας της για το περιστατικό και την απόφασή του
να κάνει «κάτι» για ν’αλλάξει αυτή την εικόνα. Της ζήτησε να τον βοηθήσει πράγμα
που έγινε. Βγαίνοντας να μοιράσει τα τοστ διαπίστωσε ότι οι πεινασμένοι συνάνθρωποι
ήταν επιφυλακτικοί ή ντρέπονταν από αξιοπρέπεια να απλώσουν το χέρι και να πάρουν
το τοστ. Σ’ αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση αποφάσισαν με την Έλενα να κάτσουν να
φάνε μαζί τους τα τοστ ώστε να πάψουν οι πεινασμένοι συνάνθρωποι να έχουν αναστολές και επιτέλους να φάνε τουλάχιστον
ένα τοστ. Πράγματι το εγχείρημα πέτυχε. Μετά απ’ αυτό το περιστατικό αποφάσισε
να μαγειρεύει στο δρόμο και να συντρώγει με συνανθρώπους που είχαν ανάγκη σίτισης.
Βρέθηκε
μια μαρμίτα (μεγάλη κατσαρόλα) ένα πετρογκαζ και μια φιάλη. Η κοινωνική κουζίνα
φαγητό για όλους «Ο Άλλος Άνθρωπος» μόλις είχε γεννηθεί. Πρώτος τόπος
μαγειρέματος το Μοναστηράκι πρωί και βράδυ.
Μερίδες 40. Το εγχείρημα συγκίνησε
και δραστηριοποίησε πολύ κόσμο. Τα υλικά για το μαγείρεμα προσφέρονται πλέον από
πολίτες και φτάνουν για να ετοιμάζονται καθημερινά 400 μερίδες φαγητού. Επίσης
βοηθούν πάνω από 200 άτομα με κάθε τρόπο. Εστιάτορες προσφέρουν έτοιμες μερίδες
φαγητού. Η κουζίνα του Κώστα και της Έλενας
γυρίζει πλέον όλη την Αθήνα προσφέροντας φαγητό και «ζεστασιά» σε ανθρώπους
ξεχασμένους και «αόρατους» που ίσως να είναι και της διπλανής πόρτας.
Οι δύο
αυτοί άνθρωποι πέρα του κοινωνικού έργου που προσφέρουν αποδεικνύουν καθημερινά
ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να το πιστέψεις και να παλέψεις
για αυτό με όλες σου τις δυνάμεις.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου από το περιοδικό ΜΕΤΡΟ για το
αν μέσα στην κρίση να είναι αυτή η λύση του προβλήματος ( η παροχή δωρεάν
φαγητού) ή πρόκειται απλώς για πρόσκαιρη παρηγοριά; Ο Κωνσταντίνος απαντάει: «Δεν
είναι η λύση. Είναι κάτι. Αν μαζευτούν πολλά κάτι, ίσως προκύψει κάτι μεγαλύτερο.
Μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες βγήκαμε και εμείς. Αλλά για να αλλάξει κάτι πρέπει
πρώτα να αλλάξουμε τους εαυτούς μας.»
Αν θέλετε
να μάθετε περισσότερα για την δράση της κοινωνικής κουζίνας μπορείτε να επισκεφτείτε τις διευθύνσεις : http://oallosanthropos.blogspot.gr/
Δείτε και
δυο βίντεο για τον «άλλο άνθρωπο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου