Η Fender Stratocaste είναι μια ηλεκτρική κιθάρα που έχει συνδεθεί όσο ελάχιστα μουσικά όργανα με με όλα τα είδη της ροκ μουσικής. Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο, ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κατέχουν μια Strato.Είναι μια αξιόπιστη κιθάρα που οικονομικά είναι αρκετά προσιτή.
Η κιθάρα μετρά 63 χρόνια παρουσίας και ο ήχος της έχει προσφέρει πολλές συγκινήσεις στους απανταχού μουσικόφιλους.Αρκετές είναι οι φορές που έχει συνδεθεί με ιστορικές στιγμές της ιστορίας του ροκ. Εδώ θα αναφερθώ στις οκτώ πιο σημαντικές από αυτές.
1. The Crickets στο The Ed Sullivan Show - 1 Δεκ. 1957
Η Strato γεννήθηκε το 1954 και επί δύο χρόνια βελτιώνονταν. Μέχρι το Δεκέμβρη του 1957 λίγοι γνώριζαν την παρουσία της. Τότε , την 1 Δεκεμβρίου 1957 ένα 21χρονος από το Τέξας, ο Buddy Holly και το συγκρότημα του οι Crickets εμφανίστηκαν στη διάσημη και με παναμερικανική προβολή τηλεοπτική εκπομπή του Ed Sullivan. Έπαιξαν δυο τραγούδια("That’ll Be the Day" και "Peggy Sue") τα οποία πλέον θεωρούνται κλασικά και σημαντικά κομμάτια της ιστορίας του ροκ. Ο Buddy τα έπαιξε με μια ολοκαίνουργια Fender Stratocaster. Αυτή η τηλεοπτική εμφάνιση άλλαξε τη μοίρα της κιθάρας, αφού την έκανε γνωστή σε εκατομμύρια θεατές.
2. Ο Hank Marvin των Shadows φέρνει την πρώτη Stratocaster - Μάρτιος 1959
Στη μεταπολεμική Αγγλία υπήρχε μια απαγόρευση εισαγωγής αμερικανικών προϊόντων. Έτσι οι αμερικάνικες κιθάρες ήταν απρόσιτες για τους Άγγλους μουσικούς. Ο Hank Marvin έπαιζε με μια φτηνή γιαπωνέζικη κιθάρα και ο διακαής του πόθος ήταν να παίξει με μια κιθάρα όμοια με αυτή που έπαιζε ο Buddy Holly. O Cliff Richard, κατάφερε και προμήθευσε τον Hank με μια κόκκινη Fender. Με αυτή την κιθάρα γράφτηκαν οι μεγάλες επιτυχίες των Shadows “Living Doll” (1959) “Travellin’ Light” (October 1959), “Apache” (July 1960), “Kon-Tiki” (September 1961) κ.α.
3.Το ντεμπούτο του Dick Dale στο Rendezvous Ballroom - 1 Ιουλίου 1961
Το 1960 ένας 22χρονος surfer και κιθαρίστας που λέγονταν Richard Monsour έπαιζε τα Σαββατοκύριακα σε ένα παγωτατζίδικό στην παραλία του Newport της Καλιφόρνια. Γνωρίζοντας κάποια επιτυχία αποφάσισε να αλλάξει το όνομά του και να φτιάξει ένα νέο συγκρότημα.Ο Dick Dale και οι Del-Tons ήταν γεγονός.Βλέποντας την επιτυχία τους να ξεπερνά τα όρια του παγωτατζίδικου αποφάσισε να απευθυνθεί στο Rendezvous Ballroom ένα διάσημο μέρος της περιοχής με μεγάλη σάλα όπου έπαιζαν σε αυτή διάσημα χορευτικά συγκροτήματα τις δεκαετίες του '30 και '40 και μπορούσε να φιλοξενήσει 3000 θεατές. Μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να πείσει τους ιδιοκτήτες να εμφανιστεί εκεί.Ήταν η 1η Ιουλίου 1961 όταν έκανε την παρθενική του εμφάνιση μπροστά σε μόλις 17 άτομα! Τα νέα όμως γύρω από τη μουσική που έπαιξε και ο ήχος της κιθάρας του που δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο διαδόθηκαν αστραπιαία. Έτσι το μέρος κατακλύστηκε από κόσμο για τους επόμενους 6 μήνες. H surf music μόλις είχε γεννηθεί.
4. Ο "ηλεκτρικός" Dylan στο Newport - 25 Ιουλίου 1965
Μια πραγματικά μεγάλη ιστορική στιγμή του ροκ αλλά και της Stratocaster ήταν η εμφάνιση του Bob Dylan στο Newport Folk Festival στις 25 Ιουλίου, 1965. Το ακροατήριο που αποτελούνταν από πιουρίστες ("καθαρούς" δηλ. αυτούς που ήθελαν να ακούν το μουσικό ιδίωμα στην αυθεντική του μορφή χωρίς καμιά νεωτεριστική παρέμβαση)της folk μουσικής σοκαρίστηκε όταν Dylan μπήκε στη σκηνή σε ένα πορτοκαλί πουκάμισο και σκούρο δερμάτινο μπουφάν, κραδαίνοντας ένα Stratocaster υποστηριζόμενος από μια ηλεκτρική μπάντα.
Το σετ υποτίθεται ότι θα διαρκούσε μια ώρα, αλλά Dylan έπαιξε μόνο το "Maggie's Farm» και «Like a Rolling Stone" πριν οι αποδοκιμασίες τον αναγκάσουν να κατέβει από την σκηνή. Επέστρεψε λίγα λεπτά αργότερα για ένα σόλο ακουστικό σετ, αλλά δεν μπορούσε να αγνοηθεί, η μετάλλαξή του από ακουστικός φολκ τροβαδούρος σε ηλεκτρικό ροκ σταρ. Αυτή η εκδήλωση σηματοδότησε μια ριζοσπαστική αλλαγή στη ροκ μουσική και τον πολιτιστική κληρονομιά της Αμερικής. Η κιθάρα με την οποία έπαιξε εκείνη την ημέρα, μια Sunbusrt Stratocaster με αύξοντα αριθμό 31324 και ημερομηνία κατασκευής 2 Μαϊου του 1964, που χάθηκε μυστηριωδώς κάποια στιγμή.Το 2012 η κιθάρα ξαναβρέθηκε και οι ειδικοί επαλήθευσαν την γνησιότητά της.Πωλήθηκε σε δημοπρασία για 965.000 δολάρια!!Στο βίντεο που ακολουθεί και είναι από αυτή την ιστορική εμφάνιση, στην lead κιθάρα που ακούγεται,αλλά διακρίνεται ελάχιστα είναι ο Michael Bloomfield με Fender Telecaster. Στα πλήκτρα ο Al Kooper.
https://youtu.be/G8yU8wk67gY
5. O Hendrix στο Monterey - 18 Ιουνίου 1967
Μία από τις πιο μνημιώδεις παραστάσεις στην ιστορία της ροκ πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής της 18ης Ιουνίου 1967. Ο Jimi Hendrix παίζει για πρώτη φορά σε μεγάλο κοινό στις ΗΠΑ, στο Monterey International Pop Music Festival στο Monterey της Καλιφόρνια. Ήδη είχε κάνει επιτυχία στην το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη αλλά στις ΗΠΑ ο Jimi Hendrix ήταν σχετικά άγνωστος.
Στην παρθενική του λοιπόν εμφάνιση και παίζοντας το τελευταίο τραγούδι,μια διασκευή του "Wild Thing"γύρισε και είπε στο κοινό:"Σκέφτομαι να θυσιάσω εδώ πέρα κάτι που αγαπώ πολύ. Εντάξει;" Στο τέλος του τραγουδιού έβγαλε την κιθάρα του μια Stratocaster του 1965, την απέθεσε μπροστά του , γονάτισε την φίλησε, την περιέλουσε με ζιπέλαιο και της έβαλε φωτιά. Ένας πιτσιρικάς 17 χρονών τράβηξε μια φωτογραφία την στιγμή της θυσίας και η οποία έμελλε να γίνει μια από τις πιο χαραχτηριστικές της ροκ ιστορίας. Ο Hendrix εκείνη την νύχτα κατέκτησε την Αμερική και έγινε παγκόσμιο είδωλο. Δεν χρειάστηκε να καταστρέψει άλλη κιθάρα.Παρακολουθείστε στο τέλος του βίντεο τα σοκ στα βλέμματα των θεατών. Από αυτή την θρυλική εμφάνιση θα αναρτήσω ένα ακόμα τραγούδι , ίσως το μοναδικό που κυκλοφορεί ελεύθερα.
https://youtu.be/Rvw0jDTWzlg
6. Η πρώτη και μοναδική τηλεοπτική εμφάνιση των Derek and the Dominos - 5 Νοεμβρίου 1970
Οι Derek and the Dominos έκαναν την πρώτη και μοναδική τηλεοπτική εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια της περιοδείας του γκρουπ το 1970 στις ΗΠΑ.Ήταν ένα μαγνητοσκοπημένο επεισόδιο της εκπομπής του Johnny Cash στο κανάλι του ABC.Η εμφάνιση έγινε στις 5 Νοεμβρίου 1970 στο Ryman Auditorium στο Nashville.Το πρόγραμμα όμως μεταδόθηκε στις 6 Γενάρη του 1971. Μετά από μια ευγενική εισαγωγή από τον Cash, ο Eric Clapton, ο πιανίστας Bobby Whitlock, ο ντράμερ Jim Gordon και ο μπασίστας Καρλ Radle έπαιξαν τέσσερα τραγούδια τα:"It’s Too Late", "Got to Get Better in a Little While", "Matchbox"”(μαζί με τον Carl Perkins και τον Johnny Cash) και το"Blues Power", με τον Clapton παίζει με την πρώτη του Stratocaster-την "Brownie» -που είχε αγοράσει τρία χρόνια νωρίτερα στο Λονδίνο και είχε ηχογραφήσει μ΄αυτήν ίσως το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας του που ήταν και το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ. Το περίφημο Layla and others assorted Love Songs. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε 4 μέρες μετά την μαγνητοσκόπηση της εκπομπής. Δυστυχώς η παρουσία του γκρουπ υπήρξε βραχύβια αφού διαλύθηκε λίγους μήνες μετά, την άνοιξη του 1971 πριν ολοκληρωθεί το δεύτερο άλμπουμ τους.Συνεπώς αυτή η τηλεοπτική εμφάνιση αποκτά ιδιαίτερη ιστορική σημασία. Επίσης αυτή η εμφάνιση αποτελεί την αρχή ενός νέου κεφαλαίου της καριέρας του Clapton, ο οποίος αφήνει πίσω του την πολυτάραχη δεκαετία του '60 για να πλεύσει σε πιο ήσυχα νερά.
7. O Ritchie Blackmore συνθέτει το 'Smoke on the Water' - 4 Δεκεμβρίου 1971
Αυτή είναι η ημερομηνία κατά την οποία ολόκληρο το Montreux Casino στο Montreux,της Ελβετία, καταστράφηκε από πυρκαγιά όταν κάποιος θεατής εκτόξευσε μια φωτοβολίδα(!) στην οροφή της αίθουσας όπου έδινε συναυλία ο Frank Zappa με τους Mothers of Invention. Αλλά εκείνη την νύχτα δεν ήταν το μοναδικό ροκ συγκρότημα που βρισκόταν στην πόλη.
Οι Deep Purple ήταν επίσης στο Montreux, για να ηχογραφήσουν ένα νέο άλμπουμ, και παρακολουθούσαν από το ξενοδοχείο τους τις φλόγες που κατέτρωγαν τα κτίρια του καζίνο το οποίο βρισκόταν δίπλα στη λίμνη της Γενεύης, καθώς και τον πυκνό μαύρο καπνό που υψώνονταν πάνω απ΄αυτήν. Εμπνευσμένα από τη δραματική κατάσταση, τα μέλη των Deep Purple άρχισαν να συνθέτουν ένα νέο τραγούδι που βασίζεται σε ένα απλό riff από του κιθαρίστα του συγκροτήματος Ritchie Blackmore. Δεν περίμεναν εκείνη τη στιγμή ότι έγραφαν ιστορία αφού το "Smoke on the Water" έγινε ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα τραγούδια της ιστορίας του ροκ το δε riff είναι το πρώτο που μαθαίνουν να παίζουν σχεδόν όλοι οι νέοι κιθαρίστες του πλανήτη και το πιο χαρακτηριστικό που έχει παιχτεί ποτέ από μια Stratocaster.
8. Ο Stevie Ray Vaughan εντυπωσιάζει τον David Bowie στην Ελβετία - 17 Ιουλίου 1982
To Montreux jazz festival είναι ίσως το σημαντικότερο μουσικό γεγονός που διαδραματίζεται κάθε χρόνο στην ομώνυμη πόλη της Ελβετίας. Εκεί εμφανίζονται τα πιο καταξιωμένα πρόσωπα της jazz,του blues και της rock σκηνής. Το 1982 ο θρυλικός παραγωγός Jerry Wexler συστήνει στους διοργανωτές έναν άγνωστο 28χρονο τεξανό κιθαρίστα που τον είχε ακούσει να παίζει σε ένα μπαρ στο Austin του Τέξας και είχε ενθουσιαστεί,λέγοντας τους χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για "ένα κόσμημα, ένα από εκείνα τα σπάνια, που έρχεται μια φορά στη ζωή". Οι διοργανωτές πείθονται και στις 17 Ιουλίου του 1982 εμφανίζεται σε μια από τις σκηνές του φεστιβάλ στο Montreux Casino, το οποίο εν τω μεταξύ είχε ανοικοδομηθεί, ο Stevie Ray Vaughan με τους δύο μουσικούς που τον συνοδεύουν,τους Double Trouble, παρότι δεν έχει συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία ούτε φυσικά και δισκογραφία,απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή στο φεστιβάλ. Από λάθος προγραμματισμό των διοργανωτών το τρίο εμφανίζεται στην σκηνή που αφορά την ακουστική μουσική. Το καταιγιστικό καυτό ηλεκτρικό μπλουζ του Vaughan δεν αρέσει στους ακροατές που είχαν έρθει προετοιμασμένοι να ακούσουν άλλη μουσική.Πολλοί από αυτούς απογοητευμένοι ξεσπούν σε αποδοκιμασίες. Η βραδιά εξελίσσεται σε πανωλεθρία αλλά το τρίο συνεχίζει να παίζει απτόητο όλο το σετ. Για καλή τους τύχη μέσα στην αίθουσα βρίσκεται ο David Bowie, ο οποίος μαγεύεται από το παίξιμο και τον ήχο του Vaughan. Εκείνη την εποχή ο Bowie ετοιμάζει το νέο του άλμπουμ και αποφασίζει να παντρέψει τον καυτό μπλουζ ήχο του Vaughan με την ποπ (post-disco). Τον προσκαλεί να συμμετάσχει στις ηχογραφήσεις του νέου άλμπουμ. Ο τεξανός δέχεται και αφήνει ανεξίτηλο το ίχνος του στο άλμπουμ Let's Dance. Την ίδια βραδιά όμως ο Vaughan και οι Double Trouble μερικές ώρες μετά το τέλος της άτυχης συναυλίας συνεχίζουν να παίζουν στο μπαρ του καζίνο. Ενθουσιασμένος ο Jackson Browne από αυτά που ακούει, προσφέρει στον Vaughan δωρεάν το ιδιωτικό του στούντιο ηχογραφήσεων στο L.A. για τρεις μέρες. Πράγματι ο Vaughan δέχεται την προσφορά και ηχογραφεί το υλικό για το πρώτο του άλμπουμ. Το Texas Flood γεννιέται και πλημμυρίζει τον κόσμο με τον καυτό ήχο των ηλεκτρικών μπλουζ που ξεπετιούνται από την θρυλική "Number One". Μια Stratocaster του 1959 η οποία θα γίνει το σήμα κατατεθέν του τελευταίου κιθαρίστα θρύλου ο οποίος κόντρα σε κάθε προγνωστικό αναβίωσε τα μπλουζ. Το 1985 ο Vaughan θα ανέβει πάλι στην σκηνή του Montreux. Κανείς αυτή την φορά δεν θα τον αποδοκιμάσει.
https://youtu.be/kfjXp4KTTY8
https://youtu.be/kfjXp4KTTY8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου