ΝΤΡΑΖΕΝ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ : Ο "ΜΟΤΣΑΡΤ" ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

     

   Με το μπάσκετ δεν έχω και την καλύτερη σχέση. Σαν άθλημα δε  ταιριάζει στη φιλοσοφία μου και σπάνια θα κάτσω να παρακολουθήσω κάποιον αγώνα, όσο σπουδαίος και αν είναι. Το χαρακτηρίζω σκωπτικά ως «φαστ φουντ» και εγώ δεν πατάω ποτέ σε φαστφουντάδικα.

Σήμερα όμως θα μιλήσω για έναν παίκτη που ξέφυγε από τα κλισέ πρότυπα του αθλήματος, έζησε γρήγορα , σάρωσε σχεδόν τα πάντα και πέθανε νέος. Πρόκειται για τον «Μότσαρτ» του Ευρωπαϊκού μπάσκετ τον Ντράζεν Πέτροβιτς.

Θυμάμαι το σοκ που αισθάνθηκε η φίλαθλη Ευρώπη όταν ανακοινώθηκε τον Ιούνιο του 1993 Ο θάνατος του σε αυτοκινητικό ατύχημα. Μάλιστα στην Ελλάδα για τον κόσμο του μπάσκετ το σοκ ήταν διπλό γιατί φήμες τον ήθελαν να εντάσσεται στην ομάδα του Παναθηναϊκού δίπλα στον Νίκο Γκάλη, μεγάλο αντίπαλο στα ευρωπαϊκά παρκέ και φίλο έξω από αυτά. Πέτροβιτς θεωρούσε τα αεροπλάνα «σίγουρο θάνατο». Για αυτό αποφάσισε να μην επιστρέψει στην Κροατία, από την Πολωνία όπου βρίσκονταν με την εθνική ομάδα της χώρας τους για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1993, ο Βράνκοβιτς τον συμβούλευσε να ακολουθήσει την αποστολή, που θα έφευγε αεροπορικώς, καθώς είχε «κακό προαίσθημα». Όμως ο Πέτροβιτς μαζί με την αρραβωνιαστικιά του και μια Τουρκάλα φίλη τους, μπασκετμπολίστρια, αναχώρησαν για το Ζάγκρεμπ με ιδιωτικό αυτοκίνητο. Το απόγευμα ήταν βροχερό, η ορατότητα ελλιπής και ο δρόμος γλιστρούσε.

Ο Πέτροβιτς κοιμόταν και δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας όταν η αρραβωνιαστικιά του προσέκρουσε πάνω σε φορτηγό που είχε χάσει τον έλεγχο, εισχωρώντας στην οδική διαχωριστική νησίδα. Οι δύο κοπέλες τραυματίστηκαν, αλλά επέζησαν. Ο Ντράζεν, σκοτώθηκε ακαριαία. Ήταν μόλις 29 χρονών. 

 

Ο Πέτροβιτς ξεχώριζε από τους άλλους παίκτες της εποχής  μόνο  λόγω του αγωνιστικού του επιπέδου αλλά και ότι  δεν έμπαινε με κανένα τρόπο σε καλούπια. Δεν είναι τυχαίο και το προσωνύμιο που παραπέμπει σε μια μουσική ιδιοφυΐα που έσπασε και αυτός πολλά κλισέ της εποχής του.

Μόλις στα 15 του χρόνια έπαιζε στην αντρική ομάδα της Σιμπένκα και την οδηγεί σε δύο τελικούς Κόρατς  1982-1983 και ένα Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας το 1983 πριν πατήσει ακόμα τα 20 χρόνια του. Το ταλέντο του και η σκληρή καθημερινή δουλειά που μεταφράζεται σε πολλές ώρες προπόνηση του ανοίγουν το δρόμο για μια τεράστια καριέρα.

Σταθμοί, η Τσιμπόνα, η Ρεάλ, το ΝΒΑ. Ο εμφύλιος πόλεμος διαλύει την μεγάλη των Πλάβι σχολή (Εθνική Μπάσκετ Γιουγκοσλαβίας) και χωρίζει αδερφικούς φίλους που βρίσκονται πλέον σε αντίπαλα στρατόπεδα με αγεφύρωτες πλέον διαφορές. (Πέτροβιτς-Ντίβατς). Με την νεοσύστατη ομάδα της Κροατίας φτάνει στο τελικό του Μπάσκετ των Ολυμπιακών του 1992 αντίπαλος με την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών την Αμερικανική Dream Team#1. Σε όλη την διάρκεια του παιγνιδιού ήταν ο προσωπικός αντίπαλος του M. Jordan.

https://youtu.be/klLp7mMbfGA

Ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης απέναντι στο κορυφαίο παίκτη του Πλανήτη. Το 1993 έκανε την τελευταία του χρόνια στο ΝΒΑ  με τους Nets.

Κάπου εκεί έκλεισε και ο κύκλος του αφού η καθυστέρηση της ομάδας να του ανανεώσει το συμβόλαιο τον έφερε πίσω στην Ευρώπη και πολύ κοντά στον Παναθηναϊκό. Η μοίρα  όμως είχε άλλη άποψη αφού του έκοψε το νήμα της ζωής σε ένα δρόμο της Βαυαρίας.

Στα 14 χρόνια της καριέρας του είχε κατακτήσει σχεδόν τα πάντα και είχε καταφέρει να ζήσει το όνειρό του.

Κλείνοντας ας δούμε τι έχουν πει για αυτόν μεγάλοι του αντίπαλοι αλλά και προσωπικότητες του παγκόσμιου αθλητισμού

Μάικλ Τζόρνταν:

 “Πάντα ενθουσιαζόμουν να παίζω αντίπαλός τους. Δεν ήταν νευρικός, ερχόταν όσο δυνατά πήγαινα εγώ σ’ αυτόν. Ήταν ο μόνος που με κοιτούσε στα μάτια”.

Κλάιντ Ντρέξλερ:

 “Δεν μπορείς να μην έχεις σεβασμό σ’ έναν παίκτη που δούλευε τόσο, μα τόσο σκληρά”.

Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα: 

“Μην τον λυπάστε. Είναι φαινόμενο, θα ζει για πάντα”.

Ο Νίκος Γκάλης 22 χρόνια μετά το θάνατό του  δεν ξέχασε το φίλο του και έγραψε γι' αυτόν στον προσωπικό του λογαριασμό  στο Facebook.

«Σαν σήμερα το 1993 έφυγε από τη ζωή πρόωρα και άδικα ένας πολύ μεγάλος αθλητής, ο Ντράζεν Πέτροβιτς. Η φωτογραφία είναι από την απονομή του Ευρωμπάσκετ 1989».