ΜΙΑ ΓΛΑΣΤΡΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΚΑΡΑΒΙ

    Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η Ελλάδα άρχισε να μεταμορφώνεται αργά αλλά σταθερά σε ένα κακόγουστο κακέκτυπο του  Αμερικανικού τρόπου ζωής αποκηρύσσοντας πολλά από τα μοναδικά  χαρακτηριστικά της.

Είχε εισέλθει στη ζωή των Ελλήνων η ιδιωτική τηλεόραση που στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης πλουραλιστικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας έβαλε στα Ελληνικά σπίτια νέα ήθη. Κανείς  δεν προβληματίστηκε ιδιαίτερα όταν το ένα από τα δύο μεγάλα ιδιωτικά κανάλια το έστησε τηλεοπτικά ένας τύπος που έφυγε σχεδόν κυνηγημένος από την Ελλάδα μαζί με τη χούντα, αφού κανείς δεν είχε ξεχάσει το βρώμικο ρόλο που έπαιξε, όταν πήρε συνέντευξη- ανάκριση από φοιτητές μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Κανείς δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία όταν σε εκπομπή του ιδίου καναλιού η παρουσιάστρια – συντονίστρια της εκπομπής λόγου (τοκ σόου ) εγκάλεσε, με το γνωστό ξινό και ειρωνικό ύφος της , τον Νίκο Κούνδουρο  που τόλμησε να αναφέρει κάποιους στίχους του Ελύτη, λέγοντάς του να αφήσει τον Ελύτη έξω από το στούντιο.

Κανείς δεν αντιστάθηκε όταν τα greeklish αλλά και αγγλόφωνοι όροι εμφανίζονταν όλο και πιο συχνά σε εκπομπές εξορίζοντας σιγά σιγά την Ελληνική γλώσσα.

    Κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί στα κεντρικά δελτία ειδήσεων υπήρχε καθημερινά ένα ολιγόλεπτο δελτίο για το Χρηματιστήριο και την πορεία των μετοχών.

    Η προπαγάνδα εναντίον της δημόσιας τηλεόρασης που την παρουσίαζε ως κρατικό όργανο της κάθε κυβέρνησης κατάφερε να πείσει τους τηλεθεατές ότι δεν είχε μεγάλη διαφορά από αυτή των ολοκληρωτικών καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού που την ίδια εποχή κατέρρεαν το ένα μετά το άλλο. Έτσι οι  τηλεθεατές αφέθηκαν να παρακολουθούν με βουλιμία τηλεπαιχνίδια  τζόγου και εκπομπές σκουπίδια κακέκτυπα αμερικάνικων εκπομπών β΄ κατηγορίας. Είναι η εποχή που εμφανίζονται και διάφορα νέα πρόσωπα (τηλεπερσόνες επί το ελληνικότερο) αμφίβολης πνευματικότητας και κουλτούρας.

    Το ίδιο συνέβη και στην …ελεύθερη ραδιοφωνία  αλλά και τον έντυπο τύπο όπου ημιμαθείς ραδιοφωνικοί παραγωγοί και εκδότες από το πουθενά προέβαλαν ένα νέο τρόπο ζωής και προτύπων. Που εκπαίδευαν τους αναγνώστες στα μυστικά του σεξ και της πουτανιάς αλλά και πλάσαραν στους ακροατές ένα νέο τρόπο ομιλίας που είχε σαν χαρακτηριστικό το τράβηγμα της τελευταίας συλλαβής μιας λέξης δίνοντας έτσι ένα χαζοχαρούμενο ύφος στην ομιλία και μια δήθεν ανεμελιά. Άνοιγες και ανοίγεις το ραδιόφωνο και νομίζεις ότι η μπάντα έχει καταληφθεί από ένα νηπιαγωγείο και μερικούς ημίτρελλους που βλέπουν παντού τρομακτικά γεγονότα. Πόσες φορές π.χ. δεν είχαν προαναγγείλει ότι έρχεται φονικό κύμα καύσωνα ή σιβηρικός χειμώνας δημιουργώντας ένα κύμα πανικού και τελικά δεν συνέβη τίποτα το ακραίο.

    Με την ασφάλεια των 25 χρόνων από εκείνη την εποχή διαπιστώνεις ότι ο Ελληνικός Λαός δεχόταν μια επίθεση που τα αποτελέσματα της είναι σήμερα ορατά σε πολλούς.

    Η χώρα μετατράπηκε σιγά αλλά σταθερά σε ένα ναό τζόγου με βασική επιδίωξη το εύκολο και ξεκούραστο κέρδος και η ιδεολογία της κοινωνίας συμπυκνώνεται σε τρεις λέξεις: ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ. Από τα τηλεπαιχνίδια, βρεθήκαμε στα καζίνο, στο ξυστό, στο λόττο και φυσικά στο Χρηματιστήριο. Όλη Ελλάδα «έπαιζε». Μόνο που δεν ήξερε τι «έπαιζε».

Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από την Πρωτοχρονιά του 1993. Ο χρόνος μόλις έχει αλλάξει και ο βομβαρδισμός προπαγάνδας  υπέρ του τζόγου  ξεκινά.

https://youtu.be/Hlq87P_gR7s

    Μετά ήρθαν τα «πρωινάδικα» και γλάστρες μεταμορφώθηκαν σε σημαίνοντα πρόσωπα (σουπερ σταρ επί το ελληνικότερο), άσχετα αν πέταγαν τα λεκτικά κεραμίδια «κατά ριπές». Περάσαμε στην εποχή που μια μεγάλη πλειοψηφία ασχολείται με αν φάνηκε το βρακί της τάδε τηλεπαρουσιάστριας, αν άλλαξε γκόμενο, αν είναι έγκυος, γιατί δάκρυσε, θα παντρευτεί ο τάδε τον καλό του και άλλα τέτοια καυτά θέματα. Φτάσαμε στο σημείο να γίνεται πασαρέλα επίδειξης  μόδας και πάλκο σκυλάδικου, το κατάστρωμα του θρυλικότερου πολεμικού πλοίου στην ιστορία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, του Θωρηκτού Αβέρωφ και μάλιστα ανήμερα της εθνικής επετείου (28^η Οκτωβρίου) .

Δείτε δύο βίντεο εκείνης της εποχής

https://youtu.be/BINTaJEkp-Q

https://youtu.be/B4oJPRNGTNw

Ύστερα ήρθαν τα τούρκικα σήριαλ όπου ανιστόρητοι τηλεθεατές έβλεπαν με μανία τη ζωή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, αδιαφορώντας για το πήδημα που έριχνε στους προγόνου μας. Και ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Στο μεταξύ ο τουρκικός στόλος έχει αποθρασυνθεί τόσο πολύ που κόβει βόλτες ανενόχλητος έξω από το Σούνιο.

    Μόνο που το παραμύθι έχει πάντα ένα τέλος και στη δική μας περίπτωση δεν είναι ευτυχές για τους περισσότερους.Μετά από 25 χρόνια γκλαμουριάς ,χαβαλέ και αφασίας, έρχεται η ζωή (όχι η Κωνσταντοπούλου) και σε προσγειώνει ανώμαλα.

    Τώρα πια το Χρηματιστήριο έχει ξαναγυρίσει στα επίπεδα που ήταν όταν ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία, μόνο που έχει καταβροχθίσει τους κόπους και τις περιουσίες όλων αυτών των κορόιδων που νόμισαν ότι θα γίνουν Ωνάσηδες σε μια μέρα. Τα καζίνα, όσα έχουν απομείνει δεν είναι για τους Έλληνες. Πολλοί «διάσημοι» πρότυπα επιτυχίας έχουν χάσει τα πάντα, έχουν περάσει από την «ψειρού» έχουν αυτοκτονήσει, έχουν ξαναγυρίσει στην αφάνεια, έχουν πάει από εκεί που ΄ρθαν.

    Τα ιδιωτικά κανάλια αυτά τα προπύργια της «ελεύθερης ραδιοτηλεόρασης» κινδυνεύουν να κλείσουν αφού χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ και έχουν απαξιωθεί στη συνείδηση των περισσοτέρων. Πολλοί δάκρυσαν όταν κάποιοι έκλεισαν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση και αναπόλησαν κατόπιν εορτής, ότι αυτή η ριμάδα ραδιοτηλεόραση ήταν πάνω από όλα η ελληνική φωνή ,ομφάλιος λώρος του απόδημου ελληνισμού με τη μάνα πατρίδα και φορέας πολιτισμού.

     Η χώρα έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους και οι περισσότεροι πολίτες αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα σε ένα περιβάλλον που γίνεται καθημερινά πιο εχθρικό. Νομίζω όμως ότι όπως στο αρχαίο δράμα η παράσταση τελειώνει με την κάθαρση, έτσι και στη σημερινή Ελλάδα πλησιάζει αυτή η στιγμή που θα παρθούν σημαντικές αποφάσεις και θα επέλθει η κάθαρση.

    Έγραψα αυτές τις σκέψεις αγανάκτησης με αφορμή ενός δημοσιεύματος που περιέγραφε ένα περιστατικό που συνέβη στο λιμάνι της Ραφήνας. Μια γλάστρα καθυστέρησε τον απόπλου του πλοίου της γραμμής για 40 λεπτά προκειμένου να επιβιβαστεί αργοπορημένα σε αυτό. 
Ζούμε αποκαλυπτικές στιγμές. Τελικά μετά από 2500 χρόνια αποκαλύψαμε ότι δεν σέρνει μόνο το καράβι, ενίοτε το σταματά.