Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ








ΤΟ  ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ





Αγαπητοί συμπατριώτες.

   Έφτασε  λοιπόν η ώρα  να απαντήσουμε αν δεχόμαστε ή όχι την βαρβαρότητα και την υποταγή. Μετά από 75 χρόνια από το ιστορικό ΟΧΙ των προγόνων μας απέναντι στο μαύρο φασισμό που κάλυπτε όλη την Ευρώπη καλούμαστε και εμείς να απαντήσουμε , όχι με όπλα αλλά με τη ψήφο μας αν δεχόμαστε να δώσουμε γη και ύδωρ στους απόγονους αυτών που αντιστάθηκαν οι πρόγονοι μας για τον ίδιο λόγο.

   Το ζήτημα δεν είναι πολιτικό είναι βαθιά πατριωτικό. Δεν είναι ώρα να κοιτάξουμε για ευθύνες, οι οποίες είναι πολλές, αλλά είναι η ώρα να σταθούμε απέναντι σε αυτούς που θέλουν τη γη μας τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας. Αυτοί λοιπόν πρέπει να πάρουν μιαν απάντηση.

   Είναι η ώρα που θα πρέπει να μετρηθούμε για να δούμε αν είμαστε άξιοι να λεγόμαστε τέκνα αυτού του τόπου τον οποίο μας τον παρέδωσαν οι άγιοι προγονοί μας ποτισμένο με το αίμα τους για να τον παραδώσουμε στις επόμενες γενιές τουλάχιστον όπως τον παραλάβαμε.


   Σ’ αυτές τις ώρες δεν υπάρχουν προσωπικές ή πολιτικές διαφορές. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο ότι είμαστε όλοι Έλληνες. Δεν έχει σημασία αν περάσουμε δύσκολα. Είναι προτιμότερο να φάμε πέτρες παρά να είμαστε γονατιστοί  χωρίς μέλλον και χωρίς πατρίδα.

   Η Ελλάδα καλείται για άλλη μια φορά να γίνει το φράγμα μπροστά στη νέα βαρβαρότητα που εμφανίζεται με το όνομα "ο νόμος των αγορών".
Ιστορικά οι Έλληνες μεγαλούργησαν όταν κατάλαβαν ότι η ένωση τους μπροστά στο κοινό εχθρό τους γίνεται μια ανίκητη και εξωπραγματική δύναμη. Το απέδειξαν πολλές φορές ανά τους αιώνες, από τους Μηδικούς πολέμους μέχρι την εποποιία του 1940.

Σήμερα και ύστερα από 5 χρόνια συνεχιζόμενης κρίσης οι "εταίροι" εξακολουθούν να επιμένουν σε λαθεμένες οικονομικές συνταγές και εξοντωτικά μέτρα.

Αγαπητοί συμπατριώτες.

Μέχρι πότε θα μετράμε νεκρούς από αυτοκτονίες;
Μέχρι πότε θα φεύγουν τα παιδιά μας μετανάστες στο εξωτερικό; 
Μέχρι πότε θα μας μαστίζει η ανεργία;
Μέχρι πότε τα παιδιά μας θα ζουν χωρίς όνειρα;
Μέχρι πότε θα ζούμε χωρίς χαμόγελο;

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Ας πάρουμε λοιπόν με νηφαλιότητα τη σωστή απόφαση, για να μη γίνουμε το ανάθεμα της Ιστορίας.


ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου