ΤΟ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ "ΘΑΥΜΑ"

Σήμερα θα ασχοληθώ με μια χώρα που πολλοί νεοφιλελεύθεροι την έχουν ως πρότυπο και μάλιστα προτρέπουν την Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμά της. Πρόκειται για τη Βραζιλία. Η Βραζιλία είναι αυτή τη στιγμή η 6^η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο με ΑΕΠ 2,5 τρις δολάρια. Η παραγωγή της ισούται με τα 2/3 της παραγωγής όλης της Λατινικής Αμερικής. Η ενεργειακή αυτάρκεια (είναι πετρελαιοπαραγωγός) και µια βαριά βιομηχανία που παράγει από βιοκαύσιµα ως πυρηνικά υποβρύχια, την οδήγησαν µέσα σε µια 20ετία στην πρώτη δεκάδα των υπερδυνάμεων του κόσµου. Μια σειρά πολυεθνικών κολοσσών, όπου συμμετέχουν βραζιλιάνικα ιδιωτικά και κρατικά κεφάλαια, ανταγωνίζονται στα ίσα τις πιο σηµαντικές επιχειρήσεις του κόσµου: η Vale do Rio Doce είναι η πρώτη σε µεταλλεύµατα σιδήρου, η Petrobras τέταρτη πετρελαϊκή στον κόσµο και πέµπτη σε αξία παγκοσμίως, η Embraer τρίτη αεροναυτική, πίσω από την Boeing και την Airbus.

Από το 2002, όταν εξελέγη για πρώτη φορά αριστερός πρόεδρος ο πρώην εργάτης ορυχείων Ιγκνάσιο Λούλα ντα Σίλβα, η ανάπτυξη συνδυάστηκε µε δυναµική κοινωνική πολιτική µε στόχο να γίνει η οικονοµία καθρέφτης µιας κοινωνίας που δουλεύει και αφήνει πίσω της αργά αλλά σταθερά πείνα και ακραία φτώχεια. Στα βήµατα του Λούλα, η διάδοχος πρόεδρος, η αριστερή Ντίλµα Ρουσέφ εγκαινίασε τον Ιούνιο 2011 το πρόγραµµα «Βραζιλία χωρίς φτώχεια» µε στόχο να εξαλείψει ως το 2014 την απόλυτη ανέχεια που µαστίζει ακόµη 16 εκατομμύρια ανθρώπους. 

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω νομίζει κάποιος ότι η Βραζιλία δεν απέχει πολύ από αυτό που ονομάζουμε επίγειο παράδεισο.

Ας προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Η Βραζιλία είναι για μένα μια "χώρα Α.Ε". Μπορεί να έχει εντυπωσιακά οικονομικά αποτελέσματα αλλά τα κέρδη αυτής της ανάπτυξης τα επωφελούνται οι πολυεθνικές εταιρείες και μια κλειστή και προστατευμένη ανώτερη τάξη. Το εισόδημα μιας μέσης βραζιλιάνικης οικογένειας ορίζεται στα 3.230 δολάρια το χρόνο!

Τη Βραζιλία μαστίζει η διαφθορά, η βία, η εγκληματικότητα, το εμπόριο ναρκωτικών και η πορνεία. Στη  Βραζιλία υπάρχουν οι φαβέλες και τα «τάγματα θανάτου» της αστυνομίας. Ένα παρακλάδι της Αστυνομίας η BOPE, δομημένη στα πρότυπα παραστρατιωτικής οργάνωσης με απόλυτο δικαίωμα στη ζωή και στο θάνατο, που αλλού ; μέσα στις φαβέλες. Η εξαθλίωση πρέπει να είναι απολύτως ελεγχόμενη και μακριά από το περιβάλλον των «νοικοκυραίων». Δεν θα ήταν ακραίο αν θα έλεγα ότι σε ένα τέτοιο μοντέλο προσπαθούν να μετατρέψουν την Ελλάδα τηρουμένων πάντα των αναλογιών και των ιδιαιτεροτήτων της χώρας. Μπορείτε να διαφωνήσετε με το σκεπτικό μου αλλά  κρατήστε το ως μια παράμετρο για να πάμε παρακάτω.

Πολλές φορές  η πραγματικότητα, που παρουσιάζεται σε ταινίες (η πόλη του Θεού) ή διάφορα άρθρα,  τσαλακώνει την αστραφτερή εικόνα που ένα οικονομικό κατεστημένο προσπαθεί να προβάλει για την Βραζιλία.

Λόγω του ότι είναι Σαββατόβραδο και αρκετοί μάλλον δεν θα βγείτε έξω αλλά ούτε έχετε να κάνετε κάτι αύριο το πρωί θα αναρτήσω μια βραζιλιάνική ταινία που περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια όλα τα παραπάνω. Αξίζει τον κόπο να τη δείτε για να καταλάβετε τι γίνεται εκεί κάτω. Πριν βιαστείτε και πείτε ότι ο σκηνοθέτης  «φουσκώνει» τα γεγονότα, σας προτρέπω να ρίξετε μια ματιά στους χορηγούς της ταινίας που αναφέρονται στην έναρξη μαζί με τους τίτλους. Μάλλον ο σκηνοθέτης πρέπει να είναι πολύ συντηρητικός και κάνει και μια γκρίζα προπαγάνδα υπέρ των ταγμάτων θανάτου υπό την έννοια ότι είναι ένα αναπόφευκτο κακό.

Η Ταινία έχει τίτλο «Tropa de elite» (επίλεκτη δύναμη) και μπορείτε να τη δείτε εδώ: https://youtu.be/4YA99qFRvL4 

Να σημειωθεί ότι όταν προβλήθηκε η ταινία προκάλεσε εντονότατες αντιδράσεις. Ο Βραζιλιάνος δημοσιογράφος Ραφαέλ Γκόμιντε εντάχθηκε σε αυτή την επίλεκτη ομάδα (ΒΟΡΕ) το 2009 για να κάνει έρευνα και να γνωρίσει πράγματα από μέσα. Για την έρευνα αυτή τιμήθηκε με το βραβείο Natali, το οποίο θεσπίστηκε το 1992 από την Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό την προώθηση της ποιοτικής δημοσιογραφίας. 

Μέρος της έρευνας θα το βρείτε εδώ:

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=84286

Πηγές: tovima.gr, enet.gr