Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΤΙΕΓΚΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ












Σαν σήμερα πριν 55 χρόνια γεννήθηκε ο μεγαλύτερος ,κατά τη γνώμη μου , ποδοσφαιριστής που γνώρισε ο πλανήτης, ο Ντιέγκο Μαραντόνα.
Με ύψος μόλις 1,65 και με σωματότυπο που δεν παράπεμπε σε αθλητή κατάφερε να προσφέρει πραγματικά ανεπανάληπτες συγκινήσεις σε εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλους σε όλο τον κόσμο. Είναι ο μοναδικός αθλητής που λατρεύτηκε σαν θεός. Ακόμα στην Νάπολη η φωτογραφία του βρίσκεται στα εικονίσματα πολλών σπιτιών, δίπλα στην Παναγία. Δεν ήταν τυχαίο αφού κατάφερε με την ομάδα της Νάπολη μιας άσημης μέχρι τότε ομάδας του φτωχού Νότου να τα βάλει με τις ομάδες του πλούσιου Βορρά και του κατεστημένου της Ιταλίας. Στα χρόνια του Μαραντόνα η Νάπολη κατέκτησε  δύο πρωταθλήματα Ιταλίας,  ένα Κύπελλο Ιταλίας και ένα Κύπελλο UEFA.

        

Είναι ο μοναδικός αθλητής που οδήγησε σχεδόν μόνος του μια ομάδα στο να κατακτήσει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (Μεξικό 1986). Σε έναν αγώνα αυτής της διοργάνωσης, ενάντια στην εθνική ομάδα της Αγγλίας ήταν ο πρωταγωνιστής δύο κορυφαίων γεγονότων στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα δύο τέρματα που σημείωσε σε εκείνον τον αγώνα; Στο πρώτο τέρμα κάνει μια αστραπιαία κίνηση σε μια ψηλοκρεμαστή μπαλιά και έχοντας να αντιμετωπίσει τον κατά 20 πόντους ψηλότερο του τερματοφύλακα προσποιείται ότι κάνει κεφαλιά και σκοράρει με το …υψωμένο του χέρι αφού ήταν αδύνατο να φτάσει την μπάλα, ξεγελώντας το διαιτητή και εκατομμύρια θεατές αφού έπρεπε να παιχτεί η φάση πολλές φορές σε αργή κίνηση για να αποκαλυφθεί η απάτη. Μια απάτη που ποτέ δεν αρνήθηκε και που την χαρακτήρισε ως το «χέρι του Θεού».


Στον ίδιο αγώνα πετυχαίνει και το δεύτερο τέρμα που θεωρείται το καλύτερο γκολ όλων το εποχών. 
Παίρνει την μπάλα κάτω από την σέντρα και περνάει ντριπλάροντας όποιον Άγγλο βρίσκεται μπροστά του. Μάταια προσπαθούν να τον ανατρέψουν. Φτάνει στο αντίπαλο τέρμα και σταματάει την ξέφρενη κούρσα μόνο όταν η μπάλα βρίσκεται στα δίκτυα του τέρματος της Αγγλίας. Ολόκληρος ο πλανήτης μένει άφωνος και  μια ολόκληρη χώρα ,η Αργεντινή, πανηγυρίζει την νίκη αυτή ως απάντηση στην ήττα από τους Άγγλους στα Φώκλαντ. Ο Μαραντόνα γίνεται εθνικός ήρωας.





"Ο Μαραντόνα με την μπάλα τώρα. Τον κλείνουν δύο. Ο Μαραντόνα κυλάει το πόδι πάνω από την μπάλα και ξεφεύγει από τα δεξιά, αυτή η ιδιοφυΐα του ποδοσφαίρου. Περνάει και από τρίτον, κοιτάζει για τον Μπουρουτσάγα. Πάντα Μαραντόνα! Ιδιοφυΐα! Ιδιοφυΐα! Ιδιοφυΐα! Ακόμη συνεχίζει... Γκοοοολ! Συγγνώμη, θέλω να κλάψω. Θεέ μου. Ζήτω το ποδόσφαιρο. Τι γκολ; Μία αξιομνημόνευτη κούρσα του Μαραντόνα. Το καλύτερο σόλο γκολ όλων των εποχών. Διαπλανητικέ χαρταετέ, από ποιον πλανήτη μας ήρθες και αφήνεις τόσους πολλούς Άγγλους παίκτες πίσω και κάνεις τη χώρα μίας γροθιά για να φωνάζει 'Αργεντινή'. Αργεντινή 2 Αγγλία 0. Ντιέγκο, Ντιέγκο, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ευχαριστώ Θεέ μου για το ποδόσφαιρο, για τον Μαραντόνα, γι' αυτά τα δάκρυα και για το σκορ. Αργεντινή 2 Αγγλία 0".
(η περιγραφή του γκολ από τον Ουρουγουανό σπήκερ Ουγκο Μοράλες)


Η πορεία του μέσα και έξω από τα γήπεδα βρίσκεται κοντά στο όριο αλλά κάποια στιγμή βγαίνει εκτός ορίων. Η διαχείριση της  διασημότητας των αστρονομικών ποσών και της ακολουθούμενης κραιπάλης από ένα φτωχόπαιδο από την Αργεντινή ήταν αδύνατη ειδικά αν σε όλα αυτά εμπλέκονταν και η Καμόρα. Χρήστης κοκαΐνης από το 1983 πρωταγωνιστής σε οργιώδη πάρτι και παγκόσμιο ποδοσφαιρικό σύμβολο δεν μπόρεσε να κρατηθεί. Το τέλος ήρθε κάπου εκεί στο 1990 όταν στο ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου έστειλε στο σπίτι της την διοργανώτρια Ιταλία. Παραμονές του αγώνα που διεξάγονταν στο γήπεδο της Νάπολη προσπάθησε με δηλώσεις του να στρέψει τους Νότιους Ιταλούς εναντίον της Ιταλίας (εκμεταλλευόμενος το μίσος μεταξύ  των Βόρειων και των Νοτίων Ιταλών) λέγοντας «οι Ναπολιτάνοι πρέπει να θυμούνται ότι η Ιταλία του καθιστά σημαντικούς για μια μέρα  και τους ξεχνά για τις υπόλοιπες 364 μέρες».
Οι περισσότεροι Ιταλοί δεν του το συγχώρεσαν. Στο τελικό με την Γερμανία έγινε φανερό πως η εποχή του Μαραντόνα τελειώνει. Η Αργεντινή μένει με δέκα παίκτες και λίγο πριν την λήξη μια βουτιά του Κλονισμών μέσα στην περιοχή των Αργεντινών σφυρίζεται ως πέναλτι. Η Γερμανία είναι πρωταθλήτρια κόσμου , η Αργεντινή τελειώνει το ματς με 9 παίχτες και ο Μαραντόνα κλαίει σαν μικρό παιδί για την αδικία. Αμέσως μετά άρχισαν οι αποκαλύψεις για ένα σωρό «σκάνδαλα» ναρκωτικά, πόρνες πολυτελείας, φορολογικές παραβάσεις και ότι άλλο μπορεί να καταστρέψει ένα δημόσιο πρόσωπο.


Το 1994 το παιγνίδι εναντίον της Ελλάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αμερικής έμελλε να είναι το τελευταίο του Μαραντόνα. Εκεί ουσιαστικά του έκοψαν την μπάλα. Έκτοτε ξεκίνησε ένας μαραθώνιος ζωής για να ξεκόψει από την εξάρτηση της κοκαΐνης. Πέθανε δυο φορές και επανήλθε. Ασχολήθηκε με την προπονητική μίλησε για τα σκάνδαλα της FIFA που σκοτώνουν το άθλημα πολλά χρόνια πριν αρχίσουν οι τελευταίες αποκαλύψεις.
Πέρα όμως απ’ όλα αυτά ο Ντιέγκο παραμένει ο αδιαφιλονίκητος κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και δεν γνωρίζω αν ποτέ τον ξεπεράσει κάποιος.

Προς το παρόν όσοι το έχουν προσπαθήσει έχουν αποτύχει.






1 σχόλιο: