ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ

    Τσικνοπέμπτη σήμερα. Μια ιδιαίτερη μέρα του χρόνου κατά τα λαϊκά έθιμα και τις παραδόσεις. Ο πραγματικός λόγος και σκοπιμότητα του εθίμου έχει μάλλον χαθεί στις μέρες μας , όπως  και η πλειοψηφία των εθίμων της Λαϊκής Παράδοσης.

     Στις μέρες μας η Τσικνοπέμπτη είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να κάνουμε μια μεσοβδομαδιάτικη σπονδή στη χοληστερίνη που συνοδεύεται συνήθως με γερή οινοποσία και ίσως μερικά ξεχασμένα αποκριάτικα τραγούδια. Είναι επίσης μια καλή ευκαιρία για τους επαγγελματίες της εστίασης να αυξήσουν τα έσοδα τους που έχουν μειωθεί με την οικονομική κρίση.

   Ας αναζητήσουμε  λοιπόν, όχι ένα καλό στέκι για το βράδυ , αλλά το νόημα της Τσικνοπέμπτης.

     Η Τσικνοπέμπτη, που  βρίσκεται στο μέσο του Τριωδίου, είναι η μέρα που  ξεκινούν ουσιαστικά οι εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες κορυφώνονται με τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα.

Κατά την θρησκευτική Παράδοση η Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (οι τρεις εβδομάδες που συμπεριλαμβάνονται στο τριώδιο είναι, η Απολυτή ή Προφωνή, η Απόκρεω και η Τυροφάγος). Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας (Απολυτή) σταματούσε η συνηθισμένη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής, ενώ στη δεύτερη εβδομάδα (απόκρεω) ίσχυε η νηστεία, έτσι η Τσικνοπέμπτη αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία και εθεωρείτο εορτάσιμη ημέρα και το τραπέζι ήταν γιορτινό. Ονομάζεται Τσικνοπέμπτη γιατί την ημέρα αυτή το δείπνο αποτελείται από κρέας ψημένο στα κάρβουνα ή τηγανισμένο, δυο τρόποι μαγειρέματος που βγάζουν έντονη τσίκνα. 

    Ακόμα και οι πιο φτωχοί άνθρωποι κάθε περιοχής, πρέπει να ψήσουν κρέας ώστε να μυρίσει το σπίτι τους και όλοι να ξέρουν ότι γιορτάζουν!Παλιότερα στην ελληνική επαρχία οι άνθρωποι μοίραζαν πιατέλες με το τσικνισμένο κρέας σε όλη την γειτονιά για να στείλουν την μυρωδιά του ψητού σε κάθε άκρη του χωριού.

     Είναι όμως γνωστό ότι ο Χριστιανισμός σαν θρησκεία προσπάθησε να παντρέψει μέσα από την Χριστιανική Παράδοση έθιμα και ήθη του αρχαίου κόσμου με την Χριστιανική φιλοσοφία και σκέψη. Ένα τέτοιο παράδειγμα ίσως είναι και η Τσικνοπέμπτη αφού το έθιμο κατά τους λαογράφους χάνεται στα βάθη των αιώνων και μοιάζει πολύ με τις Βακχικές Εορτές των αρχαίων Ελλήνων . Ο Διόνυσος, κατά το δωδεκάθεο, ήταν ο θεός της γονιμότητας και οι αρχαίοι Έλληνες τον τιμούσαν με μεγάλους εορτασμούς, τα Διονύσια. Κατά τους εορτασμούς αυτούς, στην αρχαία Αθήνα, γινόταν παρέλαση άρματος.Το άρμα ακολουθούσαν χορευτές και τραγουδιστές μεταμφιεσμένοι με προσωπίδες που τραγουδούσαν σατυρικά τραγούδια.

    Ο σκοπός του μασκαρέματος κατά τις Αποκριές   ήταν –κατά τα παλιότερα χρόνια- να τρομάξουν και να διώξουν  τα κακά πνεύματα του χειμώνα ώστε να υπάρξει μια επιτυχημένη σοδειά. Ο παγανισμός και η «παλιά» θρησκεία καλυμμένες μέσα στην καινούργια. Πολλοί αυτό το ονομάζουν , μάλλον άστοχα κατά τη γνώμη μου, Ελληνορθόδοξο Πολιτισμό. Ανάλογες γιορτές υπάρχουν στη Γερμανία (Schmutziger Donnerstag = Λιπαρή Πέμπτη) και στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ (Mardi Gras = Λιπαρή Τρίτη) αλλά και στη Γαλλία, που συνδυάζονται με καρναβαλικές εκδηλώσεις .

  Σήμερα σε πολλά μέρη της Ελλάδας γίνονται πολλά τοπικά δρώμενα- γιορτές όπως  πχ  στην Κέρκυρα τα Κορφιάτικα Πετεγολέτσα

http://youtu.be/_GHq_zkOYxQ

Στην Πάτρα ο γάμος της Κουλουρούς

http://youtu.be/ZZRfPZ1ospY

Στην Αθήνα ο Δήμος πραγματοποιεί εκδηλώσεις  που αναβιώνουν την Πλακιώτικη Αποκριά.

Εύχομαι Καλή Αποκριά σε όλους Επίσης ελπίζω και εύχομαι να μην παρασυρθούμε από το εορταστικό κλίμα των ημερών και στο τέλος καούμε σαν τον Βασιλιά Καρνάβαλο.