Ο υπουργός
Οικονομικός κ. Γιάννης Βαρουφάκης έχει
απασχολήσει έντονα το διαδίκτυο με τον αντισυμβατικό τρόπο ντυσίματος,
συμπεριφοράς, και έχει γίνει αποδέκτης πολλών θετικών κατά την γνώμη μου, χαρακτηρισμών
από τους χρήστες του διαδικτύου που εμπνέονται από το ντύσιμό του και τον τρόπο
της επικοινωνίας του.
Σήμερα
λοιπόν ο αγαπητός κ. Βαρουφάκης θα μεταβεί στις σκοτεινές και δυσάρεστες αίθουσες
των Βρυξελλών για να μονομαχήσει με τους
«σκληρούς» του Eurogroup.
Σ’ αυτή
την μάχη δεν θα πάει μόνος αλλά θα έχει μαζί του και δύο "σωματοφύλακες" ως σύμβουλους –βοηθούς, τον
Αμερικανό οικονομολόγο κ. Γκαλμπρέιθ και την …κ. Ε. Παναρίτη !
Ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ είναι γιος του Τζον Κένεθ
Γκαλμπρέιθ, ενός εκ των κορυφαίων Αμερικανών κεϊνσιανών οικονομολόγων. Ο κ.
Γκελπρέιθ, οποίος συνόδευσε στη Βουλή τον Γ. Βαρουφάκη για την ανάγνωση των
προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης είναι καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας
Διοίκησης του Πανεπιστημίου του Τέξας,,μέλος του Ινστιτούτου Οικονομικών Levy,
μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης Οικονομολόγων, ενώ έχει
υπηρετήσει κατά καιρούς σε καίριες κυβερνητικές θέσεις, στο Κογκρέσο των ΗΠΑ
και αλλού.
Για να δούμε
ποια είναι η κ. Έλενα Παναρίτη που ο ταλαντούχος-κατά γενική ομολογία- κ. Βαρουφάκης επέλεξε ως βοηθό.
Το άρθρο που ακολουθεί είχε δημοσιευθεί στην
εφημερίδα του κ. Α Δελατόλα, ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, το 2011 με τίτλο «Η γυναίκα αλεξίπτωτο»
Γράφει
μεταξύ άλλων:
«Η προσγείωση της Έλενας Παναρίτη με... αλεξίπτωτο (του
ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και των... αγορών) στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό
αντιμετωπίστηκε σαν μια ακόμη «καινοτόμος ιδιορρυθμία» του Γ.
Παπανδρέου, ο οποίος αναζητά «μοντέρνες λύσεις» από τους...
ειδικούς.
Όμως, οι ζυμώσεις που γίνονται (με διαρροές) το τελευταίο
διάστημα για την ανάθεση του τομέα των αποκρατικοποιήσεων στην εν λόγω πολύπειρη
κυρία οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ίσως έφτασε η ώρα που το «κομάντο» (του ΔΝΤ) θα
αναλάβει δράση. Γι' αυτό άλλωστε... προσγειώθηκε.
Βίος και... πολιτεία
Μια και θα (μας) κάνει τη δουλειά, ας τη γνωρίσουμε
καλύτερα μέσα από το βιογραφικό της, όπως αυτό είναι διατυπωμένο στην
ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ:
«Το συνολικό έργο της Έλενας Παναρίτη αναγνωρίζεται
διεθνώς σαν καλή πρακτική εφαρμογή "θεσμικών οικονομικών". Είναι
ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του
δημόσιου τομέα. Τώρα είναι κοινωνικός επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, ένας ειδικός συμβουλευτικός όμιλος που
επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια
στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση, της μη
ρευστοποιήσιμης ακίνητης
περιουσίας.
Στη σχολή Wharton του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια και
στο πλαίσιο της διερεύνησης της αγοράς της ακίνητης περιουσίας ασχολείται
ιδιαιτέρως και διδάσκει χρηματοδότηση του οικιστικού τομέα. Επίσης έχει
διδάξει και στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στο τμήμα Ανωτέρων Διεθνών Σπουδών
(SAIS) και Insead.
Κατά την διάρκεια της εργασίας της στην Διεθνή
Τράπεζα ως οικονομολόγος,
πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως τη μεταρρύθμιση Δημόσιου
Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού, εργασία για την οποία της απενεμήθη η διάκριση της καλύτερης πρακτικής πρότασης και
καινοτομίας.
Η Panel Group ασχολείται με ρυθμίσεις αξιοποίησης
ακίνητης περιουσίας που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και που αποδίδουν
σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά αποτελέσματα. Έχει πτυχία από τα Πανεπιστήμια John Hopkins School of Advanced International Studies (SAIS), Insead,
Harvard.
Έχει πολύ καλές γνώσεις Ισπανικής, Αγγλικής, Γαλλικής,
Ιταλικής γλώσσας και τη βασική γνώση της Γερμανικής».
Προσοντούχος η βουλευτής Επικρατείας. Πώς μπορούμε να
διαφωνήσουμε; Ας «σκύψουμε» όμως λίγο πάνω από τη δουλειά της για να τη
γνωρίσουμε καλύτερα. Άλλωστε είναι πολύ πιθανό να υποστούμε την «ευεργεσία»
των γνώσεων και των προσόντων της. Ας προετοιμαστούμε...
Καθώς η εργασία της κυρίας Παναρίτη στο Περού θεωρείται και από την ίδια μοντέλο (το οποίο μάλλον φιλοδοξεί να
εφαρμόσει και εδώ) επιβάλλεται να ρίξουμε μια
ματιά στο πώς εφαρμόστηκε και ποια αποτελέσματα άφησε πίσω για την κοινωνία του Περού.
Η κυρία Παναρίτη, λες και το 'ξερε ότι δημιουργούνται οι
πολιτικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων οικονομικών μοντέλων
εγκαταστάθηκε στο Περού το 1991. Έναν χρόνο αργότερα (τι σύμπτωση κι αυτή!),
το 1992, ο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι έκανε πραξικόπημα για να παραμείνει στην εξουσία και να
ολοκληρώσει το έργο του ξεπουλήματος της χώρας (του).
Η«προσφορά»
Ο Φουτζιμόρι εγκατέλειψε το 2000 το Περού και
καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση για μαζικές δολοφονίες, κατάχρηση
εξουσίας, υπεξαίρεση χρήματος και διαφθορά. Εν τω μεταξύ η κυρία
Παναρίτη του έπλεκε το εγκώμιο.
Η κυρία Παναρίτη εργαζόταν για «τη μεταρρύθμιση της
αγοράς ακινήτων και τις στρατηγικές της ιδιωτικοποίησης». Μερικοί από τους
τίτλους των βιβλίων της είναι ενδεικτικοί: «Το φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική μεταρρύθμιση
μέσω της άμεσης δημοκρατίας» (1995), «Τίτλοι
ιδιοκτησίας: Το θαύμα του Περού» (1999), «Στρατηγικές ιδιωτικοποίησης», με
παράδειγμα, επίσης, το Περού.
Την προσφορά της Παναρίτη αναγνώρισαν τα στελέχη της κυβέρνησης
Φουτζιμόρι καθώς και οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και οι λοιποί στυλοβάτες του
συστήματος (Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ κ.λπ.). Αντίθετα, ο λαός του Περού δεν εκτίμησε ούτε την
Παναρίτη ούτε την πολιτική του ΔΝΤ, καθώς:
♦ Στη χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής οι απολύσεις και η κατάργηση
των δικαιωμάτων των εργαζομένων συνεχίζονται σε καθεστώς πλήρους
ατιμωρησίας, όπως ακριβώς συνέβη και τη δεκαετία του '90, την
εποχή που η Παναρίτη εργαζόταν για το καθεστώς Φουτζιμόρι, κατά τη διάρκεια του
οποίου υποχώρησαν όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις: το δικαίωμα στην απεργία,
στονσυνδικαλισμό,
στην εργασιακή σταθερότητα.
♦ Η σημερινή
κατάσταση των
συνταξιούχων είναι αξιοθρήνητη, καθώς οι συντάξεις είναι παγωμένες εδώ και 8
χρόνια και δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε το 10% των βασικών εξόδων του
οικογενειακού προϋπολογισμού.
♦ Η μεγάλη
πλειονότητα των επιδομάτων που θα έπρεπε να λαμβάνουν οι συνταξιούχοι με βάση τους
νόμους των τελευταίων δεκαετιών έχουν σκανδαλωδώς περικοπεί (σας θυμίζει
κάτι;). Το ίδιο το κράτος έχει επινοήσει τρόπους για να αποφύγει να πληρώσει τα νόμιμα επιδόματα.
♦ Μεγάλος
αριθμός εργαζομένων
απολύεται καθημερινά ως συνέπεια των μέτρων που λαμβάνονται για τον περιορισμό
του εργατικού κόστους (κάτι μας θυμίζει κι αυτό...)…….
Και τελειώνει με μια αιχμή:
«Και
ενώ, λοιπόν, όλοι - ή τουλάχιστον όσοι μπορούσαν - έφευγαν όσο πιο μακριά από
την επιρροή αυτών των ευαγών ιδρυμάτων, ο Γ. Παπανδρέου, όχι μόνο έσπευσε στις αγκάλες τους, αλλά φρόντισε να
αξιοποιήσει και κάποια από τα στελέχη τους, όπως η κυρία Παναρίτη (θέλει να
την κάνει και μέλος της κυβέρνησης). Ή μήπως, τελικά, συμβαίνει το αντίστροφο;
Δηλαδή τα εν λόγω ιδρύματα με τα στελέχη τους (εντός της κυβέρνησης)
«αξιοποιούν» την κυβέρνηση της χώρας και τον πρωθυπουργό;
Ό,τι από τα δύο κι αν συμβαίνει, το αποτέλεσμα είναι
τραγικά ίδιο...»
Ολόκληρο το άρθρο εδώ :
Η κα. Παναρίτη ως Βουλευτής Επικρατείας
του ΠΑΣΟΚ έκανε μια αγωνιώδη παρέμβαση –ομιλία στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, που επεξεργάστηκε το μνημόνιο 2.
Θεωρώ ιστορική αυτή την
ομιλία της ,που μπορεί άνετα να χρησιμοποιηθεί ως ιστορικό τεκμήριο για τους μελλοντικούς
ερευνητές, για να μην πω από την Ελληνική Δικαιοσύνη. Βέβαια μετά την ομιλία της, παρέκαμψε τις όποιες αντιρρήσεις της και ψήφισε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.
Εδώ η ομιλία της:
Αφού απελευθερώθηκε από τα βουλευτικά της
καθήκοντα η κ. Παναρίτη άρχισε να γράφει ιστοριούλες για την Ελλάδα στο
προσωπικό της Ιστολόγιο.
Πάρτε μια ιδέα από ένα δημοσίευμα της ηλεκτρονικής
εφημερίδας :iefimerida.gr
Σήμερα στις Βρυξέλλες θα δοθεί ένας αγώνας.
Εδώ στην Ελλάδα σε πολλές πόλεις της χώρας χιλιάδες άνθρωποι θα αψηφήσουν το κρύο
και θα ενώσουν τις φωνές τους ώστε να συνοδεύσουν την Ελληνική πλευρά στη
διαπραγμάτευση και θα στείλουν το μήνυμα ότι δεν κάνουμε βήμα πίσω.
Εύχομαι αυτό το μήνυμα να ερμηνευθεί
σωστά.
πηγές: το ποντίκι, the toc.gr, iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου