Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ

Ο ΧΟΡΟΣ  ΣΑΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ

αν η καρδιά θέλει, δεν υπάρχει όριο στο μερακλίκι

                                                                     χορευτής απτάλικου από την Λέσβο

Μια από τις αρχαιότερες καλλιτεχνικές εκφράσεις του ανθρώπου είναι ο χορός. Η έμφυτη τάση του ανθρώπου να εκφραστεί  μέσα σε μια κοινότητα τον οδηγεί στην χρήση της φωνής του ,που είναι το πρώτο «μουσικό όργανο», και του σώματος ως προέκταση της ψυχής και μέσο κίνησης και έκφρασης συναισθημάτων. Εδώ υπάρχει και κάτι μαγικό όταν το αντιληφθεί κάποιος. Κατά την διάρκεια του χορού ο καθένας καταθέτει την ψυχή του ,άρα βάζει την δικά του πινελιά, αλλά ταυτόχρονα δεν ξεφεύγει από το «μέτρο» που είναι ο ρυθμός. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να συγκρατεί την χορευτική ομάδα σε τάξη που έχει ,κατά την γνώμη μου, σαν σκοπό να ενώσει την εσωτερική ενέργεια του κάθε χορευτή, σε ένα σημείο και στην συνέχεια να ξανά μοιραστεί σε όλους τους συμμετέχοντες. Αυτή η κίνηση της ενέργειας είναι κυκλική και αέναη,όπως και η μουσική άλλωστε.

Κατά την αρχαιότητα με την λέξη χορό εννοούσαν τον κύκλο(Ησύχιος), δηλ. την κυκλική όρχηση ,  και τον ευρύ χώρο (πλατεία) όπου εκτελείτο ο χορός.

Άρα οι πρώτοι χοροί ήταν κυκλικοί. Στο πέρασμα των αιώνων οι χοροί εξελίχθηκαν ,και έτσι έχουμε πλέον χορευτικά ζευγάρια ,αλλά και σόλο χορευτές.

Ανοίγοντας αυτό τον κύκλο του αφιερώματος θα παρουσιάσω ένα ποντιακό χορό ,την σέρα (πυρρίχιο). Μέσα από την παρακολούθηση του ντοκιμαντέρ θα ανακαλύψετε την πανάρχαια καταγωγή των ρυθμών. Παρατηρείστε τις αφηγήσεις των χορευτών και θα ανακαλύψετε ένα άλλο κόσμο, πιο τελετουργικό, πιο μυστηριακό, πιο ανθρωποκεντρικό. Φυσικά υπάρχουν και ορισμένες ακρότητες που εύκολα διαχωρίζονται και συγχωρούνται στους αφηγητές. Είπα πολλά. Κλείνω ,παραφράζοντας την σκέψη ενός εκ των αφηγητών.

Ο χορός είναι η αφήγηση της ιστορίας της κάθε φυλής με την γλώσσα του σώματος