Έχουμε μπει εδώ και καμιά 15 αριά μέρες στην περίοδο των "κυνικών καυμάτων" δηλαδή στην καρδιά του καλοκαιριού. Τα κυνικά καύματα, για όσους δεν γνωρίζουν είναι η περίοδος του χρόνου που ξεκινά από της 21 Ιουλίου και σχετίζεται με την ταυτόχρονη ανατολή του Σείριου (καυτός) με τον 'Ηλιο. Όπως αναφέρει και ο αρχαίος ποιητής Άρατος στα αστρονομικά του ποιήματα:
«Υπάρχει ένα αστέρι που είναι πιο θερμό από όλες τις πυρκαγιές και που έχει μία διαπεραστική φλόγα και το οποίο οι άνθρωποι το καλούν Σείριο. Όταν ανατέλλει μαζί με τον Ήλιο, τα δέντρα δεν μπορούν να τον εξαπατήσουν με την αδύναμη φρεσκάδα των φύλλων τους, γιατί εύκολα με το έντονο βλέμμα του διαπερνά τα κλαδιά τους και σε μερικά από αυτά δίνει δύναμη, αλλά σε άλλα τους καταστρέφει εντελώς το φλοιό.»
Το καλοκαίρι λοιπόν και τα καυτά δαγκώματα του Μεγάλου Σκύλου του Ωρίωνα όπου το μεγαλύτερο και λαμπρότερο αστέρι είναι ο Σείριος,μας φέρνουν πιο κοντά στη Θάλασσα. Η Θάλασσα μας προσφέρει απλόχερα όχι μόνο γαλήνη και δροσιά αλλά και εξαιρετικά ψάρια και θαλασσινά.Δεν είναι λίγοι αυτοί που προμηθεύονται αλιευτικό εξοπλισμό και καταφεύγουν στο ψάρεμα . Είναι δε περισσότεροι αυτοί που γεύονται τους καρπούς της θάλασσας δίπλα σε κάποια παραλία συντροφιά με δροσερό κρασί ή ούζο.
Μια που το έφερε λοιπόν η κουβέντα σήμερα θα σας παρουσιάσω έναν εκλεκτό ψάρι που είναι δύσκολο να το συναντήσεις σε κάποια ψαραγορά και μια παρέα μερακλήδων ψαράδων που αφού το ψάρεψαν το έψησαν στην...σούβλα. Μια ευφυέστατη ιδιοκατασκευή που λύνει το πρόβλημα ψησίματος ενός μεγάλου ψαριού.
Το εκλεκτό ψάρι είναι μάλλον από τα σπάνια ψάρια της περιοχής της Μεσογείου, εξαιρετικής ομορφιάς και γεύσης και λέγεται τσαούσι.
Το τσαούσι έχει έντονο ροζ χρώμα που θυμίζει φαγκρί ενώ το σώμα του θυμίζει περισσότερο συναγρίδα.Όμως αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει από αυτά τα ψάρια είναι το πανέμορφο ραχιαίο πτερύγιό του με τις μακριές ακτίνες.
Όταν όμως το τσαούσι μεγαλώσει, αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα χάνεται και τότε είναι εύκολο να το μπερδέψει κανείς με κάποιο άλλο ψάρι.
Το τσαούσι δεν συναντιέται σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας.Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιες περιοχές με σημεία γνωστά στους περισσότερους ντόπιους ψαράδες, όπως είναι η «Τσαουσόπετρα» στην Χαλκιδική, μια περιοχή ανοιχτά του πρώτου ποδιού, όπου κατά καιρούς γίνονται εκπληκτικές ψαριές τσαουσιών. Όμως, ακόμα και στους πιο πλούσιους ψαρότοπους, όπως είναι ο Αργολικός κόλπος, το τσαούσι εξακολουθεί να κρύβεται πίσω από πέπλο μυστηρίου που καλύπτει την παρουσία του και είναι πολύ λίγοι αυτοί που γνωρίζουν τα ελάχιστα σημεία που τα φιλοξενούν.
Στο βίντεο που ακολουθεί και το οποίο έγινε η αιτία της ανάρτησης, ένας ερασιτέχνης ψαράς έβγαλε ένα οκτάκιλο τσαούσι. Αμέσως μετά κάλεσε τους φίλους να το γευτούν ψήνοντάς το στη σούβλα ψαριού, πατέντα ενός εκ των παρεβρισκομένων. Καλοκαιρινές εικόνες από την Ελλάδα που κάποιοι θέλουν να σβήσουν από τον χάρτη.
Εύχομαι σε όλους σας να έχετε καλή διάθεση και καλή παρέα και να απολαμβάνετε και εσείς τις καλοκαιρινές νύχτες ακόμα και αν δεν έχετε ψάρι στη σούβλα.
Έχουμε μπει στις κυνάδες μέρες και όπως προτρέπει ο ποιητής Αλκαίος: «Δροσίστε τα πνευμόνια σας με κρασί, γιατί το αστέρι του Κυνός, ο Σείριος έρχεται τριγύρω. Η εποχή είναι δύσκολη και όλα διψούν κάτω από τη ζέστη και το τζιτζίκι τραγουδάει γλυκά κάτω από τα φύλλα…»
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή