ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

40 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Είχα αποφασίσει να μην ανοίξω τον υπολογιστή στον ευλογημένο τόπο που κάνω ολιγοήμερες διακοπές. Από μια ατυχή συγκυρία διάβασα την δήλωση του προέδρου της δημοκρατίας για τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης και αναγκάστηκα να γράψω δυο λόγια σε ανταπόδοση της απώλειας της ηρεμίας μου.

Παραδέχτηκε ότι η δημοκρατία υποχώρησε εξαιτίας της οικονομικής  κρίσης , την χαρακτήρισε δε …παρενέργεια της οικονομικής περιπέτειας.

Δεν μας λες κύριε πρόεδρε ,ως πρώτος πολίτης της χώρας και θεματοφύλακας αυτού που ονομάζεις δημοκρατία ,δεν είσαι εσύ που αδιαμαρτύρητα υπόγραψες  όλα τα μνημόνια, τις περικοπές στην υγεία ,στην παιδεία, στην άμυνα, στις συντάξεις, στις θέσεις εργασίας, στο ξεπούλημα της χώρας;

Τι έκανες ΕΣΥ για την πατρίδα ; 

Βαπτίζεις περιπέτεια την γενοκτονία ενός λαού;

Παρενέργεια την υποχώρηση της δημοκρατίας;

Δεν ξέρω σε ποιους απευθύνεσαι .Σίγουρα όχι στους Έλληνες .

Με οργή και αγανάκτηση από έναν ιερό τόπο… προσδοκώντας την ΝΕΜΕΣΗ. 

Ένα μικρό φωτογραφικό  ντοκουμέντο, αφιερωμένο σ΄αυτους που γιορτάζουν την αποκατάσταση της δημοκρατίας

  

 

Για τους πάσχοντες συνελληνες :

 Ήρθαν
ντυμένοι «φίλοι»

        αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.

        Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν

        τον Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών

        την πάσα Υποταγή και Δύναμη
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.

        Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν' αρχινίσει παιχνίδι·

        ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμέλιωσαν

        στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς κι επαύλεις

        ξύλα και άλλα πλεούμενα
τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα

        στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.

        Ούτε καν ένα χνάρι Θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε·
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.

        Έφτασαν
ντυμένοι «φίλοι»

        αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.

        Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.

        Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

        Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

ΟΔ.ΕΛΥΤΗΣ : ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ