ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ

ΟΙ ΣΥΒΑΡΙΤΕΣ KAI H  ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ

Επιδόθηκαν τα φύλα πορείας στους εργαζομένους της ΔΕΗ. Με πολύ «ρεαλισμό» οι συνδικαλιστές τους αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω στην δουλεία και να βρουν άλλο τρόπο για την συνέχιση του «αγώνα».Όπως όλα τα κομματόσκυλα που ο ρόλος τους τελείωσε, οδηγούνται σε μια σταδιακή απραξία που φέρνει την βολική λήθη. Οι εργαζόμενοι ας ξυρίσουν το σβέρκο τους για να μην δυσκολευτεί ο δήμιος του εργασιακού τους θανάτου.

 Μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αισθάνθηκε ανακουφισμένη επειδή δεν θα υπάρξουν διακοπές ρεύματος που θα γίνουν η αιτία να χαλάσει η τουριστική εικόνα της χώρας και ενδεχομένως και τα ευπαθή προϊόντα που χρειάζονται ψυγείο. Άρρωστοι που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης μπορούν να ηρεμήσουν το ρεύμα δεν θα κοπεί. Ο κλιματισμός του σπιτιού θα συνεχίσει να λειτουργεί, καθώς και οι ακριβές και ευαίσθητες ηλεκτρονικές συσκευές που αγοράστηκαν με δόσεις. Πάνω από όλα το «δημόσιο συμφέρον»

Άλλη μια μερίδα πληθυσμού μάλλον παρέμεινε αδιάφορη,γιατί η πολιτεία που τόσο κόπτεται για το δημόσιο συμφέρον, αδιαφορεί που παραμένουν χωρίς ρεύμα λόγω αδυναμίας πληρωμής χαρατσιών και λογαριασμών.

Το ίδιο και τα μέλη ευπαθών ομάδων που βλέπουν πλέον τα ραδίκια ανάποδα αφού πέθαναν από γρίπη λόγω του ότι δεν είχαν εμβολιαστεί με το αντιγριπικό εμβόλιο των 6 ευρώ και που το υπουργείο Υγείας δεν φρόντισε να προμηθευτεί για το 40% του πληθυσμού που το είχε ανάγκη. (120-130 νεκροι)

http://www.naftemporiki.gr/story/769784/isa-egklimatiki-i-elleipsi-emboliastikis-politikis

http://www.pressgr.info/%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-58-%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%AF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B3%CF%81%CE%AF%CF%80%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CE%B1-%CE%B3%CE%B9/

Το «δημόσιο συμφέρον» ΕΙΝΑΙ να μην λιώσουν τα παγωτά, να μην ιδρώσουν οι μασχάλες του Γερμανού τουρίστα, να μην σταματήσει η εκπομπή της ψεκαστήρας, συγγνώμη της τηλεόρασης ,ήθελα να πω.

Δημόσιο συμφέρον ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από δημόσια εταιρία. Δημόσιο συμφέρον ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ  η ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας.

Υποχρέωση του ΚΑΘΕ πολίτη είναι η διαφύλαξη της δημόσιας περιουσίας, η οποία  ανήκει σ’αυτόν και μόνο σ’αυτόν.

Κάνοντας αυτές τις σκέψεις μου ήρθε στο νου η ιστορία μιας πόλης και η τραγωδία μιας χώρας. Την πρώτη θα σας την αφηγηθώ την δεύτερη την βιώνετε καθημερινά

 Η Σύβαρις (νεοελλ. Σύβαρη, σήμερα στα ιταλικά Sibari) ήταν αρχαία πόλη της Μεγάλης  Ελλάδας, που βρίσκεται στη σημερινή Νότια Ιταλία.

Ιδρύθηκε στον κόλπο του Τάραντα από Αχαιούς (από την Ελίκη) και Ίωνες (από την Τροιζήνα) αποίκους, προς το τέλος του 8ου αι.π.Χ.Η εύφορη γη της περιοχής και το εκτεταμένο εμπόριο της πόλης με τις αποικίες της Μικράς Ασίας την κατέστησαν μια από τις πλουσιότερες και δυνατότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας.Έμεινε στην ιστορία για την μαθλακότητα και την υπερβολική πολυτέλεια των κατοίκων της.Ο τρόπος ζωής που μοιάζει με αυτόν των κατοίκων της Σύβαρης ονομάζεται συβαριτισμός.

Τον 6ο αιώνα π.Χ. ξέσπασαν εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ δημοκρατικών και αριστοκρατικών. Οι τελευταίοι κάλεσαν σε βοήθεια τους Κροτωνιάτες , οι οποίοι το 510 π.Χ. κατέλαβαν και κατέστρεψαν την πόλη.

Ο Συβαριτισμός παρέμεινε ανά τούς αιώνες και χαρακτηρίζει τις κοινωνίες και τούς λαούς που αδιαφορώντας για το μέλλον τους, επιδίδονται αποκλειστικώς και μόνον σε διασκεδάσεις και σπατάλες ενώ οι κίνδυνοι τους περιβάλουν. Συμπόσια, θεάματα και απολαύσεις, σπατάλες και ευζωία, φιληδονία και υλικές απολαύσεις, τρυφηλότητα και  εγωτισμός, ευδαιμονία και οκνηρία. Είναι οι περιπτώσεις όπου λαός και ηγεσία εξαντλούνται σε τιποτολογίες, κωφεύουν απερίσκεπτα και υπονομεύουν το μέλλον των παιδιών τους. Οι σώφρονες λοιδορούνται, η φιλοπατρία διώκεται, ο νεοπλουτισμός υποκαθιστά τη δημιουργία, οι φανφάρες την παραγωγή. Η κοινωνική συνοχή διασπάται όταν το ατομικό βόλεμα γίνεται σημαία, όταν ο χαιρετισμός κι ελπίδα ενός ευνουχισμένου έθνους συνοψίζεται σε τρεις λέξεις “Να περάσουμε καλά“.

πηγή :el-wikipedia, http://xartografos.wordpress.com/