Τρίτη 31 Μαΐου 2016

ΧΩΡΙΣ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ






mainetai-o-politikos-polemos-gia-ton-upourgo-giwrgo-katrougkalo





«Μπορούμε να ζήσουμε λιγάκι χωρίς τσιγάρα ή καφέ, δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς νερό ή ρεύμα» δήλωσε χθες ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος υπεραμυνόμενος των αυξήσεων στις τιμές στα συγκεκριμένα είδη. Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι Συνταγματολόγος,  Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου, πρώην Ευρωβουλευτής, δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας με ειδίκευση στο δημόσιο δίκαιο και τα θεμελιώδη δικαιώματα, με πλούσια καριέρα στα νομικά τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας.

Με την παραπάνω δήλωση καταρρίπτει έναν αστικό μύθο που θέλει αυτούς που αναλαμβάνουν κυβερνητικούς θώκους να έχουν ακαδημαϊκή παιδεία.
Δυστυχώς για να αντιμετωπίσει κάποιος την εξαιρετικά μεγάλη πίεση αλλά και να ελέγξει τον πανικό που δημιουργεί η κοινωνική κατακραυγή απαιτούνται άλλα προσόντα που δεν διδάσκονται στα Πανεπιστήμια αλλά στον σκληρό στίβο της ζωής.


Τι μας είπε χθες ο κύριος καθηγητής χωρίς φυσικά να το θέλει; Τα μέτρα που επιβλήθηκαν από την Κυβέρνηση είναι καταδικασμένα να αποτύχουν.
Οι αυξήσεις που έβαλε η κυβέρνηση στον καφέ και τον καπνό αποσκοπούν στην εξοικονόμηση κάποιου μέρους από τα έσοδα που απαιτούν οι «θεσμοί».
Επιλέχτηκαν τα παραπάνω είδη για να μην επιβαρυνθούν  με πρόσθετα βάρη οι λογαριασμοί του νερού και του ρεύματος.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Αλλά τι λέει  ακόμα ο κύριος  καθηγητής; Μπορούμε να ζήσουμε για λίγο χωρίς καφέ και τσιγάρο! Δηλαδή να μειώσουμε την κατανάλωση των δύο αυτών ειδών. Μα αν μειωθεί η κατανάλωση- κάτι που το προεξοφλεί γιατί είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα γίνει- τότε τα προσδοκώμενα έσοδα δεν θα έρθουν ποτέ. Άρα θα πρέπει να παρθούν νεα ισοδύναμα μέτρα. Ποια είναι η σίγουρη οδός εσόδων; Μα οι λογαριασμοί του ρεύματος και του νερού που όπως υποστηρίζει με σαφήνεια ο κύριος καθηγητής τα δύο αυτά ΑΓΑΘΑ είναι αδύνατον να κοπούν άρα και να μειωθούν οι λογαριασμοί.
Εν τω μεταξύ η μείωση της κατανάλωσης του καφέ και των ειδών καπνού θα φέρει και επιπλέον μείωση θέσεων εργασίας.
Με άλλα λόγια και σύμφωνα με τη δήλωση του κυρίου καθηγητή τα μέτρα είναι εκ προοιμίου αποτυχημένα και η κυβέρνηση θα συρθεί στο τέλος να αναζητήσει έσοδα από τις σίγουρες πηγές αδιαφορώντας για το αν αυτές έχουν στερέψει έχοντας παράλληλα δημιουργήσει και άλλους ανέργους.
Αδυνατώ να συλλάβω το μεγαλείο της σκέψης ενός πανεπιστημιακού δασκάλου αν και  είμαστε σχεδόν συνομήλικοι. Μπορεί να φταίει οτι δεν έχω πανεπιστημιακή μόρφωση. 

Σαν απλός πολίτης και για όσο έχω ακόμη το δικαίωμα της γνώμης μου θα θέσω έναν απλό συλλογισμό σαν απλοϊκός άνθρωπος που είμαι.
Αν βρισκόμασταν σε ένα καφενείο – παντοπωλείο, ενός μικρού ορεινού χωριού, από αυτά τα μαγαζιά που θα εξαφανιστούν με τα νέα μέτρα που έλαβαν οι γραμματιζούμενοι της πρωτεύουσας και έθετε κάποιος το εξής ερώτημα στους θαμώνες: από πού μπορεί να εξοικονομήσει το κράτος πρόσθετα έσοδα; Οι «αγράμματοι» θαμώνες πιθανόν να απαντούσαν με νόημα: κλάνει ο πεθαμένος;
Απλά και απολύτως κατανοητά. Επειδή κάποιος μπορεί να πει ότι αυτές είναι κουβέντες του καφενείου, που καμιά σχέση δεν έχουν με τα οικονομικά, έχω να πω το εξής.
Επί 7 χρόνια τα νοικοκυριά στην Ελλάδα έχουν δεχτεί μια απρόκλητη επίθεση που έχει σαν αποτέλεσμα να χάσουν βίαια πάνω από το 40% του εισοδήματος τους. Ταυτόχρονα τους έχει επιβληθεί μια πρωτόγνωρα βαριά φορολόγηση. Μόνο ο φόρος της ιδιωτικής περιουσίας έχει αυξηθεί 600%. Στα πτωχότερα στρώματα έχουν επιβληθεί φόροι που αγγίζουν το 337% ενώ στα πλουσιότερα μόλις το 9%!

Παρόλα αυτά αυτοί που διαχειρίζονται τα νοικοκυριά, οι απλοί πολίτες πολίτες που στην πλειοψηφία τους δεν διαθέτουν πανεπιστημιακή μόρφωση, έχουν καταφέρει με αρκετά μεγάλη επιτυχία να αντεπεξέλθουν σε αυτές τις ακραίες συνθήκες αποδεικνύοντας ότι είναι ικανότεροι από τους οικονομολόγους «φωστήρες» της εκάστοτε κυβέρνησης.
Πριν κάποιος καταθέσει την ένσταση του για σύγκριση ανόμοιων μεγεθών και καταστάσεων θα παραπέμψω σε ένα εδάφιο από ένα κινέζικο βιβλίο του 500 π. Χ. που εξακολουθεί να βρίσκεται στην βιβλιογραφία των Βασικών εγχειριδίων του Αμερικανικού στρατού  και εφαρμόζεται επίσης στις σύγχρονες επιχειρηματικές αλλά και  διευθυντικές ( management) στρατηγικές.

Λέει λοιπόν σε ένα εδάφιο ο Σουν Τσου (Sun Zu) :

«Ο έλεγχος μιας μεγάλης δύναμης είναι ο ίδιος, σε ότι αφορά στις αρχές που πρέπει να ακολουθείτε, με τον έλεγχο λίγων ανδρών. Είναι απλά υπόθεση μοιράσματος των αριθμών τους 
Το να πολεμάτε έχοντας ένα μεγάλο στράτευμα κάτω από την διοίκησή σας,δεν διαφέρει σε τίποτα από το να πολεμάτε με ένα μικρό.Είναι απλά υπόθεση θέσπισης σημάτων και συνθηματικών »(*)

Μια που μιλάμε για καθηγητές και συνειρμικά πάει ο νους στο σχολείο πρέπει να πω σε αυτό το σημείο ότι κάποιοι έχουν μείνει επανεξεταστέοι και κάποιοι άλλοι έχουν μείνει στην ίδια τάξη. Δεν τα παίρνουν τα γράμματα… και έτσι που τα έχουν κάνει  θάλασσα δεν υπάρχει πλέον και τέχνη  να  ακολουθήσουν.



 (*) ΣΟΥΝ ΤΣΟΥ: Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου