ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ

Το τελευταίο καιρό, όλο και πιο συχνά, οι συζητήσεις στις παρέες στρέφονται γύρω από το αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Όλοι προβληματισμένοι προσπαθούν να βρουν τα αίτια που μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Νομίζω ότι θα περάσει αρκετός καιρός ακόμα μέχρι να εξακριβώσουμε τα αίτια ώστε να προβούμε στις κατάλληλες ενέργειες που θα τα εξαλείψουν. Δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, να ξυπνά ένας ολόκληρος λαός από το βαθύ λήθαργο στον οποίο είχε πέσει για 40 και πλέον χρόνια και να σηκωθεί στα πόδια του ακμαίος και αποφασιστικός. Μέχρι τότε το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να καταρρίψω ένα μύθο γύρω από τη μόνιμη επωδό αυτού του είδους των συζητήσεων:

«Πώς να μη φτάσουμε ως εδώ; Αφού δεν παράγουμε τίποτα ως χώρα. Είμαστε ανίκανοι να παράγουμε ακόμα και οδοντογλυφίδες.»

Αυτοί που σκότωσαν την επιχειρηματικότητα της χώρας φαίνεται ότι έχουν κάνει, εδώ και δεκαετίες, άψογη δουλειά. Έχουν καταφέρει να κρύψουν τα εγκλήματά τους και να μεταφέρουν μάλιστα τις ευθύνες στον απλό πολίτη γεμίζοντας τον ανύπαρκτες ενοχές του στυλ «μαζί τα φάγαμε» «είμαστε όλοι διεφθαρμένοι» κλπ που καθένας τα έχει ακούσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια.

Αλλά για επανέλθω στο σκοπό μου. Σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα μόνο κομμάτι της  Βιομηχανικής Ιστορίας της Ελλάδας που πήγε και αυτό άκλαυτο όπως και τα υπόλοιπα. Πρόκειται για τα «θρυλικά»  πλέον  συστήματα άντλησης νερού της ελληνικής υπαίθρου, που είναι  βασισμένα στους εξαιρετικούς πετρελαιοκινητήρες «Μαλκότση».  Όσο και αν ακούγεται περίεργο υπήρχαν κάποτε πετρελαιοκινητήρες ελληνικής κατασκευής και σχεδίασης!!

Ο μικρασιατικής καταγωγής Σωκράτης Μαλκότσης σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο ΕΜΠ, από όπου αποφοίτησε το 1919, και στο Πολυτεχνείο της Λιέγης, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του ένα χρόνο αργότερα. Μεταξύ 1921 και 1924, εργάστηκε στην εγκατάσταση κέντρων αυτόματης τηλεφωνίας στην Αμβέρσα, προτού επιστρέψει στην Ελλάδα και ανοίξει τεχνικό γραφείο.

Το 1934, επεκτάθηκε στις μηχανικές κατασκευές  ιδρύοντας, με κύριο μέτοχο την Τράπεζα Χίου, την «Τέχνικα Σ. Μαλκότσης Α.Ε. Γενικών και Τεχνικών Επιχειρήσεων».

Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το μηχανουργείο ασχολήθηκε με την κατεργασία εξαρτημάτων για το δίκτυο των σιδηροδρόμων,  με μηχανουργικά δράπανα, εμβολοφόρους αντλίες βαθέων φρεάτων, μηχανήματα κατεργασίας μαρμάρων.
Στο πλαίσιο της προς πόλεμον προετοιμασίας, η εταιρεία συνεργάστηκε στενά με το Ελληνικό Πυριτιδοποιείο και Καλυκοποιείο του Μποδοσάκη κατασκευάζοντας βλήματα για λογαριασμό του Βασιλικού Ναυτικού, αλλά και όργανα ακριβείας, ένδειξη του υψηλού επιπέδου τεχνογνωσίας της επιχείρησης.

Το 1951 σε συνεργασία με βρετανικό οίκο, ξεκίνησε η παραγωγή μονοκύλινδρου, κατακόρυφου, υδρόψυκτου πετρελαιοκινητήρα, ισχύος 10-12 ίππων. με κωδικό ΕΜ-1 – Ελσα Μαλκότση ήταν η κόρη του ιδρυτή της επιχείρησης.

Το 1961 προχωρά στην σχεδίαση και κατασκευή του πρώτου ελληνικού τρακτέρ το οποίο ήταν ανταγωνιστικό των ξένων. Δυστυχώς το τρακτέρ δεν βγήκε ποτέ σε μαζική παραγωγή. Η αιτία ήταν το υψηλό κόστος κατασκευής ώστε να μπορέσει να σταθεί επάξια δίπλα στους ξένους κατασκευαστές και ότι το κράτος δεν κράτησε τις υποσχέσεις του για παραγγελίες, χαμηλότοκη δανειοδότηση και δασμολογική προστασία. Αποτέλεσμα ήταν η εταιρεία να πτωχεύσει και να κλείσει οριστικά.

Σήμερα υπάρχουν ακόμα στην ελληνική ύπαιθρο πετρελαιοκινητήρες Μαλκότση που εξακολουθούν να λειτουργούν έχοντας κλείσει πάνω από μισό αιώνα ζωής.

Φυσικά υπάρχει ακόμα και αγορά ανταλλακτικών γεγονός που αποδεικνύει ότι ο αριθμός των κινητήρων που βρίσκονται εν λειτουργία είναι αρκετά μεγάλος.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Νομίζω ότι ο εχθρός της πατρίδας μας είναι ένας και μοναδικός, βρίσκεται ανάμεσά μας και  μας ρουφά το αίμα  καταστρέφοντας παράλληλα κάθε  ελληνική προσπάθεια ανάτασης της πατρίδας μας.

Η μόνη επιλογή που έχουμε ως υγιείς πολίτες είναι να στηρίζουμε κάθε ελληνική προσπάθεια ακόμα και αν καμιά το κόστος του προϊόντος ξεπερνά αυτό του ανταγωνιστή που συνήθως είναι κάποια πολυεθνική εταιρεία, η οποία καταφέρνει λόγω μεγέθους να πετυχαίνει πολύ χαμηλές τιμές στην αγορά πρώτων υλών και όχι μόνο σε αυτές.

Η στήριξη της ελληνικής επιχειρηματικότητας είναι μια πραγματική πράξη αντίστασης που μόνο οφέλη θα έχει για την ελληνική κοινωνία

«Το ένα χέρι νίβει τ΄ άλλο και τα δυό το πρόσωπο» που λέει η λαϊκή παροιμία.

Ας πάψουμε λοιπόν να λέμε μοιρολατρικά ότι δεν είμαστε ικανοί να παράγουμε τίποτα.

Ακολουθούν βίντεο που δείχνουν αυτές τις εκπληκτικές για την εποχής τους μηχανές που μπορούν μέχρι και σήμερα,  να δουλεύουν ασταμάτητα για εικοσιτετράωρα, ακόμα και με ελάχιστες στροφές. υ.γ. Όσο και αν έψαξα δεν βρήκα πουθενά μια φωτογραφία του Σωκράτη Μαλκότση.

https://youtu.be/9vGcnAAJSG0

https://youtu.be/jX-AsOquZKg

https://youtu.be/y6dPIgo8jXg

https://youtu.be/RXwdxZtskds

 υ.γ. Όσο και αν έψαξα δεν βρήκα πουθενά μια φωτογραφία του Σωκράτη Μαλκότση.

πηγή: Caranddriver.gr