Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Το παραπάνω βίντεο μεταξύ των εθνικών ομάδων νεανίδων (U 17) του Μεξικού και της Σλοβακίας μόνο γέλιο δεν μου προξένησε.

Μια κοπέλα μπερδεύτηκε, κόλλησε το μυαλό της, έβαλε καλάθι στην ομάδα της. 

Σπάνιο μεν, αλλά συνέβη δε. Μια δεύτερη παίκτρια βλέποντας την άλλη να βάζει καλάθι, έσπευσε να επαναφέρει την μπάλα και να ξεκινήσει αμέσως την επίθεση. Έτσι έχει εκπαιδευτεί να κάνει.

 Όταν βλέπει την μπάλα στο καλάθι δεν πρέπει να σκέφτεται τίποτα, δεν πρέπει να αφήνει τα συναισθήματά της να την επηρεάζουν, δεν πρέπει να αφήνει το χρόνο να περνάει, πρέπει άμεσα να επαναφέρει την μπάλα.

 Με άλλα λόγια αυτοματισμός. Μια τρίτη παίρνει την πάσα της συμπαίκτριάς της από την επαναφορά. Έχει αρχίσει η αντιστροφή ρόλων των ομάδων.

Τώρα πια είναι νομοτελειακός ο μηδενισμός της σκέψης όλων. Πλέον, η μια ομάδα παίζει επίθεση και η άλλη άμυνα. Η θεατρική παράσταση της ανθρώπινης κατάστασης σε πλήρη εξέλιξη. Μαζί συμπαρασύρονται και οι διαιτητές ,οι προπονητές ,οι παίκτες ,δηλαδή όλοι οι εμπλεκόμενοι. Ο χρόνος αντίληψης του σφάλματος είναι  μεγάλος και σε κάθε περίπτωση διαφορετικός και αντιστρόφως ανάλογος με την θέση που έχει ο καθένας μέσα στο γεγονός.

 Μπορούμε προφανώς να εκπλαγούμε και να κάνουμε χαβαλέ με αυτές τις εικόνες, δεν ξέρω όμως αν.. μπορούμε και να τις προσπεράσουμε τόσο εύκολα ως απλά αξιοπερίεργες.

Είναι αυτό που βλέπουμε ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της ομαδικής αντίληψης ενός γεγονότος;

Σε ποιό βαθμό συνδέεται η εκπαίδευση με την ψυχολογία της μάζας και πως ένας αστάθμητος παράγοντας, που θα δημιουργήσει ένα γεγονός, μπορεί να αναστρέψει την αντίληψη των ανθρώπων οδηγώντας τους σε τελείως  ανύπαρκτα μονοπάτια;

Πόσο αξιόπιστα είναι τα αισθητήρια μας και κατ’ επέκταση τα συμπεράσματα που βγάζουμε από τα ερεθίσματά τους; 

Η ταχύτητα μηδενίζει την λογική;

Ποιό ρόλο παίζει ο μιμητισμός και η συμπόρευση με τον τρόπο αντίληψης των πολλών, στις ζωές μας και τις αποφάσεις μας. 

Πόσες φορές, πρώτα πράττουμε, μιμούμενοι τους άλλους , και μετά σκεφτόμαστε, όταν πλέον εισπράττουμε τις συνέπειες των πράξεων μας; 

Αυτές τις σκέψεις έκανα και τις μοιράζομαι μαζί σας. Οι απαντήσεις είναι προφανώς ανάλογες με το τι αντιλαμβάνεται ο καθένας.