ΣΚΥΡΟΣ: ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Καλοκαίρι… η εποχή της συγκομιδής των καρπών της γης που με κόπο καλλιεργεί ο άνθρωπος από τα αρχαία χρόνια. Εποχή διακοπών, αναψυχής, σωματικής ξεκούρασης. Όλος ο κόσμος περιμένει το καλοκαιράκι για να ξεφύγει από την καθημερινότητα με μια μικρή ή μεγάλη απόδραση μακριά από τη ζωή της πόλης. Φέτος εμείς οι Έλληνες ζούμε ένα από τα ζοφερότερα καλοκαίρια των μεταπολεμικών χρόνων. Νομίζω ότι επιβάλλεται να πάμε κόντρα στο πείσμα των καιρών και να ξεκλέψουμε λίγες μέρες διακοπών. Με γνώμονα ότι είμαστε ένας λαός που έχει τη μεγάλη ικανότητα και εφευρετικότητα να προσαρμόζεται στις πιο δύσκολες συνθήκες προτρέπω να δραπετεύσετε από το σφιχταγκάλιασμα της καθημερινότητας ώστε να πάρετε ζωτικές ανάσες για το δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Κανείς δεν πρόκειται να σωθεί εξοικονομώντας λίγα ευρώ από τη ματαίωση των διακοπών.

Με αυτή τη σκέψη πήρα την απόφαση να φύγω από την Αθήνα για λίγες μέρες.

Ο περιορισμένος χρόνος καθώς και η οικονομική κατάσταση έκαναν την επιλογή του μέρους των διακοπών ένα δύσκολο  αλλά όχι άλυτο γρίφο. Έτσι τα κατάφερα και γράφω αυτές τις γραμμές από τη μέση σχεδόν του Αιγαίου.

Βρίσκομαι λοιπόν, για όσους δεν τα πάνε καλά με τη γεωγραφία, στο νησί της Σκύρου, το οποίο με έχει ενθουσιάσει αφού κρύβει πολλές ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες.

Θα προσπαθήσω να σας το γνωρίσω όσο το δυνατό πιο συνοπτικά. Η Σκύρος που είναι το νοτιότερο νησί των Β. Σποράδων βρίσκεται πολύ κοντύτερα στην Εύβοια ( απέχει μόλις 22 ν. Μίλια). Μπορεί να φτάσει κάποιος σε αυτό από την Αθήνα μέσα σε 3 ώρες.

Η Σκύρος μπορεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες να φαντάζει «παρακατιανή» σε σύγκριση με τις αδερφές Σποράδες,( Σκιάθο, Σκόπελο) αλλά κατά τη γνώμη μου δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτές. Η ανθρώπινη παρουσία στο νησί χάνεται στα βάθη των αιώνων, όπως μαρτυρούν τα προϊστορικά ευρήματα και συνεχίζεται αδιατάρακτη μέχρι σήμερα.

Παρά τη συνεχή ανθρώπινη παρουσία το μέρος φαντάζει σαν μυστικό και οι σύγχρονοι κάτοικοί του έχουν καταφέρει να διατηρούν την βαθιά πολιτιστική τους κληρονομιά και να μην έχουν πέσει στη παγίδα του δυτικότροπου τουρισμού που αφήνει κάποια κέρδη αλλά καταστρέφει το χαραχτήρα του τόπου. Επιγραμματικά θα αναφέρω ότι συνεχίζεται μέχρι σήμερα η άνθηση της ξυλογλυπτικής, της επιπλοποιίας, της εξαιρετικής κεραμικής και της οικιακής χειροτεχνίας που αναδεικνύεται μέσω της κεντητικής. Το χαρακτηριστικό στα σκυριανά κεντήματα είναι η ποικιλία στα θέματα και στους χρωματισμούς και η λεπτότητα στα υλικά. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι ένα σκυριανό σπίτι μοιάζει ακόμα και σήμερα με ένα ζωντανό μουσείο λαϊκής τέχνης.

Το κλίμα στο νησί είναι εξαιρετικό αφού έχει δροσερά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 17 βαθμοί Κελσίου. Ανεξάρτητα από το τι αέρας φυσάει υπάρχουν διάσπαρτες παραλίες όπου μπορείς να απολαύσεις το μπάνιο σου σε ήρεμα κρυστάλλινα νερά. Οι περισσότερες δεν είναι οργανωμένες και είναι προσεγγίσιμες από ένα καλό και πυκνό θα έλεγα, οδικό δίκτυο.

Το γεωφυσικό ανάγλυφο παρουσιάζει και άλλη μια ιδιαιτερότητα. Το βόρειο μέρος του νησιού είναι καταπράσινο και μοιάζει πολύ με αυτό των Σποράδων και της Βόρειας Εύβοιας. Το νότιο τμήμα είναι άδενδρο και μοιάζει πολύ με αυτό των Κυκλάδων.

Το νησί έχει πολλά αξιοθέατα όπως θαλάσσιες σπηλιές, ρωμαϊκά λατομεία πάνω στη θάλασσα, προϊστορικό οικισμό, πάρκο με τα περίφημα σκυριανά αλογάκια, μουσεία και μια εξαιρετική, αρχιτεκτονικά και όχι μόνο, πρωτεύουσα που δεσπόζει στη κορφή και τις παρυφές ενός υψώματος που ονομάζεται Όλυμπος.

Το φαγητό ακολουθεί την αυθεντική ελληνική παραδοσιακή κουζίνα. Οι πρώτες ύλες είναι νοστιμότατες αφού το νησί βρίθει από κατσίκια και πρόβατα, τα οποία είναι ελευθέρας βοσκής. Εξαιρετικά είναι και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Τα ψάρια δεν λείπουν. Ούτε και οι αστακοί. Από εδώ ξεκίνησε και η αστακομακαρονάδα πριν από μισό αιώνα για να γίνει το πιάτο- φετίχ των διακοπών των νεοελλήνων.

Αξίζει να αναφερθώ στη γέννηση της περίφημης συνταγής, την οποία δεν τη δημιούργησε ένας διάσημος σεφ αλλά η ανάγκη. Αρκετές φορές λοιπόν, οι αστακοί που ήταν στα δίκτυα των ψαράδων βρίσκονταν με σπασμένο το όστρακό τους. Αυτό το γεγονός καθιστούσε τους αστακούς μη εμπορεύσιμους. Προκειμένου να μη πεταχτούν ένας ταβερνιάρης από το Μώλο τους μαγείρεψε με μακαρόνια ή με ρύζι. Το πιάτο ενθουσίασε τους ντόπιους και το υιοθέτησαν στη κουζίνα τους. Τα υπόλοιπα είναι πλέον γνωστά.

Τα καταλύματα είναι αξιοπρεπέστατα και για όλα τα βαλάντια. Οι επιλογές είναι πολλές . Να είστε σίγουροι ότι η σχέση τιμής και καταλύματος είναι σχεδόν άριστη.

Αυτό το νησί διάλεξε  η Θέτις να κρύψει τον γιο της Αχιλλέα, για να τον εμποδίσει να πάει να πολεμήσει στην Τροία. Ντυμένος σαν κορίτσι και με το όνομα του Πύρρα (κόκκινο ή ξανθό), είναι κρυμμένος ανάμεσα στις κόρες του βασιλιά Λυκομήδη. Αυτή η φορεσιά δεν τον εμποδίζει να αποκτήσει ένα γιο, τον Νεοπτόλεμο, με την πριγκίπισσα . Ο Οδυσσέας έρχεται στο νησί μεταμφιεσμένος σε μικροπωλητή και φυσικά όλα τα κορίτσια δείχνουν το ενδιαφέρον τους στους στα υφάσματα, τα αρώματα και κοσμήματα. Το μόνο «κορίτσι», που ενδιαφέρεται για τα όπλα είναι, φυσικά, η Πύρρα και ο Οδυσσέας αποκαλύπτει τον Αχιλλέα και τον πήρε μαζί του στην Τροία.

Στη τοποθεσία με το όνομα Αχίλλι οι δύο ήρωες επιβιβάστηκαν στο καράβι που τους μετέφερε στα παράλια της Τροίας.

Στο νησί αυτό σκοτώθηκε και θάφτηκε ο Θησέας, τα οστά του οποίου ανακάλυψε ο Κίμων το 475 π.Χ. και τα μετέφερε στην Αθήνα όπου τα έθαψε με μεγάλη επισημότητα στο ναό του Ηφαίστου στο σημερινό Θησείο.

Από την καρδιά του Αιγαίου σας χαιρετώ προς το παρόν για να κάνω μια βουτιά στο γραφικό Πεύκο.

Όσο για την τρέχουσα επικαιρότητα μπορεί να περιμένει. Άλλωστε τι είναι η Ελλάδα; Ένας ασκός που μπορεί να κλυδωνίζεται στα αγριεμένα κύματα καταμεσής του πελάγου, αλλά ποτέ δε βυθίζεται.