Αποφάσισα να γράψω δυο λόγια για το λεγόμενο "Μακεδονικό ζήτημα" με βάση των όσων έχουν δημοσιευθεί και αποτελούν επίσημες απόψεις και όχι φήμες και εικασίες. Ο λόγος που πήρα αυτή την απόφαση είναι όχι για να καταγράψω τις δικές μου πεποιθήσεις που ενδεχομένως δεν ενδιαφέρουν κανένα και μπορεί να είναι υποκειμενικές, αλλά να σκιαγραφήσω μια πραγματικότητα, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τα γεγονότα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ώστε να δώσω το ερέθισμα σε όσους διαβάσουν αυτό το κείμενο να σκεφτούν για ότι συμβαίνει γύρω τους κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα, απαλλαγμένο από ακρότητες και αβάσιμες εικασίες.
Η απαραίτητη Ιστορική αναδρομή
Τα πρώτα ιστορικά στοιχεία για την δημιουργία Μακεδονικού κράτους μας φέρνουν στις αρχές του 20ου(1924) αιώνα οπότε και διάφοροι βαλκάνιοι κομμουνιστές ιδεολόγοι ονειρεύονται το ανεξάρτητο κράτος της Μακεδονίας, που θα ιδρυόταν στην γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας, από τα απομεινάρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και θα είχε, όχι εθνική αλλά ταξική βάση. Σκοπός τους ήταν να δημιουργήσουν μία "Ελβετία των Βαλκανίων".
Το θέμα βρισκόταν στην σφαίρα της ιστορικής φαντασίας μέχρι τις αρχές του Ψυχρού Πολέμου, οπότε και ο Τίτο αποφασίζει να ονομάσει την νοτιότερη από τις έξι Δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας ως Μακεδονία. Οι ΗΠΑ που έβλεπαν την ρήξη Τίτο – Μόσχας ως ανατροπή των ισορροπιών στο Ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής, πιέζουν την Ελλάδα να μην εγείρει θέμα, πράγμα το οποίο και συμβαίνει. Ο Τίτο με την ανοχή της Βουλγαρίας, η οποία θιγόταν κι εκείνη από την δημιουργία «Μακεδονικής Εθνότητας», αλλά πιστή στην Σοβιετική Γραμμή σιωπούσε, έβαλε τους αρχαιολόγους και ιστορικούς της Γιουγκοσλαβίας να «στήσουν» την ιστορία και να δημιουργήσουν ουσιαστικά την «Μακεδονική» εθνική ταυτότητα, βασιζόμενοι σε ιστορικές ασάφειες, παράλογες διεκδικήσεις και αναγωγές αλλά και με το βουλγαρικό ιδίωμα της περιοχής να ονομάζεται «μακεδονική γλώσσα».
Μέσα από δεκάδες προκλητικές ενέργειες από την μεριά του Τίτο και της Γιουγκοσλαβίας και αντίστοιχες υποχωρήσεις και σιωπές από την Ελλάδα, κυρίως, και την Βουλγαρία, το θέμα δεν απασχόλησε κανέναν ουσιαστικά μέχρι το 1991. Το 1991, οπότε και η Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία διαλύεται στα συστατικά της κράτη, η Δημοκρατία της «Μακεδονίας» διακηρύσσει την ανεξαρτησία της τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Στο Σύνταγμα του επόμενου Νοέμβρη ιδρύεται η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και εγείρει αλυτρωτικές αξιώσεις στις υποτιθέμενες μειονότητες που κατοικούσαν υπό τον ελληνικό ζυγό, και διεκδικήσεις προς τα εδάφη που κατέχουν η Ελλάδα και η Βουλγαρία. Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε οπότε πάμε στα σημερινά για να δούμε ποιοι είναι οι βασικοί εμπλεκόμενοι.
Οι βασικοί εμπλεκόμενοι στην υπόθεση είναι τρεις. Η Ελλάδα, οι Αμερικανοί και τα Σκόπια. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν δευτερεύοντα ρόλο.
Θα ξεκινήσω από τον σημαντικότερο από τους τρεις τους Αμερικανούς. Για τους Αμερικανούς τα Βαλκάνια και ειδικά η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων της Βόρειας Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης και της Θράκης αποτελούν σημαντικότατο γεωπολιτικό και στρατιωτικό στόχο, σύμφωνα με τα όσα κατά καιρούς έχουν δηλώσει επίσημα αξιωματούχοι της Αμερικανικής Κυβέρνησης. Οι εμφανείς λόγοι είναι δύο. Αφενός να πάψει να υπάρχει ρωσική παρουσία και επιρροή στην περιοχή και αφετέρου να ελεγχθούν απόλυτα από αυτούς οι ενεργειακοί και οι εμπορικοί δρόμοι που περνούν από αυτήν,σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις τους.
Δεν είναι τυχαίο που στα "σύνορα" Κοσόβου- Σκοπίων έχουν κτίσει την μεγαλύτερη στρατιωτική βάση του κόσμου από την εποχή του Πολέμου του Βιετνάμ το Camp Bondsteel ή grand dame και η οποία βρίσκεται μόλις 126 χλμ από τα ελληνικά σύνορα και εκτείνεται σε 4000 στρέμματα τόσο μέσα στο Κόσοβο όσο και στα Σκόπια.
Όπως δεν είναι τυχαία και η αινιγματική(;) δήλωση του Αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα σε ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι: "....Η Θεσσαλονίκη είναι λίγο διαφορετική, γιατί η Θεσσαλονίκη κολλάει με το όραμα που σας περιέγραψα πριν, με το οικονομικό περιβάλλον, που επεκτείνεται βόρεια από την Οδησσό ως την Βενετία. Πιστεύω λοιπόν, βρίσκοντας τρόπους να διασφαλίσουμε ότι η επένδυση προχωρά και συνδέεται με αυτή το μεγαλύτερο όραμα της περιφερειακής ολοκλήρωσης και συνεργασίας είναι στρατηγικής σημασίας. " ....
Από το 1991 οι Αμερικανοί έπαιξαν το σημαντικότερο ρόλο για την διευθέτηση του ονόματος του μικρού κρατιδίου. Θα ήταν απορίας άξιο πως είναι δυνατόν οι ΗΠΑ να υιοθετούν ένα ανιστόρητο όνομα και μάλιστα όταν αυτό είχε εφευρεθεί από κομμουνιστές αν δεν διάβαζε κάποιος την παραπάνω ιστορική αναδρομή. Σήμερα οι στόχοι των Αμερικανών έχουν εξελιχθεί και προφανώς ο δρόμος για να τους πετύχουν περνά από την διευθέτηση του ονόματος. Στηρίζουν απαρρέκκλιτα τις επιλογές του Αμερικανού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ κ. Νίμιτς και έχουν θέσει χρονικό περιθώριο μέχρι τη σύνοδο του ΝΑΤΟ αυτόν το μήνα να επέλθει μια αρχική συμφωνία.
Ας πάμε τώρα στην Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει μεταλλαχθεί τα τελευταία χρόνια από ανεξάρτητο κράτος, σε οικονομικό προτεκτοράτο. Έχει ακουστεί συχνά από τον Πρωθυπουργό ότι βρισκόμαστε υπό εποπτεία, και ότι έχουμε απωλέσει μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας.(http://www.enikos.gr/politics/533359/tsipras-stoxos-mia-ellada-me-pliros-anaktimeni-tin-ethniki-tis-ky )
Όλα αυτά συνέβησαν και συμβαίνουν λόγω της υπογραφής των μνημονίων που μας μετέτρεψαν σε οικονομικό προτεκτοράτο. Από αυτή δε την κατάσταση δεν πρόκειται να βγούμε στο εγγύς μέλλον σύμφωνα πάντα με επίσημες δηλώσεις και για προφανείς λόγους.
Όταν λοιπόν είσαι σε τέτοια δυσμενή θέση δεν έχεις άποψη ούτε σε ρωτούν. Απλά εκτελείς τις εντολές που σου δίνουν με υπακοή και χωρίς αντίρρηση. Άρα εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να διαπραγματευτείς τίποτε. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να περάσεις τις εντολές του εντολέα προς τον ανύποπτο(;)Λαό με τον πιο ανώδυνο τρόπο.
'Αφησα τελευταία τα Σκόπια γιατί πρόκειται για τον πιο αδύνατο παράγοντα άσχετα αν στο τέλος θα επιβληθεί της Ελλάδας. Τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν. Η περίπτωση των Σκοπίων είναι αυτή του κλασικού προτεκτοράτου. Γεννήθηκαν με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με ένα και μοναδικό σκοπό. Να διεκδικήσουν το όνομα της Μακεδονίας. Ως κράτος πληθυσμιακά είναι ανομοιογενής και αποτελείται από 1,2 εκ. Σλάβους, 500000 Αλβανούς και οι υπόλοιποι 500000 κάτοικοι είναι Τούρκοι, Ρομά, Σέρβοι, Βόσνιοι κλπ. Όπως γίνεται αντιληπτό η διάσπαση αυτού του κρατιδίου είναι ζήτημα χρόνου αν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες. Να σημειωθεί εδώ ότι τα σύνορα με το Κόσοβο, αλβανικό προπύργιο, υπάρχουν τυπικά, και δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν δημιουργηθεί επεισόδια από την πλευρά των Αλβανών.
Τα δεδομένα
Διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές, καταλαβαίνει κάποιος το γελοίο του προβλήματος και τη σοβαρότητα της πραγματικότητας. Αυτό που είναι φανερό και το οποίο έχει ξεκινήσει από το 1991 είναι ο πολύ επικίνδυνος επανασχεδιασμός των συνόρων των Βαλκανικών Χωρών για λόγους που μόνο οι Αμερικανοί γνωρίζουν και όλοι οι υπόλοιποι προσπαθούμε να μαντέψουμε.
Όπως θα διαβάσατε από ελληνικής πλευράς οι πολιτικοί μας ήταν διαχρονικά ανίκανοι να διαχειριστούν αυτό το πρόβλημα, πόσο μάλλον να διαβλέψουν την εξέλιξή του,με αποτέλεσμα σήμερα, κάτω από τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί κινδυνεύουμε να βρεθούμε στην αρχή μιας μεγάλης εθνικής καταστροφής που θα συντελεστεί σε βάθος χρόνου.Χρόνος, που δεν καθορίζεται από εμάς.
Επειδή αναφέρθηκα στη Ρωσία θα πω ότι όπως δείχνουν τα πράγματα αυτή τη στιγμή, αδυνατεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην περιοχή και έχει στραφεί να διασφαλίσει τα σύνορά της σε άλλη πλευρά του πλανήτη που τη θεωρεί πιο σημαντική για αυτήν.
Σε αυτές τις πραγματικά κρίσιμες εμείς ο απλός λαός μπορώ να πω ότι είμαστε εγκλωβισμένοι οικονομικά χρεοκοπημένοι, κοινωνικά διαιρεμένοι και πρακτικά ανήμποροι να αντιδράσουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Με λιβελογραφήματα κάθε μορφής και ιδεολογίας και με διαμαρτυρίες που σκοπό έχουν να εκτονώσουν και όχι να φρενάρουν μια κατάσταση η συντριπτική ήττα είναι δεδομένη.
Με τον όρο συντριπτική ήττα δεν εννοώ την ονομασία των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία αλλά αυτό που θα επακολουθήσει. Το χάσιμο της ίδιας της Μακεδονίας.
Η Ιστορία βέβαια,έχει δείξει ότι πολλές φορές οι σχεδιασμοί αποτυγχάνουν όταν έχουν να αντιμετωπίσουν αποφασισμένους ηγέτες και λαούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου