ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

«Δεν γινόμαστε Έλληνες μόνο μία στιγμή ή μία ημέρα. Έλληνες είμαστε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Η Εκκλησία πήρε θέση. Είπε ξεκάθαρα ότι δεν δίνουμε πουθενά το όνομά μας, αλλά δεν είναι έργο της Εκκλησίας», είπε ο Αρχιεπίσκοπος, υπογραμμίζοντας ότι «η Εκκλησία δεν κάνει συλλαλητήρια, οι πολίτες εξέλεξαν Βουλή και η Βουλή είναι υπεύθυνη για αυτά. Οι Έλληνες είναι υπεύθυνοι που ψηφίζουν και η Βουλή που διοικεί αυτόν τον τόπο».

Η παραπάνω δήλωση, φέρεται να ανήκει στον  Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος  Ιερώνυμο και βρίσκεται δημοσιευμένη σχεδόν σε όλα τα διαδικτυακά ειδησεογραφικά site. 

Φαίνεται ότι το ζήτημα των Σκοπίων αυτό που επίσημα και δολίως ονομάζεται "Μακεδονικό" (προφανώς για να συνηθίζει ο απλός λαός το άκουσμα του ονόματος), βρίσκεται στο τελικό στάδιο και ίσως σύντομα, μέσα στον Ιούνιο, μπορεί να επέλθει μια αρχική συμφωνία, βασισμένη στο πνεύμα του "διαμεσολαβητή" του ΟΗΕ κ.Νίμιτς.
Επειδή όπως φαίνεται  μέχρι στιγμής, ο απλός ελληνικός λαός δεν θα ερωτηθεί όπως κανονικά θα έπρεπε, μέσω Δημοψηφίσματος , ούτε έχει δείξει δείγματα ότι δέχεται να χαρίσει το όνομα, έχουν μπει σε εφαρμογή η επιχείρηση κατευνασμού των αντιδράσεων ώστε να περάσει η συμφωνία με όσο το δυνατό λιγότερες και ανώδυνες αναταράξεις. 
Σε αυτό το πνεύμα κινήθηκε και η δήλωση του Αρχιεπίσκοπου που ουσιαστικά απαγόρευσε στους κληρικούς αλλά και στους Έλληνες να λάβουν μέρος στα επερχόμενα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας. 

Ως απλός Έλληνας πολίτης που υπακούει στο Σύνταγμα, αγαπά και νοιάζεται για τον τόπο του και θα απαντήσω στην δήλωση του  Αρχιεπισκόπου.

Κατ΄αρχάς του επιστρέφω πίσω την βαριά προσβολή για την  υπενθύμηση οτι είμαστε Έλληνες κάθε στιγμή που ζούμε και όχι γινόμαστε Έλληνες δηλαδή αποκτούμε ελληνική συνείδηση ευκαιριακά και κατά το δοκούν , μια στιγμή ή μια μέρα. Έχουμε αποδείξει εμείς και οι παππούδες μας ότι την πατρίδα την αγαπάμε περισσότερο και από τη ζωή μας. Αυτός ο τόπος είναι ποτισμένος με ελληνικό αίμα. Και θα ξαναποτιστεί ξανά αν αυτό απαιτηθεί. Το ότι είμαστε σαν λαός φιλήσυχοι δεν σημαίνει ότι είμαστε και αδιάφοροι που κάποια στιγμή όποτε το θυμηθούμε, ξυπνάμε και φωνάζουμε για την ελληνικότητά μας. Όπως δε φέρνουμε στο στόμα μας το όνομα του Θεού επί ματαίω, άλλο τόσο δεν εκδηλώνουμε την αγάπη και το ενδιαφέρον για την πατρίδα μας  με έντονο τρόπο όταν αυτό δεν απαιτείται.  Είμαστε φιλόπατρεις, όχι πατριδοκάπηλοι. Αυτές οι αρχές είναι αυτονόητες.

Προσωπικά αδιαφορώ για το αν η Εκκλησία πήρε ή όχι θέση στα λόγια. Με ενδιαφέρει αν έκανε πράξη την όποια διαφωνία της σχετικά με τη παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας. Από λόγια και σκέψεις έχουμε χορτάσει. Όμως ο Αρχιεπίσκοπος σαν να έχει διαβάσει το συλλόγισμό μου απαντά άμεσα. Η Εκκλησία δεν έχει αυτό το έργο δηλ. την  έμπρακτη διαμαρτυρία. Η Εκκλησία δεν κάνει συλλαλητήρια. Αυτό είναι γνωστό . Η ηγεσία της Εκκλησίας ποτέ δεν στάθηκε απέναντι στην κοσμική εξουσία αλλά συμπορεύτηκε με αυτήν και στάθηκε πάντα απέναντι στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Να  θυμίσω ως κορυφαίο παράδειγμα, τον αφορισμό της Ελληνικής Επανάστασης από τον τότε προκαθήμενο της Ορθοδοξίας,Πατριάρχη  Γρηγόριο τον Ε΄. 

Ο Αρχιεπίσκοπος υποστηρίζει στη συνέχεια της δήλωσής του, ότι υπεύθυνη για τα εθνικά ζητήματα είναι η Βουλή. Και συνεχίζοντας διαπράττει μια βαριά Υβρι, λέγοντας ότι οι Έλληνες είναι υπεύθυνοι για τη επιλογή των μελών της Βουλής η οποία είναι υπεύθυνη για τη διοίκηση της χώρας. Άρα οι Έλληνες είναι υπεύθυνοι για τη όποια πορεία της χώρας αφού αυτοί επιλέγουν αυτούς που τη διοικούν. 
Είναι προφανές ότι ο Αρχιεπίσκοπος αγνοεί ή έχει ξεχάσει τι λέει ο θεμελιώδης νόμος της χώρας, δηλ.το Σύνταγμα.
Ας  θυμίσω το πρώτο άρθρο του Συντάγματος.

'Αρθρο 1: (Μορφή του πολιτεύματος)

1. Tο πολίτευμα της Eλλάδας είναι Προεδρευόμενη Kοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
   

Οι Έλληνες λοιπόν επέλεξαν αυτούς που επέλεξαν βάσει των προεκλογικών τους εξαγγελιών. Όσο και να ψάξει κάποιος, κανένας από τους ευρισκόμενους αυτή τη στιγμή στη Βουλή δεν διατύπωσε προεκλογικά ότι θα παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας. Άρα οι Έλληνες πολίτες δεν είναι υπεύθυνοι, ούτε έχουν ερωτηθεί αν εξουσιοδοτούν τον οποιοδήποτε να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας σε γειτονική χώρα. Το Σύνταγμα άλλωστε υπενθυμίζει  ότι οι εξουσίες υπάρχουν υπέρ του Λαού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Τι είναι λοιπόν χρήσιμο στη δεδομένη συγκυρία;
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος μπορεί να ισχυριστεί  ότι το ζήτημα της επίλυσης του ονόματος της χώρας των Σκοπίων προέκυψε μετεκλογικά και είναι επιτακτική ανάγκη να λυθεί άμεσα τώρα. Θα το δεχτώ. Το Σύνταγμα έχει προβλέψει και μια τέτοια ιδιάζουσα περίπτωση. Όπως είναι γνωστό στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα ούτε παρακάμπτεται η Λαϊκή Θέληση. Σε τέτοιες λοιπόν περιπτώσεις υπάρχει το άρθρο 44 παράγραφος 2 του Συντάγματος :

2. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου.
Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Kανονισμός της Bουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Bουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο.Aν νομοσχέδιο υπερψηφιστεί, η προθεσμία του άρθρου 42 παράγραφος 1 αρχίζει από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. 

Έχω την εντύπωση ότι το συγκεκριμένο ζήτημα της ονομασίας αποτελεί κρίσιμο εθνικό θέμα ή μήπως κάνω λάθος; Αν δεν ακολουθηθούν οι διαδικασίες του Συντάγματος ποιος θα είναι υπεύθυνος; Ο απλός Λαός ή η Βουλή; Αν αγνοηθεί η Λαϊκή θέληση  τι πρέπει να συμβεί κατά το Σύνταγμα;
Να θυμίσω και πάλι ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και στο Σύνταγμα υπάρχει πρόβλεψη ή μήπως κάνω λάθος;

Τέλος προσπαθώ να καταλάβω αν ο Αρχιεπίσκοπος είναι Έλληνας πολίτης ή όχι. Το λέω αυτό γιατί στη δήλωσή του απευθύνεται στους Έλληνες σε τρίτο πληθυντικό πρόσωπο. Θεωρώ ότι ο Αρχιεπίσκοπος πέρα από την ιερατική του ιδιότητα  έχει πολιτικά δικαιώματα (δηλ.δικαίωμα ψήφου) και ότι πρωτίστως είναι μέλος της Ελληνικής Κοινωνίας. Άρα πρέπει να ενδιαφέρεται πρώτα για την ευημερία και την ύπαρξη του τόπου όπου ζει, αναπνέει και ιερουργεί. Χωρίς ύπαρξη πατρίδας ενδεχομένως να μην υπάρχει και ανάγκη Εκκλησιαστικής Αρχής ούτε μάλλον επίσημης Θρησκείας. Νομίζω λοιπόν ότι η χρήση τρίτου πληθυντικού ήταν τουλάχιστον ατυχής.



Θα ήθελα να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι το κείμενο δεν αφορά τους απλούς κληρικούς και τους ταπεινούς πνευματικούς Πατέρες. 




ολόκληρο το δημοσίευμα της δήλωσης του Αρχιεπισκόπου μπορείτε να το βρείτε εδώ:

https://left.gr/news/ieronymos-ergo-tis-voylis-kai-ohi-tis-ekklisias-thema-tis-onomasias-tis-pgdm

http://www.iefimerida.gr/news/420736/ieronymos-gia-skopiano-den-dinoyme-poythena-onoma-mas

https://www.vimaorthodoxias.gr/ekklisia-tis-ellados/archiepiskopos-ieronymos-xekathari-i-thesi-tis-ekklisias-gia-to-makedoniko/

https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/3662693/ieronimos-gia-skopiano-i-ekklisia-den-kani-sillalitiria-i-polites-exelexan-vouli

https://www.thepressproject.gr/article/130088/Ieronumos-Thema-tis-Boulis-to-Skopiano