ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΜΠΟΣ

Αυτόν τον τίτλο θα έχει η ταινία που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 20 Απριλίου. Ποιος είναι ο Ιερώνυμος Μπος; Ποια είναι τα μυστήρια που πραγματεύεται η ταινία και πόσο ενδιαφέρουσα μπορεί να είναι ώστε να πάει κάποιος να την παρακολουθήσει;
Ο Ιερώνυμος Μπος (1450;-1516) ήταν ένας σημαντικός Ολλανδός ζωγράφος που έζησε τον Μεσαίωνα.Στην εποχή του θεωρήθηκε ένας "επινοητής τεράτων και χιμαιρικών οπτασιών" ενώ περίπου στα 1600 ο ιστορικός τέχνης Κάρελ φαν Μάντερ χαρακτήρισε τους πίνακες του Μπος ως "θαυμαστές και παράξενες φαντασιώσεις, συχνά ανατριχιαστικές". Στον 20ό αιώνα, αρκετοί μελετητές του έργου του Μπος απέδωσαν ένα βαθύτερο νόημα στη ζωγραφική του και προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις καταβολές της.
Έχει χαρακτηριστεί ως ένας υπερρεαλιστής(*) του 15ου αιώνα (πέντε αιώνες πριν εκδηλωθεί το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό κίνημα) ενώ για άλλους, το έργο του αντανακλά απόκρυφες πρακτικές του μεσαιωνικού κόσμου όπως η αλχημεία ή η μαγεία.
Ο ζωγράφος υπήρξε μέλος της Αδελφότητας της Παναγίας και πολλά έργα του κοσμούσαν το παρεκκλήσιο της Αδελφότητας. Η έννοια της αμαρτίας αλλά και το ευρύτερο μεσαιωνικό θέμα της Δευτέρας Παρουσίας (ή διαφορετικά της Τελικής Κρίσης) αποτέλεσαν κεντρικούς άξονες στη θεματολογία του Μπος, που είναι σχεδόν εξολοκλήρου θρησκευτικού περιεχομένου.
Ο Μπος φιλοτέχνησε αρκετά τρίπτυχα, τρεις δηλαδή διαδοχικούς πίνακες συνήθως ζωγραφισμένους πάνω σε μία ξύλινη επιφάνεια.Το σημαντικότερο και δημοφιλέστερο έργο του είναι ο Κήπος των Επίγειων Απολαύσεων, έργο που θεωρείται γενικά ως το σχόλιο του Μπος πάνω στο θέμα του θανάσιμου αμαρτήματος της λαγνείας. Στο αριστερό φύλλο του τρίπτυχου απεικονίζεται ο Αδάμ και η Εύα στον κήπο της Εδέμ, στο μεσαίο φύλλο κυριαρχεί το θέμα των σαρκικών απολαύσεων ενώ στο δεξιό φύλλο δεσπόζει η απεικόνιση της Κόλασης. Το έργο που βρίσκεται από το 1939 στο μουσείο Πράδο της Μαδρίτης, έχει αποτελέσει  πεδίο προβληματισμού  αλλά και διαξιφισμών απόψεων γύρω από την αποκωδικοποίηση των αινιγματικών παραστάσεων που περιέχει.
Οι ιστορικοί τέχνης συχνά ερμηνεύουν το τρίπτυχο ως διδακτική προειδοποίηση των κινδύνων από τους πειρασμούς της επίγειας ζωής. Εν τούτοις, η πολυπλοκότητα των συμβολισμών του, ιδιαίτερα στο κεντρικό πάνελ, έχει οδηγήσει σε ποικίλου εύρους ερμηνείες από τους λογίους ανά τους αιώνες. Οι ιστορικοί τέχνης του 20ου αιώνα είναι διχασμένοι ανάμεσα στο αν το κεντρικό πάνελ αποτελεί ηθική προειδοποίηση ή πανόραμα του απολεσθέντος παραδείσου. Ο Αμερικανός συγγραφέας Πίτερ Σ. Μπιγκλ (Peter S. Beagle) περιγράφει τον πίνακα ως "ερωτική διαταραχή που μας μετατρέπει σε ηδονοβλεψίες, ένα μέρος γεμάτο με το μεθυστικό αέρα της τέλειας ελευθερίας".
 Το 2016 με αφορμή τα 500 χρόνια από τον θάνατο του  Ιερώνυμου Μπος, το Μουσείο Πράδο της Μαδρίτης δίνει αποκλειστική πρόσβαση στον Χοσέ Λουίς Λοπέζ - Λινάρες για να φέρει στο φως το έργο αυτό. Μέσα από μοναδικές εικόνες - σαν κάποιος να γίνεται μάρτυρας της ακτινογράφησης της ζωγραφιάς και της αποκατάστασής της - το έργο διερευνά και ζητά την αποκάλυψη όλων εκείνων των αναπάντητων ερωτημάτων γύρω από τον ίδιο τoν ζωγράφο, την ζωγραφική και εξηγεί την έμπνευση που μετέδωσε σε συγγραφείς, ζωγράφους και μουσικούς από όλο τον κόσμο. Η ταινία είναι υποψήφια για  βραβείο Γκόγια το 2017.
Θεωρώ ότι η ταινία λόγω της θεματολογίας της,  μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον και ύστερα από αρκετό καιρό θα ξαναπάω σε κινηματογράφο.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:

https://youtu.be/tNuaV6PG3GA

Λεπτομέρεια από τον πίνακα : Ο κήπος των Επίγειων Απολαύσεων.

(*)Ο υπερρεαλισμός ή σουρρεαλισμός, από τις γαλλικές λέξεις sur (επάνω, επί) και réalisme (ρεαλισμός, πραγματικότητα) όπου στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα», ήταν ένα κίνημα που αναπτύχθηκε κυρίως στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά εξελίχθηκε σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτικό ρεύμα. Άνθισε κατά κύριο λόγο στη Γαλλία των αρχών του 20ου αιώνα, κατά την περίοδο μεταξύ του πρώτου και δεύτερου παγκοσμίου πολέμου.

πηγή:el.wikipedia