Επιλέγοντας ως επικεφαλίδα ένα σόφισμα τηρώ το σημερινό έθιμο που θέλει να λέμε ψέματα. Αν η επικεφαλίδα είναι αληθής ή ψευδής το αφήνω στην κρίση σας να αποφανθείτε.
Με την ευκαιρία της ημέρας θα ήθελα να αναφερθώ στην Αλήθεια και το Ψεύδος. Τι είναι όμως η αλήθεια; Κατά γενική παραδοχή είναι η ύπαρξη μιας κατάστασης ή η πραγματικότητα ενός γεγονότος. Είναι όμως αυτό αληθές; Πως αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη ή συμφωνούμε ότι ένα γεγονός είναι πραγματικό; Προφανώς μέσω των αισθήσεων οι οποίες δίνουν το ερέθισμα και ο νους το επεξεργάζεται σε συνδυασμό με τις εμπειρίες (βιώματα -γνώση) τα συναισθήματα και τις προκαταλήψεις που έχει κάθε άνθρωπος.Επειδή όμως ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, η αντίληψη και τρόπος σκέψης του διαφέρει από τους υπολοίπους. Άρα μπορούμε να πούμε ότι η αλήθεια είναι προσωπική και σχετική για κάθε άνθρωπο; Αληθές ή ψευδές;
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι μας ασχολήθηκαν πολύ με αυτά τα ερωτήματα. Δόθηκαν και απαντήσεις που όπως ήταν αναμενόμενο διέφεραν μεταξύ τους. Αλλά για το ελληνικό πνεύμα δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Έχοντας ένα ισχυρότατο υπερόπλο, που το βοηθά να πορεύεται ανά τους αιώνες, την ελληνική γλώσσα, η οποία έχει μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως οτι είναι εννοιολογική, κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα δίνοντας μια γενική λύση χωρίς όμως να αποκλείει και τις επιμέρους, οι οποίες όμως έχουν ως αφετηρία την ίδια γενική αρχή, δηλαδή την ετυμολογία της λέξης, η οποία λέει ότι η λέξη αλήθεια σημαίνει μη λήθη (λησμονιά,λάθος) α+λήθη. Άρα δεν ξεχνώ, δεν κάνω λάθος, δεν παραπλανιέμαι, με άλλα λόγια ,λαϊκά, δεν κοιμάμαι όρθιος.
Ο Πλάτωνας στον Κρατύλο το πάει λίγο πιο μακριά λέγοντας μέσω του Σωκράτη ότι η αλήθεια (άλη+θεία) η θεία κίνηση του ανθρώπου ή η κίνηση προς το θείο.
Για να δούμε τώρα τι είναι το ψεύδος. Ακριβώς το αντίθετο με τα παραπάνω. Ότι δεν είναι αληθινό είναι ψεύτικο. Ψέμα,ψεύτικος, ψεύτης και όλα τα παράγωγα προέρχονται από την λέξη ψεύδος.
Τι ακριβώς σημαίνει αυτή η λέξη; Ας δούμε την ετυμολογία της και την διδαχή που προσφέρουν οι πρόγονοί μας μέσα από αυτή.
Το ψεύδος λοιπόν προέρχεται από την λέξη εύδω ( σταματώ, ησυχάζω,λουφάζω,"κοιμάμαι", παραμένω αδρανής) με την πρόσθεση του γράμματος ψ -εύδω ( εξαπατώ). Άρα το ψεύδος είναι η εξαπάτηση. Μια εξαπάτηση που έχει την ρίζα της στην ακινησία δηλ. τον "θάνατο" (εύδω) του ανθρώπου.
Εννοείται στον πνευματικό θάνατο και κατ΄επέκταση στην αδρανοποίησή του.
Από μικρό παιδί ακόμα, έχω παρατηρήσει το εξής παράδοξο κοινωνικό φαινόμενο. Ενώ γαλουχούμαστε ώστε να αναζητούμε την αλήθεια,δηλαδή να είμαστε ανήσυχοι,ζωντανοί και σε συνεχή αναζήτηση της πραγματικής φύσης των πραγμάτων, ζούμε μέσα στο ψέμα, περιτριγυρισμένοι από ψεύτες, σε μια κατάσταση, που έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να αναρωτιόμαστε τι μας έχουν κάνει και δεν αντιδρούμε. Δηλαδή, παραδεχόμαστε άμεσα ότι είμαστε αδρανείς. Με άλλα λόγια "πεθαμένοι" και "κοιμισμένοι". Εξαπατημένοι και εξαπατούντες. Δεν μας ψεκάζουν ούτε μας ρίχνουν τίποτε στο νερό που πίνουμε. Μας αρέσει να παραμυθιάζουμε και να παραμυθιαζόμαστε και πάντα να μιλάμε σε τρίτο ενικό ή πληθυντικό πρόσωπο όταν πρόκειται για δράση. Η υπευθυνότητα και η αυτοκριτική μας τρομάζει.Πάντα φταίει κάποιος τρίτος.Με άλλα λόγια είμαστε ο ορισμός του λουφαδόρου. Νομίζω πως δεν πρέπει να παραξενευόμαστε για το γεγονός ότι οι πολιτικοί αυτής της χώρας που εμείς εκλέγουμε, μας εξαπατούν κατ' εξακολούθηση.
Καλή Πρωταπριλιά!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου