ΓΗ ΚΑΙ ΥΔΩΡ;

Τα τελευταία 6 χρόνια ως πολίτες αυτής της χώρας ζούμε ένα πρωτόγνωρο πόλεμο που δεν γίνεται με συμβατικά όπλα αλλά με οικονομικά μέσα. Με πρόσχημα ένα χρέος το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως πολιορκητικός κριός οι αυτοαποκαλούμενοι «δανειστές» και μια αόρατη «αγορά» κατάφεραν να καταλάβουν τη χώρα. Σε αυτή την πολεμική επιχείρηση είχαν βοηθούς ντόπιους συνεργάτες που φρόντισαν να απενεργοποιήσουν το Λαό χρησιμοποιώντας το «δόγμα του Σοκ» και την Παραπληροφόρηση. Κάθε μέρα για περισσότερο από 6 χρόνια οι ντόπιοι συνεργάτες έδιναν και δίνουν δόσεις τρόμου αλλά και κοινωνικού μίσους (καλλιέργεια κοινωνικού αυτοματισμού) καθημερινά εκεί γύρω στις 8:οο το βράδυ μέσα από την τηλεόραση που αντικατέστησε με επιτυχία τα τάνκς.

Επειδή μια πολεμική επιχείρηση προετοιμάζεται πολύ καιρό πριν εκδηλωθεί έτσι και στην περίπτωση μας συνέβη ακριβώς το ίδιο. Πέρα από την στρατολόγηση των ντόπιων συνεργατών, ξεκίνησε μέσω αυτών μια προσπάθεια παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης με κύριο στόχο την αδρανοποίηση του πατριωτικού φρονήματος και της θέλησης για αντίσταση. Αυτό έγινε με ένα απλό τρόπο,  δοκιμασμένο από τον Γκαίμπελς και τον Στάλιν . Άρχισε να ξαναγράφεται η Ιστορία μας, τα κοινωνικά μας πρότυπα άλλαξαν με τη θέσπιση νέων νόμων που ποινικοποίησαν – επιλεκτικά- την ελεύθερη γνώμη, θεσπίζοντας νέους κανόνες ηθικής, εισάγοντας αυθαίρετα νέους όρους, που επιστημονικά και κοινωνικά είναι αναπόδεικτοι και ενάντια σε αυτό που ονομάζουμε κοινή λογική.

Καθετί που ορίζει την έννοια έθνους- κράτους τέθηκε υπό διωγμό και αμφισβήτηση. Ταυτόχρονα ξέθαψαν από το ντουλάπι της Ιστορίας τους σκελετούς του ναζισμού και φασισμού δίνοντας σάρκα και οστά σε πολιτικούς (;) σχηματισμούς που στηρίζονται στην πατριδοκαπηλία και τη βία, με σκοπό τον απόλυτο αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, αφού σε ένα πόλεμο η αρχή της  εξαπάτησης είναι ένα από τα βασικά συστατικά του. Έτσι ο στόχος, όλοι εμείς στην προκειμένη περίπτωση, χάσαμε την εμπιστοσύνη μας σε ότι συστατικό αποτελεί την κοινωνία μας, αφού όλα αμφισβητούνται και αλληλοαναιρούνται. Αποτέλεσμα να διαρραγεί βαθύτατα ο κοινωνικός ιστός και ο κάθε πολίτης να βρεθεί μόνος και ανήμπορος να αντιμετωπίσει αυτή την πρωτόγνωρη λαίλαπα. Κατάφεραν λοιπόν να καταλάβουν τη χώρα χωρίς καμιά ουσιαστική αντίσταση. Ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι πολίτες προσπαθούν να καταλάβουν τι τους συνέβη

Όπως συμβαίνει στον συμβατικό πόλεμο έτσι και σε αυτή την καινούργια μορφή πολέμου που είχαμε την ατυχία να γνωρίσουμε, ο εισβολέας επιδιώκει αρχικά να καταλάβει όλες τις υποδομές της χώρας που έχει σαν στόχο να κατακτήσει.

Με πρόσχημα το ψευδεπίγραφο Δημόσιο χρέος και τον καινοφανή θεσμό του νεοφιλελευθερισμού. Άρπαξαν σταδιακά μέσω της μεθόδου της ιδιωτικοποίησης, τις τηλεπικοινωνίες , έκλεισαν τον εθνικό αερομεταφορέα, πήραν όλα τα σημαντικά αεροδρόμια και  λιμάνια, πήραν τους σιδηροδρόμους, τις εθνικές οδούς (που πλέον δεν ονομάζονται εθνικές αλλά Α.Ε.)

Ταυτόχρονα μέσω «μνημονίων» που τάχα στοχεύουν στην εξυγίανση της Ελληνικής Οικονομίας,  διέλυσαν την Δημόσια Υγεία, την Παιδεία, την Εθνική Άμυνα.

Όπως στον συμβατικό πόλεμο έτσι και στην περίπτωσή μας η Ανεργία καλπάζει με ιλιγγιώδεις 2ψήφιους αριθμούς .Πάνω από το 1/3 (κρίσιμο σημείο)του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας με την κατάσταση των πολιτών να επιδεινώνεται καθημερινά αυξάνοντας των αριθμό των νεόπτωχων και ανοίγοντας τη ψαλίδα της κοινωνικής ανισότητας.

Έτσι η χώρα καταλήφθηκε και από Ανεξάρτητη Δημοκρατία μετατράπηκε σε «Προτεκτοράτο».(*)

Οι Κυβερνήσεις πλέον  εφαρμόζουν τις επιταγές των κατακτητών(προστάτιδας δύναμης ) που είναι πάντα ενάντια στο δημόσιο συμφέρον και αντίθετες με την επιθυμία των πολιτών(μνημόνιο #1,#2,#3, PSI, Δημοψήφισμα κ.α.). Σε άλλες εποχές αυτές οι κυβερνήσεις ονομάζονταν Κατοχικές.

Θα πει  εύλογα κάποιος  ότι οι Κατοχικές Κυβερνήσεις διορίζονταν. Αυτές, τις δικής μας περίπτωσης, εκλέγονται. Σωστή η παρατήρηση. Αλλά αν ανατρέξουμε στη Βουλή θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει καμιά Αντιπολίτευση αφού όλα τα καυτά νομοσχέδια ψηφίζονται πλέον με ισχυρές πλειοψηφίες της τάξης των 200 και πάνω βουλευτών.

Νομίζω ότι ο καθένας καταλαβαίνει τι θέλω να πω.

Η εισβολή έχει πετύχει λοιπόν και μένει τώρα η ολοκληρωτική κατάληψη της χώρας.

Ο κατακτητής πρέπει να αποκτήσει δικαιώματα επί του συνόλου της ιδιοκτησίας της γης  αλλά και των φυσικών πόρων της  χώρας.

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο.

Πρώτα κατάφεραν με δόλιο τρόπο μέσω του αντισυνταγματικού και ληστρικού ΕΝΦΙΑ να υποθηκεύσουν όλη την περιουσία των Ελλήνων και μέσω του τεχνάσματος των capital controls,  ελέγχουν την ροή των καταθέσεων  μεθοδεύοντας έτσι, παράλληλα, την αποκλειστική χρήση του πλαστικού χρήματος δηλ. την κατάργηση της ατομικής ελευθερίας (γιατί αυτό είναι το ζητούμενο και όχι η φοροδιαφυγή που ζει και βασιλεύει και λιάζεται σε υπεράκτιους φορολογικούς παραδείσους ). Έρχονται τώρα σε δεύτερο χρόνο, με το νέο πολυνομοσχέδιο να πάρουν την ηλεκτρική ενέργεια, το ΝΕΡΟ και ότι έχει απομείνει από τις συγκοινωνίες (λεωφορεία, Μετρό) .

Σ αυτό το σημείο να τονίσω και να θυμίσω ότι η ελεύθερη πρόσβαση στο νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα και το νερό είναι κοινωνικό αγαθό.

Το 2010, τα Ηνωμένα Έθνη δηλώνουν ότι η πρόσβαση σε καθαρό νερό και υγιεινή είναι ανθρώπινο δικαίωμα [1]. Μια δεκαετία πριν, είχε εκδοθεί η Ευρωπαϊκή Οδηγία – Πλαίσιο περί Υδάτων, η οποία μεταξύ άλλων: α) καθορίζει ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν όπως οποιοδήποτε άλλο, αλλά θα πρέπει να θεωρείται κληρονομιά, β) προτρέπει τις χώρες να παρέχουν υπηρεσίες ύδατος σε λογική τιμή γι’ αυτούς που το χρειάζονται, γ) ενθαρρύνει όλους τους πολίτες να συμμετέχουν στην προστασία και τη διαχείριση των υδάτων [2].

Κατά τη προσφιλή τους αλλά πολυκαιρισμένη συνταγή οι ντόπιοι συνεργάτες θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι απαραίτητη.

Αναλογιστείτε όλοι σας πως ήσασταν το 2009 όταν όλα τα παραπάνω που περιέγραψα κρίθηκαν ως απαραίτητα προς υλοποίηση, προκειμένου να εξυγιανθεί η ελληνική οικονομία που μαζί με αυτή υποτίθεται θα ανέβαινε και το βοιωτικό επίπεδο των πολιτών.

Με άλλα λόγια και χωρίς ψευδαισθήσεις και μετά από 6 χρόνια αιματηρών θυσιών: Το Δημόσιο Χρέος διπλασιάστηκε, το βοιωτικό επίπεδο έχει κατηφορίσει προς το 1950 και συνεχίζει να κατηφορίζει, και όλοι εμείς έχουμε αρχίσει αργά και σταθερά να μετατρεπόμαστε σε υπόδουλους που σταδιακά τους αφαιρούνται δικαιώματα με τελικό σκοπό να τους αδειάσουμε τη γωνιά είτε ως μετανάστες ,είτε ως δούλοι χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που θα δουλεύουμε για ένα πιάτο φαγητό είτε δια του βιολογικού μας θανάτου.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες ανεξάρτητα αν συμφωνείτε ή όχι με τα παραπάνω η μαμά Ιστορία που δεν γνωρίζει από συναισθηματισμούς για την προκειμένη περίπτωση προτείνει μόνο δυο δρόμους. Αυτόν της πλήρους υποταγής και αυτόν της αντίστασης και της ανακατάληψης της πατρίδας μας.

Δυστυχώς δεν θα πάρει κανένα από το χέρι για να τον οδηγήσει στον σωστό δρόμο.

Σημ: 

(*) Προτεκτοράτο:

Στο Διεθνές Δίκαιο ή την Πολιτική ο όρος Προτεκτοράτο (Protectorate) σημαίνει κάποια εδαφική κατοικήσιμη περιοχή που ελέγχεται (ή κυριαρχείται κατά διάφορους βαθμούς) από μία ή περισσότερες "προστατεύουσες" [προστάτιδες] (protecting) Δυνάμεις.

Όλα τα Προτεκτοράτα εμφανίζουν τ΄ ακόλουθα γενικά χαρακτηριστικά:

1.   Δημιουργούνται με συνθήκες πλην όμως αδυνατούν να συνάψουν τα ίδια διεθνείς συνθήκες.

2.   Διατηρούν διεθνή προσωπικότητα και ίδιο έδαφος που διακρίνεται από το έδαφος του κράτους που ασκεί προστασία.

3.   Πόλεμοι που τυχόν διεξάγει κράτος που ασκεί προστασία δεν σημαίνει αυτοδικαίως και πόλεμος του Προτεκτοράτου.

4.   Οι υπήκοοι του Προτεκτοράτου διατηρούν δική τους ιθαγένεια, διαφορετική των πολιτών του κράτους που ασκεί προστασία.

5.   Κατά συνήθη κανόνα το Προτεκτοράτο παραχωρεί την άσκηση των δικαιωμάτων της εξωτερικής προστασίας του ή μέρους αυτής στο κράτος που ασκεί την προστασία.

6.   Τέλος το Προτεκτοράτο διατηρεί την εσωτερική του αυτονομία, διοίκηση κ.λπ. χωρίς να μεταβάλλεται το διοικητικό του σύστημα.

[1] UN News Centre, “General Assembly declares access to clean water and sanitation is a human right”, July 28, 2010

[2] Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο περί Υδάτων 2000/60/ΕΚ

  

 

πηγή: www.el.wikipedia. org