Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Ο ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΟΣ JACK WHITE



Image result for jack white



Σήμερα αποφάσισα να γράψω λίγες γραμμές για έναν πραγματικά μεγάλο καλλιτέχνη που τα τελευταία 17 χρόνια έχει επηρεάσει την μουσική σκηνή όσο ελάχιστοι. Πρόκειται για έναν πολυδιάστατο καλλιτέχνη ο οποίος έχει ανοίξει νέους δρόμους στα μουσικά δρώμενα ξαφνιάζοντας ευχάριστα τις περισσότερες φορές. Ο λόγος για τον Jack White.
Ο  41 χρόνος Jack White (John Anthony Gillis) είναι ένας μουσικός, συνθέτης, τραγουδιστής, ηθοποιός (έχει εμφανιστεί σε 13 ταινίες), παραγωγός, ιδρυτής και ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας Third Man Records, εμφανίστηκε στο ευρύ κοινό το 1999  ντουέτο με την τότε σύζυγό του Meg (drums) ως White Stripes. Η μουσική τους ήταν ένας χαοτικός βομβαρδισμός με πολύ έντονες επιρροές από τα παμπάλαια μπλουζ του Δέλτα, τους Led Zeppelin, το garage rock του 60, το πανκ, τη σκηνή του Michigan (Iggy Pop, Stooges). Όλα αυτά γεννιόνταν από την κιθάρα του Jack White και τα ντραμς της Meg! Τότε ο θρυλικός  dj και παραγωγός του BBC, John Peel είχε δηλώσει ότι ο ήχος του ντουέτου ήταν ότι πιο συναρπαστικό είχε ακούσει από την εμφάνιση του Jimi Hendrix.


Το κλασικό πλέον άλμπουμ Elephant (2003) καθιέρωσε τον Jack White ως τον βασιλιά του σύγχρονου μπλουζ- ροκ. Θα περίμενε κάποιος ότι ο Jack White θα επαναπαυθεί στις δάφνες της παγκόσμιας αναγνώρισης και θα ακολουθήσει την πεπατημένη πορεία ενός σταρ. Το ανήσυχο πνεύμα του δεν περιορίστηκε στα τετριμμένα παρά χρησιμοποίησε τη φήμη του ως εφαλτήριο για την χάραξη νέων δρόμων.
Έτσι το 2005 μαζί με παλιούς φίλους από τη γενέτειρα του πόλη, το Ντιτρόιτ, φτιάχνει ένα νέο συγκρότημα τους Raconteurs και ηχογραφούν 2 άλμπουμ τα οποία γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Το πρώτο (Broken Boy Soldiers, 2006) κερδίζει το βραβείο Grammy ως το καλύτερο ροκ άλμπουμ της χρονιάς, ενώ το δεύτερο άλμπουμ (Consolers of Lonely ,2008) κερδίζει μια υποψηφιότητα για το βραβείο Grammy για το καλύτερο ροκ άλμπουμ της χρονιάς. Ταυτόχρονα το συγκρότημα ανοίγει τις συναυλίες του Bob Dylan. Ταυτόχρονα ο Jack White ηχογραφεί και περιοδεύει με την Meg ως White Stripes. Το 2005 οι White Stripes έπαιξαν στην Αθήνα σε μια συναυλία που μπορεί να διακόπηκε μετά από 40 λεπτά αλλά ήταν για μένα από τις καλύτερες που έχω παρακολουθήσει. Ο λόγος διακοπής φάνηκε τότε αρκετά γελοίος. Σήμερα όμως που είναι γνωστά τα προβλήματα με το οξύ άγχος που αντιμετώπιζε η Meg νομίζω ότι και το 40λεπτο ήταν ένας άθλος.
Τo 2009 η Meg, που συνεχίζει να παλεύει με τις κρίσεις άγχους και φοβιών, γίνεται η αιτία να ακυρωθούν οι περισσότερες εμφανίσεις αυτής της χρονιάς. Την ίδια χρονιά διαλύονται οι Raconteurs. Μια βρογχίτιδα που απαγορεύει στον Jack White να τραγουδήσει γίνεται η αιτία της ίδρυσης  των Dead Weather εκπλήσσοντας για άλλη μια φορά  αφού είναι ο ντράμερ του νέου σχήματος.
Το τέλος των White Stripes θα έρθει το 2011.
Το 2012 παράλληλα με τους Dead Weather ηχογραφεί το πρώτο σόλο άλμπουμ από το οποίο αρχικά θα κυκλοφορήσει μόνο το σίνγκλ Love Interruption (Γενάρης του 2012) ενώ το υπόλοιπο άλμπουμ με τον τίτλο Blunderenbuss θα βγει στην κυκλοφορία τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου. Το άλμπουμ θα λάβει πολλές υποψηφιότητες για τις διάφορες κατηγορίες των βραβείων Grammy ενώ θα πετύχει τις περισσότερες πωλήσεις σε δίσκους βινυλίου από το 1991. Την πρώτη βδομάδα πούλησε 138.000 δίσκους.  Θα ακολουθήσει και δεύτερο το 2014 (Lazzareto). Ο Jack White είναι πλέον ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πρόσωπα που ταράζει τα λιμνάζοντα μουσικά νερά. Η χαοτική μουσική του προσεγγίζει την κάντρι  τα μπλουζ ,το χιλμπίλι περισσότερο από ποτέ.
Ταυτόχρονα η δισκογραφική του εταιρεία που λειτουργεί από το 2001 ένα κάνει μερικές απίστευτες επανεκδόσεις όπως αυτή με τα αρχέτυπα μπλουζ της Paramount        records ή της συλλογής ελληνικών δημοτικών τραγουδιών που είχαν ηχογραφηθεί στην Αμερική και είχαν θαφτεί στην σκόνη της λήθης. Επίσης η εταιρεία του δίνει την ευκαιρία σε ξεχασμένους καλλιτέχνες που άφησαν το στίγμα τους στα μουσικά δρώμενα της Αμερικής δεκαετίες πριν όπως η Wanda Jackson, η Loretta Lynn, Tom Jones κ.α. αλλά και σε τοπικές σχολικές μπάντες να ηχογραφήσουν την δουλειά τους.



Η πιο πρωτότυπη έκδοση της εταιρείας είναι μια ηχογράφηση για την 75η επέτειο από την γέννηση του επιστήμονα Carl Sagan (Glorious Dawn).

Δημιουργεί έξυπνα διαφημιστικά happening για να προωθήσει το έργο της εταιρείας. Εγκαινιάζει ένα νέο τρόπο ζωντανών ηχογραφήσεων όπου ο καλλιτέχνης παίζει μια και έξω τα τραγούδια μπροστά σε ένα μικρό κοινό στα στούντιο της εταιρείας ενώ στο διπλανό δωμάτιο τα πάντα αποτυπώνονται στην πρότυπη δισκογραφική μήτρα που θα χρησιμοποιηθεί για την εκτύπωση δίσκων βινυλίου  ή ηχογραφεί σε ένα θάλαμο που έχει τις διαστάσεις του παλιού τηλεφωνικού θαλάμου(Record Booth).


Είναι λάτρης των παλιών τεχνικών στις ηχογραφήσεις και οι παραγωγές του αποπνέουν αυτό των ζεστό ήχο που έχουν οι πολύ παλιοί δίσκοι βινυλίου.
Παρακολουθώντας την πορεία του Jack White είναι βέβαιο ότι δεν θα πλήξεις ποτέ.
Στο τέλος κάθε ανάρτησης συνηθίζω να βάζω κάποιο οπτικοακουστικό υλικό.
Στην προκειμένη περίπτωση αποφάσισα να αναρτήσω ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει την συνάντηση 3 κιθαριστών. Σε αυτό το φιλμ ο Jack White παρουσιάζει τον εαυτό του και συναντά τον Jimmy Page και τον Edge.


Αφήνω για το τέλος μια έκπληξη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου