Όπως θα έχετε καταλάβει
η μουσική και η ιστορία της είναι δύο από τις μεγαλύτερες μου αγάπες. Ζώντας
στο γύρισμα μιας εποχής έχω ζήσει την εποχή του ηλεκτρόφωνου αλλά και την
εποχή του i-pod. Η μουσική πληροφόρηση κατά την εποχή της εφηβείας
μου προέρχονταν από το ραδιόφωνο και μουσικά έντυπα μηνιαίας κυκλοφορίας που μετριόνταν
στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Σήμερα η πληροφόρηση είναι συνεχής και προσιτή στον καθένα
μέσω του διαδικτύου. Παρά τον ωκεανό των πληροφοριών και την τελειότητα του ήχου
που αναπαράγουν τα σύγχρονα ηχητικά σύνολα , αισθάνομαι περισσότερο από ποτέ ως εξόριστος
σε ξερονήσι γιατί η μαγεία των συναισθημάτων και η ποιότητα των πληροφοριών έχει
χαθεί. Δεν είναι τυχαίο που πια όλο και περισσότερο γίνονται επιτυχίες διασκευές
παλιών τραγουδιών και το ραδιόφωνο έχει καταντήσει σκουπιδοτενεκές παρά
ψυχαγωγικό μέσο.
Αναπολώντας τα παλιά χρόνια θέλω να σταθώ σε ένα μουσικό
παραγωγό που επηρέασε και γαλούχησε με τις εκπομπές του χιλιάδες ανθρώπους.
Ο λόγος για τον Γιάννη Πετρίδη.
Ο Γιάννης Πετρίδης
είναι κατά την γνώμη μου ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Νομίζω ότι ευτύχησε να
ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό που αγαπούσε.
Μέσα από τις καθημερινές ωριαίες εκπομπές του στο ραδιόφωνο,
καθήλωνε χιλιάδες νέους. Οι εκπομπές είχαν την ονομασία Ποπ κλαμπ και Ροκ
Κλαμπ. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που χτύπαγε η καρδιά της ποπ και ροκ
μουσικής κατάφερε να παράγει εκπομπές που δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα από αυτές
του ΒΒC ή άλλων
ευρωπαϊκών ή Αμερικανικών σταθμών. Την εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο ούτε άλλες εύκολα προσβάσιμες πηγές μουσικής ενημέρωσης
ο Γιάννης Πετρίδης βρισκόταν εδώ ως ζωντανή εγκυκλοπαίδεια ή εφημερίδα που συνέδεε
την Ελλάδα με τον έξω μουσικό κόσμο σε καθημερινή βάση.
Τι να πρωτοθυμηθώ από αυτές. Τα αφιερώματα , τα πρώτα ακούσματα
νέων δίσκων βδομάδες πριν κυκλοφορήσουν στην παγκόσμια αγορά, τα κουίζ, τις συνεντεύξεις
από μεγάλους μουσικούς;
Οι εκπομπές αυτές, όχι άδικα, διήρκεσαν για 39 χρόνια το
οποίο είναι και παγκόσμιο ρεκόρ για ραδιοφωνική εκπομπή.
Ο Πετρίδης σαν εραστής της μουσικής αλλά και της πληροφορίας
υπήρξε ο ιδρυτής και εκδότης του ιστορικού μουσικού περιοδικού Ποπ και Ροκ. Ένα
περιοδικό πραγματικό σχολείο για τους αναγνώστες αλλά και για τους δημοσιογράφους
που έγραψαν κατά καιρούς στις σελίδες του. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να πω ότι
το Ποπ και Ροκ μαζί με την Μουσική και τον Ήχο ήταν τα έντυπα που έμαθαν την
πλειοψηφία των Ελλήνων να ακούνε μουσική. Καμιά φορά ανατρέχω σε κάποια παλιά τεύχη
που έχω κρατήσει για ενθύμιο και τα ξαναδιαβάζω. Με πιάνει θλίψη με την σημερινή
πραγματικότητα αν εξαιρέσω ένα δυο μουσικά έντυπα που συνεχίζουν να τιμούν τον
χώρο.
Η σκηνοθέτης Νικόλ Αλεξανδροπούλου το 2009 έφτιαξε μια
ταινία – ντοκιμαντέρ για την ζωή του Γιάννη Πετρίδη με τίτλο Once in a Lifetime.
Ο Γιάννης Πετρίδης μετά από χρόνια απουσίας ξανακάνει ραδιόφωνο
αλλά ας αφήσω τον ίδιο να μιλήσει μέσα από μια συνέντευξή του ,από τις σπάνιες
που έχει δώσει.
Η συνέντευξη είναι από το περιοδικό Esquire, και την πήρα από το Propaganda.gr ,όπου αναδημοσιεύτηκε και
μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου