ΑΡΝΟΥΜΑΙ

Έχουν περάσει 8 ημέρες από την σύλληψη δυο Ελλήνων στρατιωτικών από την Τουρκία. Μια σύλληψη που έχει εξελιχτεί σε αιχμαλωσία και μάλιστα σε καιρό ειρήνης. Ως σκεπτόμενος άνθρωπος έχω παρακολουθήσει με προσοχή πολλά δημοσιεύματα και δηλώσεις που έχουν γίνει όλες αυτές τις ημέρες. Θα προσπαθήσω να περιγράψω σε λίγες γραμμές την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Σε καμία περίπτωση δεν δέχομαι να κάνω ότι δεν καταλαβαίνω.

Το σενάριο που μας παρουσιάστηκε ως προς τις συνθήκες της σύλληψης μπάζει από παντού και φυσικά δεν είναι αποδεκτό. Δεν είναι αποδεκτό για το λόγο του ότι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές, βρίσκονται φιμωμένοι και απομονωμένοι σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας στην Τουρκία. Δεν είναι αποδεκτό γιατί δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτές πάρθηκαν οι καταθέσεις των δυο στρατιωτικών. Δεν είναι αποδεκτό γιατί δεν υπάρχουν ακόμα συγκεκριμένες επίσημες κατηγορίες και φυσικά υπάρχει απουσία δικηγόρων υπεράσπισης. 
Πάμε  στα γεγονότα που ακολούθησαν το περιστατικού και είναι αδιαμφισβήτητα.
1. Το περιστατικό έγινε γνωστό στην κοινή γνώμη μετά την παρέλευση ενός 24ωρου. Γιατί;
2.  Ενώ το ΓΕΣ έβγαλε μια ανακοίνωση που ουσιαστικά δεν αποδέχονταν το σενάριο της σύλληψης ("φέρεται να εντοπίστηκε από τουρκική περίπολο, σε τουρκικό έδαφος") η πολιτική ηγεσία αποδέχτηκε αβασάνιστα την άποψη της Τουρκίας.
3. Παρά τις διαβεβαιώσεις από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ότι πρόκειται για ένα ασήμαντο περιστατικό που θα διευθετηθεί πολύ σύντομα, η σύλληψη έχει εξελιχτεί σε αιχμαλωσία.
4. Η Τουρκία όπως και η Ελλάδα ανήκουν στην Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ). Πως είναι ανεκτό μια "σύμμαχος "χώρα, η Τουρκία, να αιχμαλωτίζει Έλληνες στρατιωτικούς, να διακηρύττει ευθέως πολεμικές απειλές εναντίον της Ελλάδας και να μη τονίζεται από την Ελληνική Κυβέρνηση οτι αυτό αποτελεί ουσιαστικά την διατάραξη του αμυντικο-στρατιωτικού δόγματος του ΝΑΤΟ; 
5.Η πολιτική ηγεσία ακολουθεί για άλλη μια φορά την αποτυχημένη στρατηγική του κατευνασμού και της υποχωρητικότητας και περιμένει από τρίτους να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά. 
6. Ακολουθώντας αυτό τον ολισθηρό δρόμο της πολιτικής "επαιτείας" έθεσε το ζήτημα στην Ε.Ε. Για να εισπράξει "ψίχουλα". Το ίδιο συνέβη και στο ΝΑΤΟ. Φυσικά δεν συνέβη το ίδιο όταν επρόκειτο πριν μερικά χρόνια και με την περίπτωση της Ουκρανίας. Όλοι θυμάστε τι άμεσες ενέργειες έγιναν. Προφανώς η Ελλάδα ως χώρα δεν είναι σημαντική όσο η Τουρκία. Από την άλλη  η Ελλάδα θεωρείται για το Διεθνές  Περιβάλλον δεδομένη και έχει δείξει πολλές φορές την δουλικότητα της και την υποταγή της στους κάθε είδους "φίλους" της.
7. Αυτό το πρωτοφανές γεγονός  της αιχμαλωσίας των δυο Ελλήνων στρατιωτικών συνιστά εχθρική πράξη που αν συνέβαινε σε μια χώρα που ήταν ανεξάρτητη και όχι προτεκτοράτο θα ήταν αιτία εμπλοκής.
8. Το περιστατικό είναι το πιο πρόσφατο από μια σειρά προκλητικών περιστατικών από την πλευρά της Τουρκίας για τα οποία η Ελλάδα ουσιαστικά δεν αντέδρασε. Είναι παραπάνω από σίγουρο οτι η Τουρκία θα προχωρήσει ακόμα πιο πέρα. 

Και έρχομαι στο δια ταύτα. Προσωπικά αρνούμαι να στρουθοκαμηλίζω. Αρνούμαι να κάνω οτι δεν βλέπω, δεν ακούω δεν καταλαβαίνω. Αρνούμαι να μη αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι ότι αυτή τη στιγμή, δυο Ελληνόπουλα βρίσκονται έγκλειστα σε Τουρκική φυλακή και  αντιμετωπίζουν την τουρκική βαρβαρότητα η οποία δεν υπολογίζει το Διεθνές  Δίκαιο, τις Διεθνείς Συνθήκες, τις Συμμαχίες. Στη θέση αυτών των παιδιών θα μπορούσαν να ήταν τα δικά μου παιδιά, τα δικά σας παιδιά. Πως θα νιώθαμε όλοι εμείς αν ήμασταν στη θέση αυτών των γονιών;
Να θυμίσω σε αυτό το σημείο την διαπόμπευση των Τούρκων αξιωματικών και στρατιωτών που έλαβαν μέρος στο αποτυχημένο πραξικόπημα πριν λίγο καιρό. Και αυτό για να μη νομίζετε ότι είναι υπερβολική η ανησυχία μου.
Τα παιδιά αυτά πρέπει να γυρίσουν πίσω άμεσα.
Λένε πολλοί ότι δεν πρέπει να πάμε σε ένταση και εμπλοκή. Εγώ θα το πω ξεκάθαρα γιατί δεν μ'αρέσει να κρύβομαι πίσω από τις λέξεις. Αν χρειαστεί θα πρέπει να να πολεμήσουμε. Άλλωστε εκεί που σταματά η Διπλωματία αρχίζει ο Πόλεμος και απ΄οτι φαίνεται η Διπλωματία δεν έχει πολλά περιθώρια να εξαντλήσει. 
Είναι δεδομένο και ιστορικά αδιαμφισβήτητο ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει ειδικά όταν δεν βρίσκει πολεμική αντίσταση. Λένε οι διάφοροι αναλυτές και ειδήμονες οτι η Τουρκία θέλει να βάλει χέρι στα κοιτάσματα του Αιγαίου. Λάθος. Η Τουρκία δεν θα σταματήσει εκεί. Όσο δεν βρίσκει αντίσταση θα προχωρήσει μέχρι κάποιος να της σπάσει τα μούτρα. Έχει συμβεί και στο παρελθόν και θα συμβεί και στο μέλλον. 
Άρα βρισκόμαστε πολύ κοντά σε ένα σημείο που η πορεία μας θα είναι μονόδρομος. "Αθέλητη σύγκρουση" τη χαρακτήρισε ο Αμερικανός Πρέσβης στους Δελφούς. Το ερώτημα είναι ένα. Το ίδιο που τίθεται σε αυτόν τον Λαό αιώνες τώρα. Θα υποταγούμε στην βαρβαρότητα ή όχι;
Προσωπικά αρνούμαι. Αρνούμαι την ελεημοσύνη των "εταίρων" . Αρνούμαι τον εξευτελισμό της Πατρίδας. Αρνούμαι να μείνω σιωπηλός και με σκυμμένο το κεφάλι. Αρνούμαι να με φτύνουν και να νομίζω ότι βρέχει.