ΤΟ ΣΜΗΝΟΣ

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον το τεκταινόμενα των τελευταίων εβδομάδων που μας αφορούν και μας επηρεάζουν είτε άμεσα είτε έμμεσα. Θα έλεγα ότι οι ζούμε μέρες αποκάλυψης. Όχι αυτής του Ευαγγελιστή Ιωάννη αλλά της ανθρώπινης ανοησίας.Μιας ανοησίας που στρέφεται εναντίον του ίδιου του ανθρώπου. Όπως αντιλαμβάνεται πλέον και ο πιο αδαής όλος ο σαματάς γίνεται για την κυριαρχία πάνω στους ενεργειακούς πόρους. Όποιος λαός είχε την ατυχία να πατάει πάνω στα κοιτάσματα ή να βρίσκεται στο δρόμο των αγωγών μεταφοράς πετρελαίου ή φυσικού αερίου, βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου.
Είτε αυτός γίνεται με όπλα είτε με οικονομικά μέσα. Χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης όπου πολλές φορές δεν γνωρίζει ποιος πολεμάει ποιον. Οι δε συμμαχίες δημιουργούνται και διαλύονται με συχνότητα αλλαγής πουκάμισου.Κάπου εκεί σε μια γωνία βρίσκεται και η Ελλάδα που βολοδέρνει σαν φουσκωμένος ασκός σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Θυμάμαι τις μέρες όπου όταν κάποιοι έλεγαν για το φυσικό πλούτο που κρύβεται κάτω από το βυθό της θάλασσας χαρακτηρίζονταν συνωμοσιολόγοι και γραφικοί από τους "ειδήμονες" πάσης φύσεως, Τώρα όμως; Ποιος είναι γραφικός;
Μίλησα όμως για ανθρώπινη ανοησία και επιστρέφω σ'αυτήν. Θεωρώ λοιπόν δεδομένο ότι η βλακεία είναι ανίκητη και δύσκολα κάποιος μπορεί να τα βάλει με αυτήν και ακόμα δυσκολότερο να την προβλέψει. Έτσι αντί οποιασδήποτε πρόβλεψης για το τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον, προτιμώ να σας παρουσιάσω ένα βιβλίο το οποίο είχα διαβάσει πριν μερικά χρόνια και με είχε εντυπωσιάσει. Ήταν το πρώτο οικολογικό θρίλερ που είχα διαβάσει. Ενα βιβλίο με σφιχτή πλοκή πρωτότυπη μυθοπλασία που άγγιζε τα χολιγουντιανά πρότυπα αλλά και με μερικές επιστημονικές προβλέψεις και θεωρίες που μπορεί να αποδεικτούν προφητικές μετά από λίγα χρόνια. 
Το βιβλίο ονομάζεται : Το Σμήνος και το έχει γράψει ο Frank Schatzing την υπόθεση του οποίου την εμπνεύστηκε από ένα όνειρο που είδε πριν χρόνια στον ύπνο του.
Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας μας μεταφέρει στην περουβιανή ακτή, όπου ένας ψαράς, που μόλις έχει βγει στ΄ ανοιχτά, πέφτει στη θάλασσα και χάνεται στο βυθό της, όταν κάτι σαν ένα τεράστιο φίδι έρχεται καταπάνω του. Στη συνέχεια μεταφερόμαστε στο νησί Βανκούβερ του Καναδά, όπου μερικοί τουρίστες δέχονται επίθεση από φάλαινες, ενώ προσπαθούν να τις φωτογραφίσουν. Οι επιθέσεις πληθαίνουν σ’ όλον τον κόσμο και η ανθρωπότητα δείχνει έκπληκτη μπροστά στη νέα κατάσταση. Καβούρια βγαίνουν στις ακτές, τσουνάμι καταβροχθίζουν πόλεις και χωριά, μέδουσες αφανίζουν ανθρώπους, εκατομμύρια σκουλήκια αποσταθεροποιούν το βυθό στις ακτές της Νορβηγίας. Μια συντονισμένη επίθεση λαμβάνει χώρα από τα βάθη της θάλασσας. Κορυφαίοι επιστήμονες, βιολόγοι, ωκεανογράφοι, φυσικοί και οι επικεφαλής στρατιωτικοί των διεθνών δυνάμεων υπό την αρχηγία των ΗΠΑ συγκεντρώνονται για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. Τα συμπεράσματα που βγαίνουν και οι εικόνες που διαδραματίζονται ενώπιόν τους, οδηγούν την ομάδα σ’ ένα ερώτημα, πάντα σύγχρονο : «τελικά, είναι ο άνθρωπος η μεγαλύτερη νοήμων μορφή στον πλανήτη»;
Το δυνατό σημείο του βιβλίου είναι ο εμπλουτισμός με επιστημονικές θεωρίες, μαθήματα βιολογίας, φυσικά παραδείγματα, αλλά και με δυνατά και διόλου απίθανα σενάρια φυσικών καταστροφών, σε όσο το δυνατόν πιο απλή γλώσσα, ώστε να γίνεται κατανοητή.

Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την τρέχουσα επικαιρότητα και με εμάς πιο συγκεκριμένα;
Γιατί θεωρώ ότι οι άνθρωποι λογαριάζουν για άλλη μια φορά χωρίς τον ξενοδόχο που στην προκειμένη περίπτωση είναι η ιδιαιτερότητα των λιθοσφαιρικών πλακών της Ανατολικής Μεσογείου.