ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Ο μήνας Μάιος είναι ο πιο λαμπρός μήνας του χρόνου. Είναι ο μήνας που αναγεννιέται η Φύση και το φως πλημμυρίζει τον κόσμο. 

Όμως είτε για κακή μας  τύχη είτε λόγω κάποιας μεταφυσικής ισορροπίας που αδυνατώ να κατανοήσω τον μήνα αυτό υπάρχουν και κάποια γεγονότα που προσπαθούν να διώξουν το φως και να ξαναφέρουν το σκοτάδι  την θλίψη και τον φόβο στους ανθρώπους.

 Έτσι πέρα από την Γιορτή της Φύσης ,έχουμε γεγονότα όπως αυτά του Σικάγο τη ματωμένη Πρωτομαγιά του 1886, την ματωμένη απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη του 1936, την εκτέλεση συμπατριωτών μας στο σκοπευτήριο της Καισαριανής το 1944 από τους «εταίρους» και «φίλους» μας Γερμανούς,  το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη σε τροχαίο στη Λ. Βουλιαγμένης λίγες μέρες πριν προβεί σε αποκαλύψεις  για πολιτικούς της Μεταπολίτευσης που είχαν συνεργαστεί με την χούντα.

Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθώ με αυτή την σκοτεινή πλευρά της Πρωτομαγιάς που μυρίζει αίμα και οι πρωταγωνιστές της έχουν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και καπηλείας  στα κατοπινά χρόνια από  την κατηγορία των ανθρώπων -τυμβωρύχων.

ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

   Ιστορική  τελεσίδικη απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας.  που τινάζει στον αέρα την διαπραγμάτευση, δεσμεύει τις κυβερνήσεις να μην περικόψουν μισθούς και συντάξεις και κρίνει έμμεσα αντισυνταγματικό το δεύτερο μνημόνιο.

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

«Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα.

Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».

                                                                    Κ.Π. Καβάφης

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ

    Παρακολουθώ εδώ και μέρες τον ντόρο που έχει ξεσπάσει με την αφορμή της επιλογής του Σάκη Ρουβά για την ερμηνεία του Λαϊκού μέρους του Άξιον Εστί, με την ευκαιρία του εορτασμού των ενενήντα χρόνων του Μίκη Θεοδωράκη. Έχουν δημιουργηθεί, όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις, δύο στρατόπεδα ανάμεσα στους διαφωνούντες και τους συμφωνούντες.

    Είναι εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι διαφωνούντες καθετί που ξεφεύγει από τους κανόνες που αυτοί, αυθαίρετα προσπαθούν να επιβάλλουν. Δεν ξέρω αν πρέπει να γελά ή να οργίζεται κάποιος από την συμπεριφορά των αυτόκλητων τιμητών και υπερασπιστών της καλλιτεχνικής καθαρότητας.

ΟΙ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ

    Αφήνουμε στην άκρη τις ειδήσεις που ταιριάζουν περισσότερο για πρωτοσέλιδα οπαδικών αθλητικών εφημερίδων και όχι «σοβαρών» διεθνών ειδησεογραφικών μέσων, όπως αυτές που αναφέρονται στην αντιμετώπιση του Έλληνα υπουργού των Οικονομικών από τους ομόλογούς του υπουργούς στην σύσκεψη του Eurogroup με χαρακτηρισμούς όπως  αυτούς  του  «τυχοδιώκτη» και του «ερασιτέχνη» ,για να δούμε την ουσία της σημερινής συνάντησης και κατά πόσο  το Eurogroup , νομιμοποιείται και μπορεί να επιβάλλει την όποια θέλησή του.

ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ

Ο Αγ. Γεώργιος θεωρείται ως ένας από τους πιο δημοφιλείς αγίους του Χριστιανισμού. Για αυτό η μνήμη του εορτάζεται:  από την Ορθόδοξη,  Καθολική , Αγγλικανική , Λουθηριανική και την Αρμένικη Εκκλησία. Από την υμνογραφία της Ορθόδοξης Εκκλησίας κοσμείται με τα επίθετα «ο μαργαρίτης ο πολύτιμος», «ο αριστεύς ο θείος», «ο λέων ο ένδοξος», «ο αστήρ ο πολύφωτος», «του Χριστού οπλίτης», «της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος». Είναι ο προστάτης Άγιος  του Στρατού Ξηράς και του Πεζικού. Για το λόγο αυτό οι πολεμικές σημαίες φέρουν την εικόνα του. Είναι επίσης προστάτης Άγιος της Αγγλίας και των Προσκόπων.

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

    Με αφορμή τα σημερινά δημοσιεύματα γύρω από την οικονομική κατάσταση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, η ίδια η ζωή απαντά σε όλους αυτούς τους αφελείς που πίστεψαν και πιστεύουν ότι αυτοί είναι άξιοι να κυβερνήσουν την χώρα και ότι η αριστερή «παρένθεση» πρέπει να κλείσει το συντομότερο.

   Δυστυχώς για αυτούς η πραγματικότητα αναδείχνει ότι δεν είναι άξιοι να διοικήσουν ούτε το ίδιο τους το σπίτι. Αυτοί που υποτίθεται ότι θα έβγαζαν την χώρα από το τέλμα, που οι δικές τους επιλογές την οδήγησαν σε αυτό, αποδεικνύονται όχι μόνο ανίκανοι να διαχειριστούν τα οικονομικά του κόμματός τους, αλλά και μεγάλοι υποκριτές  μπαχτατζήδες και ανεύθυνοι, αφού δεν έχουν πληρώσει τις υποχρεώσεις τους, προς τους υπαλλήλους του κόμματος, προς τη ΔΕΗ, προς τρίτους.

ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ : Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Είναι σαφές ότι οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Οι λανθασμένες συνταγές που ακολουθήθηκαν και στις οποίες επιμένουν αυτοί που τις εφάρμοσαν, ανεξάρτητα αν έχουν αποδεχθεί ότι δεν είναι οι κατάλληλες, οδηγούν την χώρα στον οικονομικό στραγγαλισμό και την κοινωνία σε ισοπεδωτικές καταστάσεις. Η εμμονή των «εταίρων» σε μέτρα που θα εξοντώσουν την Ελληνική κοινωνία αναγκάζει την Κυβέρνηση να εξαντλήσει και τα έσχατα αποθέματα που έχει στην διάθεσή της. Το τραγικό όμως σε αυτή την άσχημη κατάσταση δεν είναι οι συμπεριφορά των «φίλων» μας. Αυτή είναι ως ένα βαθμό αναμενόμενη, αφού ιστορικά έχουν φερθεί με τον ίδιο τρόπο πολλές φορές. Το τραγικό λοιπόν είναι η συμπεριφορά μιας μερίδας «συμπατριωτών» μας που επιχαίρουν και παρακαλάνε να λιώσουν οι ξένοι την Ελληνική Κυβέρνηση και τον Ελληνικό λαό για τις επιλογές του.  Αναρτώ την πολύ «καυτή» ΠΝΠ  ώστε να έχετε γνώση περί τίνος πρόκειται, αφού θα γίνει πολύς ντόρος τις επόμενες ημέρες.

ΟΤΑΝ ΠΝΙΓΕΤΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ

    Τα τελευταία δύο χρόνια η Μεσόγειος Θάλασσα έχει μετατραπεί στον υγρό τάφο χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων, που πλήρωσαν και όπως φαίνεται θα συνεχίσουν να πληρώνουν με τη ζωή τους τις περίφημες «Αραβικές Ανοίξεις». Είναι ντροπή για την Ανθρωπότητα το έτος 2015 να υπάρχουν κοινωνίες που αλληλοσπαράσσονται για να επικρατήσουν κάποιοι τρίτοι σε γεωπολιτικά παιγνίδια και ταυτόχρονα να υπάρχουν άλλες κοινωνίες που να κοιτούν με απάθεια ανήμπορους και κατατρεγμένους ανθρώπους να πνίγονται στη Μεσόγειο στην προσπάθεια τους να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο με την ελπίδα οτι δεν θα ξαναζήσουν την φρίκη του πολέμου. Τελευταία φορά που διάβασα για παρόμοια συμπεριφορά ήταν από τις σελίδες του βιβλίου του Πρόξενου των ΗΠΑ στη Σμύρνη George Horton, «Η Μάστιγα της Ασίας»(Τhe Blight of Asia) ο οποίος περιέγραφε ως αυτόπτης μάρτυρας τη γενοκτονία του Ελληνικού πληθυσμού της Σμύρνης και την καταστροφή της πόλης από τους Τούρκους το 1922. Δεν περίμενα ποτέ να γίνω μάρτυρας παρόμοιων σκηνών 93 χρόνια μετά, μέσα από την τρέχουσα επικαιρότητα.

Συνοπτικά αναφέρω τις 5 χειρότερες τραγωδίες που συνέβησαν στη Μεσόγειο:

PERCY SLEDGE : WHEN A MAN LOVES A WOMAN

Πέθανε χθες το πρωί στο σπίτι του ,στο Baton Rouge της Louisiana   ο θρυλικός τραγουδιστής του ρυθμ εντ μπλουζ Percy Sledge. Ήταν 74 χρονών και έπασχε από καρκίνο. Η μεγαλύτερη του επιτυχία ήταν το τραγούδι :   When a Man Loves a Woman που κατέκτησε την κορφή το 1966. Ήταν δε και η πρώτη επιτυχία που ηχογραφήθηκε από τα θρυλικά στούντιο Muscle Shoals της Αλαμπάμα. Άλλες επιτυχίες του υπήρξαν οι: "Warm and Tender Love," "It Tears Me Up,"  "Out of Left Field,"  "Sunshine" και "I'll Be Your Everything."

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ή ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;

    Η νέα Ελληνική Κυβέρνηση, που ανέλαβε τα ηνία της χώρας πριν από τρεις περίπου μήνες, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σωρεία σοβαρότατων προβλημάτων στα οποία καλείται να δώσει λύση, έχοντας αντίπαλο το χρόνο. 

    Πέρα από τα φανερά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την επιβολή των μνημονίων και καλείται να αντιμετωπίσει, όπως  η ανθρωπιστική κρίση που πλήττει τις Ελληνικές οικογένειες, την ανεργία, το ξεχαρβάλωμα της υγείας, τα σχεδόν ανύπαρκτα κονδύλια για την εθνική άμυνα, την στιγμή που η γύρω περιοχή φλέγεται και οι γείτονες γίνονται ολοένα και πιο προκλητικοί , έρχεται και ένα εξωτερικό πρόβλημα που απαιτεί με την σειρά του άμεση λύση. Πρόκειται για μια μαζική εισροή προσφύγων από τις εμπόλεμες κοντινές περιοχές ,σαν π.χ. την Συρία.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ανάσταση….μια πανάρχαια λέξη που σημαίνει ότι ξαναστέκομαι όρθιος (ανά+ ίστημι) μεταφορικά ξαναγεννιέμαι . Πανάρχαιος και ο εορτασμός της αλλά και ο συμβολισμός της. Κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Αδώνια προς τιμή του Άδωνη και εορταζόταν σε όλη την Ελλάδα  περίπου όπως και σήμερα το Ορθόδοξο Πάσχα.

 Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΗ

Η ελληνική μυθολογία αναφέρει ότι ο Άδωνις ήταν ένας πανέμορφος νέος, αγαπημένος της Αφροδίτης. Η Αφροδίτη, τιμώρησε τη μετέπειτα μητέρα του Άδωνη, Σμύρνα ή Mύρρα, και την έκανε να ερωτευτεί τον Κύπριο Kινύρα, τον οποίο και παραπλάνησε, προκειμένου να ικανοποιήσει τον έρωτά της.

 Καρπός αυτής της ενώσεως υπήρξε ο Άδωνις, ο οποίος ήταν πολύ όμορφος ήδη από τη νηπιακή του ηλικία. Η θεά τον έκρυψε μέσα σε μία λάρνακα (κιβώτιο) από κυπαρίσσι (σαφής ο συμβολισμός) και τον παρέδωσε στην Περσεφόνη προς φύλαξη.

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΧΘΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ

« Η σημερινή κυβέρνηση καθρεφτίζει τον ελληνικό λαό: την αμορφωσιά του, τον εθνικισμό του, την προσκόλληση στις ρίζες, τους στενούς ορίζοντες, τον αντι-ευρωπαϊσμό, τον αντι-δυτισμό, την ψευτο-σοφία, το γλεντζέδικο πνεύμα, την αλαζονεία, το σύμπλεγμα κατωτερότητας, τη μανία καταδιώξεως, την τάση για εύκολες (πλην όμως επιπόλαιες) λύσεις. Τα έχουμε ξαναπεί. Το ζήτημα μετά τη συγκρότηση της ακροαριστερής-ακροδεξιάς κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα είναι ότι η τέλεια αντιπροσωπευτικότητά της θεωρείται αρετή: να, επιτέλους, μια κυβέρνηση που είναι απολύτως εξομοιωμένη με τις μάζες.»

 Απόσπασμα από άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου στο περιοδικό ATHENS VOICE(*)

Η Σώτη Τριανταφύλλου είναι μια συγγραφέας που αρθρογραφεί στο περιοδικό ATHENS VOICE . Το τελευταίο της πόνημα ξεπέρασε ακόμα και τα όρια του λιβελλογραφήματος αφού μέσω της κριτικής που έκανε στην Ελληνική κυβέρνηση κατασυκοφαντεί και προσβάλει βάναυσα έναν ολόκληρο λαό. Τα τελευταία 5 χρόνια έχουν εμφανιστεί διάφοροι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως πνευματικοί άνθρωποι, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι, πολιτικοί,επαΐοντες επί παντός επιστητού, έχοντας, άγνωστα σε μένα κίνητρα. Μέσα από συγκεκριμένα έντυπα αλλά και ηλεκτρονικά ΜΜΕ ,  βάλλονται εναντίον του Ελληνικού Λαού προσπαθώντας να του επιβάλλουν ενοχικά και φοβικά σύνδρομα. Ίσως, στο ιδιότυπο πόλεμο που μαίνεται, αυτές οι τακτικές να είναι αναμενόμενες και ανάξιες σχολιασμού. Άλλωστε πολύ σύντομα θα κριθούν από την Ιστορία. Υπάρχει όμως και ένα όριο που αν ξεπεραστεί θα πρέπει να δοθεί μια απάντηση. Αυτό το όριο ξεπέρασε η αρθρογράφος.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

«Καλὸ εἶναι νὰ ὑπάρχεις, ἀλλὰ νὰ ζεῖς εἶναι ἄλλο πρᾶγμα»

    Σήμερα αποφάσισα, μεσούσης της Μ.Εβδομάδας,να παρουσιάσω έναν Ελληνα  «παλαιάς κοπής» που υπήρξε μια βαθιά πνευματική προσωπικότητα που άφησε ανεξίτηλα τα ιχνη του στην λογοτεχνία και ζωγραφική του 20^ου αιώνα , που διακρινόταν,παράλληλα,από βαθιά πίστη και εμβρίθεια εκκλησιαστικών- θεολογικών γνώσεων.. Πρόκειται για τον Φώτη Κόντογλου.

    Ο Φώτης Κόντογλου (πραγματικό όνομα Φώτιος Αποστολέλης: Γεννήθηκε στο Αϊβαλί (τις αρχαίες Κυδωνίες )8Νοεμβρίου 1895και πέθανε στην Αθήνα ,13 Ιουλίου 1965. και ήταν γιος του Νικολάου Αποστολέλλη και της Δέσποινας Κόντογλου. Νήπιο ακόμη έχασε τον πατέρα του και ανατράφηκε από τη μητέρα του και τον θείο του ιερομόναχο Στέφανο Κόντογλου,αδελφό της μητέρας του. Αναζήτησε την «ελληνικότητα», δηλαδή μία αυθεντική έκφραση, επιστρέφοντας στην ελληνική παράδοση, τόσο στο λογοτεχνικό όσο και στο ζωγραφικό του έργο. Είχε ακόμα σημαντικότατη συμβολή στον χώρο της βυζαντινής εικονογραφίας. Σήμερα θεωρείται ως ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της «Γενιάς του 30».Μαθητές του υπήρξαν οι διακεκριμένοι ζωγράφοι Σπύρος Βασιλείου, Γιάννης Τσαρούχης και  Νίκος Εγγονόπουλος.

ΠΑΣΧΑ : Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ

   Μπήκαμε στην Μεγάλη Εβδομάδα,ή την Πασχαλινή Εβδομάδα, ή την Εβδομάδα των Παθών.

   Το Πάσχα ήταν η μεγαλύτερη γιορτή των Ιουδαίων.Άρχιζε στις 14 του μήνα Νισάν (δικός μας Μάρτης με Απρίλη), τη πρώτη νύχτα της πανσελήνου της άνοιξης. Διαρκούσε επτά ημέρες και ολόκληρη η εβδομάδα ονομαζόταν «των Αζύμων». Γιορταζόταν ως ανάμνηση της Εξόδου και της απελευθέρωσης των Ιουδαίων από την Αίγυπτο. Κάθε οικογένεια στις 14 του Νισάν έσφαζε ένα άψογο, αρσενικό, χρονιάρικο αρνί ή κατσίκι, που το έψηναν και το έτρωγαν ολόκληρο, προσέχοντας να μη σπάσουν τα κόκαλά του. Με το αίμα του αρνιού έβαφαν την είσοδο του σπιτιού τους, κατ’ αναπαράσταση της Εξόδου από την Αίγυπτο, όπου ο Άγγελος βλέποντας την πόρτα βαμμένη με αίμα την προσπερνούσε («Πεσάχ», «Πόσχα») και δεν σκότωνε τον αρσενικό πρωτότοκο γιό της οικογένειας.  Έτρωγαν επίσης άζυμο ψωμί σε υπενθύμιση της βιαστικής αναχώρησης και πικρά χόρτα σε ανάμνηση της πικρίας από την δουλεία στην Αίγυπτο. Μετά τις έξι η ώρα το απόγευμα όλα τα μέλη της οικογένειας έπρεπε να συγκεντρωθούν για το πασχαλινό τραπέζι. Οποιοσδήποτε περαστικός ή ξένος Εβραίος καλούνταν να γιορτάσει το Πάσχα μαζί με μια οικογένεια. Όλοι φορούσαν ταξιδιωτικά ρούχα, για να θυμούνται έτσι τη βιαστική τους αναχώρηση από την Αίγυπτο.

ATYXHMA GERMAN WINGS : Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ

    Με αφορμή το αεροπορικό δυστύχημα της GERMAN WINGS (εταιρείας χαμηλού κόστους, θυγατρικής της LUFTHANSA), επανέρχονται στην επικαιρότητα ζητήματα όπως η λειτουργία των Αερομεταφορών καθώς και το πόση ασφάλεια προσφέρει το σύγχρονο αεροπορικό περιβάλλον στο καθεστώς του σκληρού οικονομικού ανταγωνισμού της παγκοσμιοποίησης.  Είναι γεγονός ότι σε αυτό το περιβάλλον ,τα τελευταία 10 χρόνια,έχει δημιουργηθεί μια παραδοξότητα.

     Ενώ η τεχνολογία προχωρά με φρενήρεις ρυθμούς, παρέχοντας θεωρητικά ασφαλέστερα αεροπορικά μέσα, έρχεται η περιοδική εμφάνιση αεροπορικών ατυχημάτων που η αντιμετώπιση και  διαχείριση τους παραμένει προβληματική καθώς τα αίτια τους είναι σχεδόν αόρατα .