« Η σημερινή κυβέρνηση καθρεφτίζει
τον ελληνικό λαό: την αμορφωσιά του, τον εθνικισμό του, την προσκόλληση στις
ρίζες, τους στενούς ορίζοντες, τον αντι-ευρωπαϊσμό, τον αντι-δυτισμό, την
ψευτο-σοφία, το γλεντζέδικο πνεύμα, την αλαζονεία, το σύμπλεγμα κατωτερότητας,
τη μανία καταδιώξεως, την τάση για εύκολες (πλην όμως επιπόλαιες) λύσεις. Τα
έχουμε ξαναπεί. Το ζήτημα μετά τη συγκρότηση της ακροαριστερής-ακροδεξιάς
κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα είναι ότι η τέλεια αντιπροσωπευτικότητά της θεωρείται
αρετή: να, επιτέλους, μια κυβέρνηση που είναι απολύτως εξομοιωμένη με τις μάζες.»
Απόσπασμα από
άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου στο περιοδικό ATHENS VOICE(*)
Η Σώτη Τριανταφύλλου είναι μια συγγραφέας που
αρθρογραφεί στο περιοδικό ATHENS VOICE . Το τελευταίο της πόνημα ξεπέρασε ακόμα και τα όρια του λιβελλογραφήματος
αφού μέσω της κριτικής που έκανε στην Ελληνική κυβέρνηση κατασυκοφαντεί και
προσβάλει βάναυσα έναν ολόκληρο λαό. Τα τελευταία 5 χρόνια έχουν εμφανιστεί διάφοροι
αυτοπροσδιοριζόμενοι ως πνευματικοί άνθρωποι, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι,
πολιτικοί,επαΐοντες επί παντός επιστητού, έχοντας, άγνωστα σε μένα κίνητρα. Μέσα από συγκεκριμένα έντυπα αλλά και ηλεκτρονικά ΜΜΕ , βάλλονται εναντίον του Ελληνικού Λαού προσπαθώντας να του επιβάλλουν ενοχικά
και φοβικά σύνδρομα. Ίσως, στο ιδιότυπο πόλεμο που μαίνεται, αυτές οι τακτικές
να είναι αναμενόμενες και ανάξιες σχολιασμού. Άλλωστε πολύ σύντομα θα κριθούν
από την Ιστορία. Υπάρχει όμως και ένα όριο που αν ξεπεραστεί θα πρέπει να δοθεί
μια απάντηση. Αυτό το όριο ξεπέρασε η αρθρογράφος.
Η αρθρογράφος χαρακτηρίζει τον Ελληνικό Λαό ως αμόρφωτο.
Θεωρώ δεδομένο ότι γνωρίζει απόλυτα το τι σημαίνει η κάθε Ελληνική λέξη που
χρησιμοποιεί. Προφανώς όμως έχει τουλάχιστον, ασθενή μνήμη γιατί πως αλλιώς να
χαρακτηρίσεις κάποιον που παραβλέπει ότι από αυτούς που χαρακτηρίζει αμόρφωτους κάποιοι έχουν τιμηθεί με δύο Νόμπελ Λογοτεχνίας
και δύο βραβεία Λένιν. Ξέρει πολλούς λαούς των 10 εκατομμυρίων ψυχών να έχουν
την ίδια επίδοση; Και σταματάω εδώ τα περί της αμορφωσιάς.
Χαρακτηρίζει τους Έλληνες …εθνικιστές. Πως είναι
δυνατόν να είμαστε εθνικιστές όταν όλοι προσπαθούν να μάθουν από μικρά παιδιά
μια και δύο ξένες γλώσσες, να πηγαίνουν σε ξένα Πανεπιστήμια για να σπουδάσουν ή
να διευρύνουν την προπτυχιακή τους μόρφωση; Πως μπορεί να μιλάει για εθνικισμό όταν
πάνω από 2.000.000 μετανάστες εργάζονται σε όλη την Ελληνική Επικράτεια σε όλες
τις βαθμίδες εργασίας,από απλοί εργάτες ως επιστήμονες,την στιγμή μάλιστα που ο
δείκτης ανεργίας είναι ο μεγαλύτερος της Ευρώπης; Δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν
.Πρώτον ότι δεν μπορεί να διαχωρίσει τον
εθνικισμό από τον πατριωτισμό και δεύτερο ότι μπερδεύεται με τις αξιόποινες
κακουργηματικές πράξεις που διαπράττονται και αποτελούν ένα ποσοστό χαμηλό σε κάθε κοινωνία κάθε
χώρας. Πιστεύω να καταλαβαινόμαστε. Το έγκλημα είναι έγκλημα και δεν γνωρίζει
χρώμα. Στην Ευρώπη ζούμε όχι στη Νότιο Αφρική, ούτε στις νότιες πολιτείες των
ΗΠΑ.
Η προσκόλληση στις ρίζες δεν είναι μειονέκτημα ούτε
αδίκημα. Να θυμίσω ότι τα αθάνατα Ομηρικά Έπη αυτό ακριβώς πραγματεύονται την
επιστροφή στην πατρίδα (νόστιμον ήμαρ) και την υπεράσπιση της πατρίδας πέρα από
κάθε προγνωστικό και προτεραιότητα (οις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης).
Πατρίδα δε, λέγεται η γενέθλια γη,η γη των πατέρων μας . Οι ρίζες μας με άλλα λόγια.
Τόσο λάθος έκανε ο Όμηρος και οι χιλιάδες γενιές που ακολούθησαν αυτά τα πρότυπα;
Να θυμίσω εδώ ότι οι Έλληνες, αυτοί οι εθνικιστές και κολλημένοι με τις ρίζες τους,
με τους στενούς ορίζοντες είναι ο δεύτερος λαός στον κόσμο μετά τους Εβραίους με
την μεγαλύτερη διασπορά. Ελληνικές κοινότητες υπάρχουν σε πάνω από 120 χώρες σε
όλο τον κόσμο. Άλλωστε η παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα χαρακτηρίζει τους Έλληνες
ως πολίτες του κόσμου. Λέτε να κάνουν λάθος;
Αντι-δυτισμός και αντι-ευρωπαϊσμός : Μια βόλτα αν κάνει
κάποιος στους δρόμους και του πιο απομακρυσμένου χωριού θα δει ξενόγλωσσες
πινακίδες στα καταστήματα. Κάνω λάθος; Φυσικά δεν συζητάω για την ενδυμασία την
διασκέδαση τα αυτοκίνητα τις συναυλίες, τις θεατρικές παραστάσεις κλπ…Όλα δείχνουν
μια... χλεύη προς τον δυτικό πολιτισμό….
Ψευτο-σοφία… δηλαδή τι εννοεί η αρθρογράφος; Ότι καταφεύγουμε
σε σοφιστίες; ή αμπελοφιλοσοφίες; Επίδειξη πνεύματος; Και σε ποιόν ; Στους «ξένους»;
Ή αναμεταξύ μας και για ποιο λόγο; Και πόσο σημαντικό είναι αυτό στην καθημερινότητα, πόσο την επηρεάζει;
Γλεντζέδικο πνεύμα….άλλο μεγάλο αμάρτημα…είναι το ίδιο
πνεύμα που γέννησε αυτό το θέατρο, τις αρχαίες τραγωδίες και τις κωμωδίες ξέρετε αυτές τις
ελαφρότητες. Το γέλιο προφανώς και το «έξω καρδιά» δεν ταιριάζει στο ανθρώπινο
είδος, κατά την αρθρογράφο. Αλλά μη το κουράζω παραπάνω.Υπάρχει ένας πραγματικός συγγραφέας ο Ουμπέρτο Έκο που έχει γράψει στο βιβλίο του το Όνομα του Ρόδου σχετικά. Εκεί υπάρχουν πολλές απαντήσεις περί του γέλιου και όχι μόνο.
Πρέπει να έχει κάποιος καλπάζουσα φαντασία ώστε να συνταιριάξει την αλαζονεία, το αίσθημα κατωτερότητας,
τον εθνικισμό και το αίσθημα καταδιώξεως. Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Εκτός αν η γνώση
της Ελληνικής γλώσσας είναι τελικά ελλιπής.
Τέλος ως προς την τάση για εύκολες λύσεις μάλλον κάτι
άλλο θα εννοεί η αρθρογράφος. Η εμπειρία της τελευταίας πενταετίας,φτάνει για να διαπιστωθεί ότι οι επιλογές του Ελληνικού Λαού ήταν επίπονες
αλλά αρκούντως θεραπευτικές, αφού ξεκαθάρισε με την Μεταπολίτευση με τον πιο
ειρηνικό και αμετάκλητο τρόπο,διαψεύδοντας όλους τους σεναριογράφους.
Επίσης γίνεται αντιληπτό ότι παρά τα 58 χρόνια της η
αρθρογράφος δεν έχει καταλάβει άλλο ένα έμφυτο «κουσούρι» που έχει αυτός ο Λαός.
Την τάση για ελευθερία. Όλα πηγαίνουν καλά μέχρι τη στιγμή που θα αντιληφθεί ο Έλληνας
ότι κάποιος προσπαθεί να του στερήσει την ελευθερία. Τότε όλοι οι σχεδιασμοί πάνε κατά διαόλου αφού αργά
ή γρήγορα όλα θα ανατραπούν με οποιοδήποτε κόστος. Σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο
πέρασαν δεκάδες «κατακτητές» αλλά δεν στέριωσε κανείς και εξαφανίστηκαν. Εμείς
παραμένουμε εδώ χιλιάδες χρόνια με την ίδια γλώσσα ,τις ίδιες ιδιοτροπίες, την ίδια
συμπεριφορά. Καλοκάγαθοι μα και θεριά ανήμερα ταυτόχρονα.
Ακόμα αυτό
που δεν έχει λάβει υπόψη της η αρθρογράφος
είναι άλλο ένα γνώρισμα αυτού του λαού, που απαξιωτικά και χυδαία χαρακτηρίζει
ως μάζα. Το γνώρισμα της μεγαλοψυχίας. Σε αυτό οφείλεται ότι δίνουμε τόπο στην
οργή και δεν ασχολούμαστε παραπάνω, με όλα αυτά τα νούμερα που αυτόκλητα(;) παρουσιάζονται για να μας κουνήσουν απειλητικά το δάκτυλο , μέσα από άρθρα, διακηρύξεις,μανιφέστα και οτι άλλο διαθέτει ένα σύστημα που σαπίζει και αργοπεθαίνει.
Εδώ ολόκληρο το άρθρο :
(*) Για τους αμόρφωτους Ελληναράδες ATHENS VOICE σημαίνει η φωνή των Αθηνών τρομάρα τους
από το άλμπουμ των αναμνήσεων:
από το άλμπουμ των αναμνήσεων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου