ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ

Το τελευταίο διάστημα τριγυρνάει στο μυαλό μου ένα αμερικάνικο τραγούδι του Woody Guthrie. Ο Guthrie είναι ένας εμβληματικός τραγουδοποιός που επηρέασε δεκάδες καλλιτέχνες στην Αμερική. Βαθιά πολιτικοποιημένος εμφανίζονταν με την κιθάρα του που πάνω στην οποία έγραφε: Αυτή η μηχανή σκοτώνει τους φασίστες.

Αυτός ο τραγουδοποιός –σύμβολο έγραψε ένα τραγούδι για την πατρίδα του που είναι ένας ύμνος πατριωτισμού και θεωρείται από τα πιο αντιπροσωπευτικά του.

Εδώ στον τόπο μας όταν μιλάς για πατριωτισμό προκαλείς σε πολλούς αλλεργία. Εδώ βλέπετε δεν είμαστε Αμερική ούτε αμερικανοί.

Οι αμερικανοί είναι ένας πολύ ιδιόρρυθμος λαός. Είναι απόγονοι μιας χούφτας απόκληρων εγγλέζων που τους ξέβρασε η Αγγλία πριν από περίπου 4 αιώνες σε μια αφιλόξενη αχανή ήπειρο. Χιλιάδες πέθαναν στον αγώνα να επιζήσουν κάτω από εξαιρετικά ακραίες συνθήκες  στην Νέα Γη που βρέθηκαν. Οι δυνατότεροι επέζησαν. Αγάπησαν τον τόπο που βρέθηκαν και πάλεψαν για να τον τιθασεύσουν. Για τους αμερικανούς ο τόπος τους η γη τους είναι το υπέρτατο αγαθό που έχουν και βρίσκεται πάνω από κάθε άλλη αξία ακόμα και από την ίδια τους τη ζωή. Έχουν παλέψει για αυτό και έπρεπε να γίνουν σκληρότεροι από τη φύση για να επιζήσουν. Αυτός ο αγώνας έχει περάσει στο DNA των ανθρώπων που ζουν εκεί. Οι αμερικανοί θεωρούνται πολλοί μεγάλοι πατριώτες. Αυτό το χαρακτηριστικό του κατέστησε με την πάροδο του χρόνου υπερδύναμη. Όσο και αν ακουστεί περίεργο το πολιτικό τους σύστημα είναι το μοναδικό που προσεγγίζει αυτό της άμεσης Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

Η Αθηναϊκή Δημοκρατία έφτασε στο ζενίθ της ακριβώς μετά τους Περσικούς Πολέμους. Τότε συντελέστηκε ένα μοναδικό και πρωτοφανές γεγονός στην Παγκόσμια Ιστορία. Οι φτωχοί και αδύναμοι Αθηναίοι αντιλήφθηκαν ότι για να αντιταχθούν στην υπερδύναμη της εποχής Πέρσες έπρεπε να ενωθούν όλοι μαζί και να πολεμήσουν για να προστατέψουν τον τόπο τους. Τότε λοιπόν έκαναν το εξής ρηξικέλευθο. Έδωσαν την ελευθερία και την ιδιότητα του Αθηναίου πολίτη σε όσους δούλους πολεμούσαν μαζί τους. Επίσης έκαναν πολίτες Αθηναίους και όσους μέτοικους πολεμούσαν στο πλευρό τους.

Το αποτέλεσμα της μάχης του Μαραθώνα είναι γνωστό. Το όφελος όμως όχι τόσο. Το όφελος ήταν ότι οι Αθηναίοι πίστεψαν στον εαυτό τους και στην κοινωνική σύμπραξη για την σωτηρία του τόπου τους. Το αποτέλεσμα της μάχης τους έδωσε την τρομερή αυτοπεποίθηση που γέννησε με τη σειρά της το Χρυσό Αιώνα.

Φτάνοντας στο σήμερα, θλίβομαι που ζω την λεηλασία του τόπου μου και τους συμπατριώτες μου να είναι παρατηρητές αυτής της μεγάλης Καταστροφής.

Αυτό τον τόπο που γεννηθήκαμε δεν μας το χάρισε κανείς. Είναι δικός μας και ποτισμένος με το αίμα μας και τον ιδρώτα μας. Για αυτόν τον τόπο που τον μετέτρεψαν σε αποικία κανείς δεν έχει τίτλους ιδιοκτησίας που να του επιτρέπει να ξεπουλάει δημόσια περιουσία και να υποθηκεύει ιδιωτική βάζοντας τους πολίτες να πληρώνουν ενοίκιο για τη γη τους και τα σπίτια τους.

Αυτές τις λίγες σκέψεις  έκανα ακούγοντας το κλασικό τραγούδι του Woody Guthrie : This Land is Your Land. (Αυτή η γη είναι δική σου)

https://youtu.be/wxiMrvDbq3s

Οι στοίχοι του τραγουδιού:

This land is your land This land is my land

From California to the New York island; 

From the red wood forest to the Gulf Stream waters 

This land was made for you and Me.

As I was walking that ribbon of highway, 

I saw above me that endless skyway: 

I saw below me that golden valley: 

This land was made for you and me.

I've roamed and rambled and I followed my footsteps 

To the sparkling sands of her diamond deserts; 

And all around me a voice was sounding: 

This land was made for you and me.

When the sun came shining, and I was strolling, 

And the wheat fields waving and the dust clouds rolling, 

As the fog was lifting a voice was chanting: 

This land was made for you and me.

As I went walking I saw a sign there 

And on the sign it said "No Trespassing." 

But on the other side it didn't say nothing, 

That side was made for you and me.

In the shadow of the steeple I saw my people, 

By the relief office I seen my people; 

As they stood there hungry, I stood there asking 

Is this land made for you and me?

Nobody living can ever stop me, 

As I go walking that freedom highway; 

Nobody living can ever make me turn back 

This land was made for you and me.