27/8/1990:Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΑΨΑΝ ΟΙ BLUESMAN

«Τρελαίνομαι να παίζω blues. Προσπαθώ να προβάλω την ψυχή των πραγμάτων σε καθετί που παίζω. Αν αυτό γίνεται αποδεκτό , νιώθω ευτυχής. Αν όχι, προσπαθώ να βρω το γιατί. Παίζω από την καρδιά και ακούω την καρδιά. Πάνω  απ΄ όλα όμως  να θυμάστε ότι εγώ έβγαλα το χρώμα από τα blues». 

                                                                     SRV   

                                                                           

27 Αυγούστου 1990 Alpine Valley Wisconsin Illinois, ώρα 00:50 ,τέσσερα ελικόπτερα περιμένουν σε ένα γήπεδο γκολφ να παραλάβουν  τον STEVIE RAY VAUGHAN,BUDDY GUY,JIMMY VAUGHAN,ERIC CLAPTON,ROBERT CRAY,για να τους μεταφέρουν στο CHICAGO,ύστερα από μια επιτυχημένη συναυλία μπροστά σε 30000 θεατές.Χαμηλή νέφωση και ομίχλη καλύπτει τους γύρω λόφους,που φτάνουν σε ύψος 1000 ποδιών.

Το ελικόπτερο που επιβαίνει ο 36χρονος  Stevie Ray Vaughan απογειώνεται τρίτο. Φτάνοντας σε ύψος  850 ποδιών,ο έμπειρος πιλότος του  Bell 206B Jet Ranger  προσπαθεί να περάσει πάνω από την ομίχλη κάνοντας αριστερή στροφή. Ο υπολογισμός του είναι λανθασμένος και το ελικόπτερο συντρίβεται στις 01:00 τοπική ώρα πάνω σε ένα λόφο επιφέροντας ακαριαίο θάνατο στους επιβαίνοντες. Ο τραγικός κύκλος των θανατηφόρων αεροπορικών ατυχημάτων με θύματα μουσικούς από τις νότιες πολιτείες της Αμερικής που άνοιξε με τον θάνατο του BUDDY HOLLY, συνεχίστηκε με τον OTIS REDDING,τους LYNYRD SKYNYRD περνάει και από τον Τεξανό STEVIE RAY VAUGHAN.

Ποιος ήταν ο Stevie ray Vaughan που ο θάνατός του έκανε τον JOHN LEE HOOKER να κλαίει σαν μικρό παιδί για ώρες και όλους τους μεγάλους μπλουζ κιθαρίστες να μαζεύονται και να παίζουν στην μνήμη του;

Το μπλουζ είχε αρχίσει να παραπαίει στις αρχές της δεκαετίας του 80.Στην περιοχή του Austin του Τέξας ένας άλλος «μικρός Σερίφης» εμφανίζεται για να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Με επιρροές από τον συντοπίτη του FREDDIE KING,αλλά και Albert King, B.B. King, Buddy Guy, Lonnie Mack, Albert Collins,Otis Rush,Kenny Burrel, κτίζει το δικό του στυλ παιξίματος προσπαθώντας να μοιάσει στο απόλυτο είδωλό του τον JIMI HENDRIX ,κάτι που τελικά το κατάφερε όσο κανείς άλλος.

To 1982, ύστερα από μια δεκαετία συνεχών εμφανίσεων σε τοπικά κλαμπ και ραδιοφωνικούς  σταθμούς συστήνεται από το μεγάλο παραγωγό Jerry Wexler, στους οργανωτές του φημισμένου τζαζ φεστιβάλ που γίνεται κάθε χρόνο στο Montreux. Ο Τεξανός καουμπόι εμφανίζεται για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό κοινό και κεντρίζει το ενδιαφέρον του DAVID BOWIE, ο οποίος τον καλεί να παίξει στην ηχογράφηση του νέου του δίσκου που είχε το τίτλο  LETS DANCE. Θα παίξει στα 6 από τα 9 τραγούδια του δίσκου που είναι και ο εμπορικότερος του BOWIE. Είναι η κιθάρα του που ακούγεται στα τραγούδια  LETS DANCE & CHINA GIRL.

Το 1983 ο μεγάλος ανιχνευτής ταλέντων και παραγωγός,  John Hammond τον βάζει στο στούντιο  και ηχογραφεί  με τους DOUBLE TROUBLE (το συγκρότημα του) το πρώτο του δίσκο με τίτλο TEXAS FLOOD. Μια νέα σελίδα ανοίγει στη μουσική και τα μπλουζ ξαναζωντανεύουν από τον τεξανό πιστολέρο. Αν τα παραπάνω σας φαίνονται υπερβολικά θα παραθέσω την μαρτυρία του ERIC CLAPTON που σκιαγραφεί με πολύ ρεαλιστικό τρόπο την εμφάνιση του Vaughan στην διεθνή σκηνή: «Ο οδηγούσα το αυτοκίνητό μου  όταν άκουσα  ένα κιθαρίστα στο ραδιόφωνο που με συγκλόνισε. Σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και άκουγα… ζήτησα από τον μάνατζερ να μάθει ποιος είναι αυτός ,που παίζει τόσο καλά. Ήθελα να τον συναντήσω το γρηγορότερο»

Η μια επιτυχία διαδέχεται την άλλη .Τα μπλουζ είναι ξανά εδώ ζωντανά και αστραφτερά όπως τις παλιές εποχές. Ο  SRV  πηγαίνοντας κόντρα στο καιρό κατάφερε αυτό που ο ίδιος ο Mick  Jagger θεωρούσε αδύνατο. Την αναβίωση των μπλουζ. 

Το 1984 έρχεται το 2^ο άλμπουμ με τίτλο COULND’T STAND THE WEATHER κάνοντας 10000 αντίτυπα την ημέρα γίνεται πλατινένιο ενώ το ομώνυμο βίντεο κλιπ παίζει συνέχεια στο MTV.Έρχεται(1985)το χρυσό Soul to Soul ,και μαζί αναδύονται και τα προβλήματα του τρόπου ζωής.

Το αντίτιμο των  εξαντλητικών  περιοδειών και της απότομης δημοσιότητας είναι  η απώλεια της υγείας του απο την συνεχή χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ που λανθασμένα εκτιμούσε ότι θα τον κρατούσαν όρθιο στις  υψηλές επαγγελματικές απαιτήσεις. Η χαρά της μουσικής είχε μετατραπεί στα χέρια των διαφόρων της μουσικής βιομηχανίας , σε εφιάλτη. Η «αγελάδα» έπρεπε να παράγει συνέχεια…1986 κυκλοφορεί το χειρότερο άλμπουμ που έβγαλε, το διπλό liveμετίτλο “live alive”. Σαν ντοκουμέντο, η ηχογράφηση,   σκιαγραφεί την ζοφερή ατμόσφαιρα της περιόδου αυτής που τον οδήγησε σε κλινική αποτοξίνωσης να παλεύει με τα πάθη του.

To 1989 ένας  διαυγής  και φορμαρισμένος  SRV επιστρέφει με το άλμπουμ  IN STEP  που κερδίζει   GRAMMY και γίνεται χρυσό.Μπαίνει στο στούντιο με τον αδελφό του  JIMMY VAUGHAN και ηχογραφεί το FAMILY STYLE.

Οι βραβεύσεις διαδέχονται η μια την άλλη: Μουσικός της δεκαετίας , Άλμπουμ της δεκαετίας (TEXAS FLOOD) , Άλμπουμ της χρονιάς (IN STEP),Single της χρονιάς (CROSSFIRE), Μουσικός της χρονιάς.Ξεκινάει περιοδεία με τον JEFF BECK ,και  τον  Μάιο του  1990 με τον joe cocker. Tο καλοκαίρι   ξεκινάει  την  δικιά του περιοδεία που ήταν και η τελευταία…

Εικοσιτέσσερα χρόνια μετά η προσφορά του SRV αποδεικνύεται ανεκτίμητη. Ο ίδιος  δήλωσε κάποτε ότι θα ήθελε να τον θυμόμαστε σαν κάποιον που αγαπάει την παράδοση των μπλουζ.

 

 Κλείνω αυτό το μικρό αφιέρωμα στον τελευταίο θρυλο των blues με το καλύτερο ίσως jam που κινηματογραφήθηκε ποτέ.