ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

Τα "μνημόνια" τελείωσαν. Η ανάπτυξη είναι εδώ. Το μέλλον που ανοίγεται μπροστά μας υπέρλαμπρο. Οι ιθαγενείς του προτεκτοράτου αφού αντάλλαξαν ευχές κενές περιεχομένου, χάρηκαν που είδαν άσπρη μέρα με το χιόνι να σκεπάζει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, προχωρούν με αισιοδοξία αφήνοντας πίσω τις γκρίζες μέρες των μνημονίων.
Πλέον δεν υπάρχει η ανησυχία, η ανασφάλεια και ο φόβος του παρελθόντος για κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, για το τέρας της ανεργίας, την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου. Όλες αυτές οι έννοιες και οι έγνοιες ανήκουν στο παρελθόν. Επιτέλους υπάρχει σταθερότητα. Μια νέα παγιωμένη κατάσταση. Ένας νέος κόσμος. Ο άνθρωπος είναι ένα προσαρμοστικό ον.Μάθαμε να ζούμε χωρίς θέρμανση το χειμώνα,σε κατ΄οίκον περιορισμό, με χαμηλό κόστος διαβίωσης, χωρίς μεγάλες προσδοκίες, σε σπίτια που μόνο κατ΄όνομα μας ανήκουν, για ν΄αναφέρω μόνο λίγα ενδεικτικά από τα πολλά που μάθαμε τα τελευταία χρόνια. Ζούμε σε κόσμους παράλληλους που κτίζουμε μέσα από ψεύτικα προφίλ στο Facebook. Τιτιβίζουμε επί παντός θέματος στο Twitter.
Το "έξυπνο" τηλέφωνο έχει γίνει προέκταση του χεριού μας . Το alter ego o άλλος μας εαυτός μας, που ανεβάζει συνεχώς φωτογραφίες στο Instantgram, στο Viber, στο Facebook. Όλα πλέον είναι εικόνα,ατάκα.και οθόνη.Μόνο που τα μάτια μας είναι ερμητικά κλειστά  και το μυαλό μας αρνείται να επεξεργαστεί φράσεις και προτάσεις που υπερβαίνουν τα 140 γράμματα. Ίσως αυτός να είναι ο τρόπος  επιβίωσης στις μέρες μας. Ποιος ξέρει;