Με αφορμή των θλιβερών μεν αλλά πραγματικών γεγονότων της εβδομάδας που πέρασε αποφάσισα να γράψω μερικές λέξεις αλήθειας. Εκ των προτέρων θεωρώ ότι θα γίνω δυσάρεστος για πολλούς αλλά αυτό είναι φυσιολογικό γιατί η αλήθεια είναι πικρή σαν φάρμακο, που όμως θεραπεύει. Η αλήθεια βοηθά στο να αντιληφθούμε την πραγματικότητα και να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας , τις σκέψεις μας, τις αποφάσεις μας και τις πράξεις μας μέσα σε αυτό το πεδίο. Αν παραμείνουμε εκτός πραγματικότητας τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι θα χαθούμε.
Ζούμε σε ένα κόσμο που είναι πλέον ολοφάνερο ότι βρίσκεται σε μεγάλη αστάθεια. Ειδικά η γειτονιά μας η Ν.Α. Μεσόγειος κυριολεκτικά φλέγεται. Η αιτία φυσικά είναι η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων που βρίσκονται στο υπέδαφος αλλά και ο έλεγχος των ενεργειακών δρόμων (βλ. αγωγούς) που περνούν ή θα περάσουν ακόμα και από ελληνικά εδάφη.
Τίποτε από τα παραπάνω δεν μπορεί να επιτευχθεί ειρηνικά και αναίμακτα. Αν ανατρέξει κάποιος στην Ιστορία της Ανθρωπότητας από την Ανατολή του ανθρώπινου είδους μέχρι σήμερα θα διαπιστώσει ότι όλες οι σελίδες έχουν γραφτεί με αίμα που στην πλειοψηφία του προέρχεται από αθώους ανθρώπους. Άρα αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι πρωτόγνωρο αλλά ιστορικά απολύτως φυσιολογικό. Για να το πω όσο πιο απλοϊκά γίνεται. Πάντα υπάρχει ένα δίπολο. Ο επιτιθέμενος και ο αμυνόμενος. Η κυριαρχία του ενός ή του άλλου πετυχαίνεται πάντα δια της βίας. Επίσης οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές ακολουθούν ακριβώς τον ίδιο δρόμο. Είναι τόσο νομοτελειακό όσο οι ωδίνες του τοκετού.
Πολλοί θεωρητικοί έχουν γράψει δεκάδες σελίδες για αυτό τον απλό συμπέρασμα. Δεν θα φέρω κανέναν από αυτούς ως παράδειγμα. Παρά θα αναφέρω κάτι απλό αλλά ταυτόχρονα αρκετά σύνθετο, λόγω συμβολισμών, για να αποκωδικοποιηθεί.
Όλοι μας έχουμε ακούσει και τραγουδήσει το δ' άσμα από το έργο του Οδυσσέα Ελύτη : Άξιον Εστί. Στους τέσσερις πρώτους στίχους ο ποιητής διαπιστώνει αυτή τη νομοτέλεια και τη μεταφέρει στον αναγνώστη με συμβολισμούς. Πρόκειται για τους παρακάτω πασίγνωστους στίχους:
Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να `ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Για όσους δεν γνωρίζουν το έργο Άξιον Εστί αναφέρεται στην Γερμανική Κατοχή και στα Πάθη των Ελλήνων. Το έργο παραμένει επίκαιρο στις μέρες μας. Και τα νοήματά του διαχρονικά.
Σε αυτούς τους τέσσερις στίχους ο ποιητής εννοεί τα εξής:
Το ένα και μοναδικό χελιδόνι δεν επαρκεί για να φέρει την σπάνια (γι' αυτό και ακριβή, πολύτιμη) Άνοιξη (όπου Άνοιξη νοείται η Αναγέννηση, η Απελευθέρωση από το σκοτάδι,από την Κατοχή πάσης φύσεως, είναι η ίδια η Ελευθερία). Τα ελάχιστα μηνύματα αισιοδοξίας και οι μεμονωμένες προσπάθειες(ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη), δεν αρκούν για να αλλάξουν την επώδυνη κατάσταση που βιώνει ο ελληνικός λαός.Ο μόνος τρόπος για να γυρίσει ο ήλιος (να έρθει το φως και να διώξει το σκοτάδι), για να αλλάξει η ροή της ιστορίας, είναι να τεθεί στον αγώνα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Ο αγώνας απαιτεί χιλιάδες νεκρούς, αλλά και πολλαπλές αιματηρές θυσίες απ’ όσους παραμένουν ζωντανοί.
Ο αγώνας για την αλλαγή κάθε δύσκολης κατάστασης, δεν είναι υποχρέωση ή κατάκτηση λίγων ανθρώπων, είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας, στα πλαίσια της οποίας όλοι καλούνται να προσφέρουν ό,τι περισσότερο μπορούν, ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.
Ας δούμε λοιπόν κατάματα την πραγματικότητα να αποφασίσουμε τι θέλουμε και να πράξουμε ανάλογα. Οι καιροί που ζούμε απαιτούν συλλογικές πράξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου