Πέθανε σε ηλικία 81 ετών ο εκδότης της Αυριανής, Γιώργος Κουρής. Η Αυριανή υπήρξε η προσωποποίηση ενός άθλιου λαϊκισμού που στο όνομα του σκοπού δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τα πιο ανήθικα και χαμερπή μέσα προκειμένου να εξαφανίσει όποιον ήταν αντίθετος με τα συμφέροντα του εκδότη της.
Δεν υπάρχει περίπτωση να γράψω μια νεκρολογία για τον Γ.Κουρή. Θα θυμίσω όμως ένα περιστατικό από τις μέρες της παντοδυναμίας της Αυριανής και του εκδότη της.
Το 1985 ο Μ. Χατζηδάκις εξέδιδε το περιοδικό Τέταρτο. Μέσα από τις σελίδες του περιοδικού ήταν ο μοναδικός που προέτρεψε τον Ανδρέα Παπανδρέου να κόψει κάθε σχέση με την εφημερίδα της Αυριανής. Από εκείνη τη στιγμή μπήκε στο στόχαστρο του εκδότη και της εφημερίδας του. Ο πόλεμος κορυφώθηκε το 1987.
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1987, ο Χατζιδάκις διέκοψε την ροή της συναυλίας με τη Νάνα Μούσχουρη στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο για να πει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η σημερινή συναυλία έχει και έναν άλλο, ιερό σκοπό: Να καταγγείλω δημόσια την ανενδοίαστη ύπαρξη και κυκλοφορία της πιο βρωμερής, φασιστικής φυλλάδας που γνώρισε ο τόπος, της “Αυριανής”. Της φυλλάδας που μολύνει τον ελλαδικό χώρο με αναίδεια, χυδαιότητα, τραμπουκισμό και κολακεία συμπολιτών μας χαμηλής νοημοσύνης. Της φυλλάδας που ισχυρίζεται ότι προστατεύει τη δημοκρατία, όσο είναι δυνατόν να την προστατεύει ένα τρωκτικό της. Της φυλλάδας που αποκομίζει κέρδη κολακεύοντας την αγραμματοσύνη και την ασημαντότητα σαν άλλη Αγία Αθανασία του Αιγάλεω. Της φυλλάδας που το ψέμα και οι ψευδολογίες της είναι οικείες καθημερινά, εκμεταλλευόμενη την περιφρονητική σιωπή του θιγομένων. Η “Αυριανή” πρέπει να κλείσει. Και αυτό είναι το νόημα της συμμετοχής μου στη σημερινή συναυλία στο Καλλιμάρμαρο».
Η απάντηση της εφημερίδας ήταν άμεση, με ένα άρθρο -ντροπή για τη δημοσιογραφία.:
«χθες εμφανίσθηκε ένας χαμερπής ομοφυλόφιλος, να σε αποκαλέσει, φίλε αναγνώστη, φασίστα! Μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους και με μια εμπάθεια που διακρίνει τους παθητικούς ανώμαλους, εδήλωσε ότι η εφημερίδα που διαβάζεις είναι φασιστική και συνεπώς εσύ, ο αναγνώστης, φασίστας!..... Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον απαίσιο εκμαυλιστή νέων, που ακούει στα ονόματα Μάνια, Μανωλία, Μινού Χατζηδού, ποιος επέτρεψε σ’ αυτό το απόβρασμα να παίρνει το μικρόφωνο στα χέρια του...να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από το ηθικό ΑIDS αυτού του βρωμερού υποκειμένου».
Στο ίδιο φύλλο υπήρχε και ένα δισέλιδο με δηλώσεις στήριξης προς την εφημερίδα, από πολιτικά και δημόσια πρόσωπα, τα οποία δεν στάθηκαν τόσο στις καταγγελίες του κορυφαίου συνθέτη αλλά στην προτροπή του για το κλείσιμο της φυλλάδας – «μια επίθεση εις βάρος της ελευθεροτυπίας» κατά την άποψή τους. Ανάμεσα τους, ονόματα -"μύθοι" εκείνης τις εποχής πιστοί υπηρέτες του τότε Αυριανισμού:
* Θ. Πάγκαλος, τότε αναπλ. υπουργός Εξωτερικών: «Η Αυριανή είναι μια απ’ τις ελάχιστες καθολικά πολιτικές εφημερίδες που απομένουν και η σημασία της για τη δημόσια ζωή είναι τεράστια. Τη διαβάζω πάντοτε προσεκτικά και λαμβάνω υπόψη μου την κριτική της, ιδιαίτερα όταν με αφορά, ακόμα κι όταν δε συμφωνώ με το ύφος με το οποίο γίνεται».
* Μελίνα Μερκούρη, υπουργός Πολιτισμού: «Δεν είναι δυνατόν στις μέρες μας να βγαίνει κάποιος και να καταφέρεται ενάντια στην ελευθεροτυπία»
* Αντώνης Δροσογιάννης, υπουργός Δημ. Τάξης: «Είναι λυπηρό για έναν καλλιτέχνη σαν τον Μάνο Χατζιδάκι να εκμεταλλεύεται μια καλλιτεχνική εκδήλωση για να σπιλώσει μια εφημερίδα, που οι αγώνες της είναι καταξιωμένοι στη συνείδηση του ελληνικού λαού».
* Μένιος Κουτσόγιωργας: «Αποτελεί (sic) θλίψη, ότι ένας καλλιτέχνης σαν τον Μάνο Χατζιδάκι είναι κομματικός υπηρέτης».
* Μανώλης Γλέζος, τότε πρόεδρος της ΕΔΑ: «Η απροσδόκητη επίθεση του Μάνου Χατζιδάκι ενάντια στην Αυριανή αποδεικνύει ότι ο συμπαθής πολιτιστικός κύκλος που κινείται γύρω από τον κ. Καραμανλή έχασε την ψυχραιμία του και βρίσκεται σε απόγνωση … κάθε έντυπο άλλωστε έχει το δικό του κοινό κι αυτό εκφράζει. Οι πνευματικοί άνθρωποι δεν μπορούν με καμιά δικαιολογία να προσβάλλουν τους ανθρώπους που το διαβάζουν με κοσμητικά επίθετα που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα».
Σήμερα ο Μάνος Χατζηδάκις έχει μπει στο Πάνθεον των ωραίων Ελλήνων. Ήταν ο μοναδικός που στάθηκε με γενναιότητα μπροστά σε έναν καινοφανή τότε νεοφασισμό, χωρίς να έχει κανένα σύμμαχο.Οι επικριτές του σήμερα είτε έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα με τις τότε δηλώσεις τους είτε έχουν απαξιωθεί εξαιτίας της μετέπειτα πολιτικής τους πορείας.Ο Αυριανισμός δε, έχει εξελιχθεί και βρίσκεται πλέον παντού με την μορφή άλλοτε του σοσιαλίζοντος ερπετού και άλλοτε με τη μορφή του νεοφασισμού, αφού οι πολίτες δεν ύψωσαν ποτέ το ανάστημά τους δημιουργώντας ένα ανάχωμα για την ασχήμια.
Ακολουθούν φωτογραφικά ντοκουμέντα από εκείνη την εποχή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου