Αποφάσισα
να γράψω κάτι για το jam ή jam session εξαιτίας της ακρόασης-θέασης (για
πολλοστή φορά) ενός από τα πιο συγκλονιστικά
τζαμαρίσματα που έχω ακούσει και δεν χορταίνω να το παρακολουθώ.
Με τον
όρο jam εννοούμε
μια συνεύρεση μουσικών που αυτοσχεδιάζουν ελεύθερα πάνω σε κάποιο γνωστό τραγούδι
ή φόρμα. Δεν υπάρχει προετοιμασία ή κάποια πρόβα. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι
η αναφορά του βασικού ακόρντου ή η αναφορά του τραγουδιού πάνω στο οποίο θα γίνει
ο αυτοσχεδιασμός. Κατά τη γνώμη μου οι μουσικοί που συμμετέχουν έχουν μια
συνομιλία όπου ξεδιπλώνουν τις μουσικές τους
ικανότητες και φανερώνουν και το ψυχισμό τους την συγκεκριμένη στιγμή. Το τζαμάρισμα
που έγινε η αιτία για αυτό το μικρό σημείωμα είναι μεταξύ δύο θρυλικών κιθαριστών
των blues .
Του Albert King και του Stevie Ray Vaughan.
Βρέθηκαν σε ένα τηλεοπτικό στούντιο
στον Καναδά το 1983. Ο A. King φτασμένος κιθαρίστας, που το παίξιμο του έχει επηρεάσει
πάρα πολλούς μουσικούς μεταξύ των οποίων και ο SRV που μόλις έχει αρχίσει να γίνεται
γνωστός στο ευρύ κοινό. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι είναι η συνάντηση του δάσκαλου
και του πιο καλού μαθητή του. Το παλιό και το νέο αίμα του μπλουζ σε μια πολύ
καυτή «μονομαχία».
Παρατηρήστε
πως εξελίσσεται το jam. Πως τα δίνουν όλα συνομιλώντας με τις κιθάρες τους. Κάποια
στιγμή πετάγονται όρθιοι γεμάτοι ένταση αυτοσχεδιάζοντας . Είναι όπως προείπα ένα
από τα συγκλονιστικότερα τζαμαρίσματα που έχω δει.
Στο
διαδίκτυο υπάρχει ολόκληρο το jam που διαρκεί πάνω από μία ώρα. Επίσης κυκλοφορεί σε cd
με τιτλο : Albert
king withStevie Ray
Vaughan: In Session
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου