ΘΡΑΚΗ: ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ;

Οι ευρωεκλογές τελείωσαν και όλοι ασχολούνται με τα μηνύματα που έστειλαν οι ψηφοφόροι προς τους πολιτικούς ταγούς , ψάχνουν να βρουν  νικητές και ηττημένους κλπ. Ελάχιστοι όμως αναφέρονται στο ηχηρό μήνυμα που ήρθε από την ΘΡΑΚΗ.

http://www.matrix24.gr/2014/05/proto-komma-to-deb-sti-thraki/

Θεωρώ ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στη Θράκη είναι ίδιας σοβαρότητας σε Ελλαδικό επίπεδο, όσο είναι η  στροφή της Ευρώπης προς την υπερσυντήρηση,σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα γύρω από τα πολιτικά τεκταινόμενα στη Θράκη,επειδή νομίζω ότι θα μας απασχολήσει πολύ στο άμεσο μέλλον.

Αρχικά θα παραθέσω ένα γραμμα- έκκληση από έναν Θρακιώτη δάσκαλο που αναλύει σε λίγες γραμμές τι συμβαίνει στη Θράκη.

http://math-telos-agras.pblogs.gr/2013/10/daskalos-apo-th-thrakh-apefthynei-ekklhsh-pros-oloys-toys-ellhne.html

Επειδή θα αρχίσει να ακούγεται όλο και συχνότερα η αναφορά στην συνθήκη της Λωζάνης παραθέτω  τα επίμαχα άρθρα που αναφέρονται

στην ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ και την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

ΤΜΗΜΑ Β’. ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ

Άρθρον 30.

Οι Τούρκοι υπήκοοι, οι εγκατεστημένοι εις τα εδάφη άτινα, δυνάμει των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης, αποσπώνται της Τουρκίας, καθίστανται
αυτοδικαίως και κατά τους όρους της εγχωρίου νομοθεσίας υπήκοοι του Κράτους εις ο το έδαφος μεταβιβάζεται.

Άρθρον 31.

Οι άγοντες ηλικίαν άνω των 18 ετών, οίτινες αποβάλλουσι την τουρκικήν ιθαγένειαν και αποκτώσιν αυτοδικαίως νέον ιθαγένειαν δυνάμει του άρθρου30,

έχουσι δικαίωμα επιλογής υπέρ της τουρκικής ιθαγενείας επί δύο έτη από της ενάρξεως της ισχύος της παρούσης Συνθήκης .

Άρθρον 32.
Οι άγοντες ηλικίαν άνω των 18 ετών, οίτινες είναι εγκατεστημένοι εις έδαφος αποσπώμενον της Τουρκίας συμφώνως προς την παρούσαν Συνθήκην και
οίτινες διαφέρουσι φυλετικώς της πλειονότητας του πληθυσμού του ρηθέντος εδάφους, έχουσι δικαίωμα επί δύο έτη από της ενάρξεως της ισχύος της
παρούσης Συνθήκης να ασκήσωσιν επιλογήν υπέρ της ιθαγενείας ενός των Κρατών, ένθα η πλειονότης του πληθυσμού είναι της αυτής φυλής μετά του
ατόμου του ασκούντος το δικαίωμα της επιλογής και υπό τον όρον της συγκαταθέσεως του Κράτους τούτου.

Άρθρον 33.
Οι ασκήσαντες το δικαίωμα της επιλογής, συμφώνως προς τας διατάξεις των άρθρων 31 και 32, οφείλουσιν, εντός των επομένων δώδεκα μηνών, να
μεταφέρωσι την κατοικίαν των εις το Κράτος υπέρ ου ήσκησαν την επιλογήν.

Είναι ελεύθεροι να διατηρήσωσι την ην κέκτηνται ακίνητον περιουσίαν εν τω εδάφει του Κράτους, ένθα είχον την κατοικίαν των προ της παρ” αυτών
γενομένης επιλογής.

Δύνανται δε να αποκομίσωσι τα κινητά αυτών πάσης φύσεως, χωρίς να υποβληθώσιν ένεκα τούτου εις ουδέν εισαγωγικόν ή εξαγωγικόν τέλος ή δασμόν.

Άρθρον 34.
Υπό την επιφύλαξιν των συμφωνιών, αίτινες θα απέβαινον αναγκαίοι μεταξύ των Κυβερνήσεων των ασκουσών την εν τοις αποσπωμέναις της Τουρκίας
χώραις εξουσίαν και των Κυβερνήσεων των χωρών ένθα εισίν εγκατεστημένοι, οι άγοντες ηλικίαν άνω των 18 (των τούρκοι υπήκοοι, οι καταγόμενοι εξ
εδάφους αποσπώμενου της Τουρκίας δυνάμει της παρούσης Συνθήκης και εγκατεστημένοι εις το εξωτερικόν κατά την έναρξιν της ισχύος αυτής, δύνανται
να ασκήσωσιν επιλογήν υπέρ της επικρατούσης εν τη χώρα εξ ης κατάγονται ιθαγενείας, εάν συνδέωνται φυλετικώς μετά της πλειονότητας του πληθυσμού
της χώρας ταύτης και εάν η ασκούσα την εξουσίαν Κυβέρνησις συναινέση εις τούτο. Το δικαίωμα τούτο της επιλογής δέον να ασκηθή εντός δύο ετών από
της ενάρξεως της ισχύος της παρούσης Συνθήκης.

Άρθρον 35.
Αι συμβαλλόμεναι Δυνάμεις αναλαμβάνουσι την υποχρέωσιν όπως ουδέν παρεμβάλλωσι πρόσκομμα εις την άσκησιν του δικαιώματος επιλογής του
προβλεπομένου υπό της παρούσης Συνθήκης ή των συνομολογηθεισών Συνθηκών Ειρήνης μετά της Γερμανίας, Αυστρίας, Βουλγαρίας ή Ουγγαρίας, ή
υπό Συνθήκης συνομολογηθείσης μεταξύ των συμβαλλομένων τούτων Δυνάμεων πλην της Τουρκίας, ή μιας εξ αυτών και της Ρωσσίας, ή μεταξύ αυτών
τούτων των συμβαλλομένων Δυνάμεων και επιτρεπούσης εις τους ενδιαφερομένους την απόκτησιν πάσης άλλης προσιτής αυτοίς ιθαγενείας.

Άρθρον 36.
Αι σύζυγοι ακολουθούσι την κατάστασιν των συζύγων αυτών και τα ηλικίας κάτω των 18 ετών τέκνα την των γονέων των δια παν ό,τι αφορά εις τηνεφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος Τμήματος.

ΤΜΗΜΑ Ε. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΉΤΩΝ

Άρθρον 37.

Η Τουρκία αναλαμβάνει την υποχρέωσιν όπως αι εν τοις άρθροις 38 – 44 περιεχόμεναι διατάξεις αναγνωρισθώσιν ως θεμελιώδεις νόμοι, όπως ουδείς

νόμος ή κανονισμός ή επίσημος τις πράξις διατελώσιν εν αντιφάσει ή εν αντιθέσει προς τας διατάξεις ταύτας και όπως ουδείς νόμος ή κανονισμός ή

επίσημος τις πράξις κατισχύωσιν αυτών.

Άρθρον 38.

Η Τουρκική Κυβέρνησις αναλαμβάνει την υποχρέωσιν να παρέχη εις πάντας τους κατοίκους της Τουρκίας πλήρη και απόλυτον προστασίαν της ζωής και

της ελευθερίας αυτών, αδιακρίτως γεννήσεως, εθνικότητος, γλώσσης, φυλής ή θρησκείας.

Πάντες οι κάτοικοι της Τουρκίας δικαιούνται να πρεσβεύωσιν ελευθέρως, δημοσία τε και κατ” ιδίαν, πάσαν πίστιν, θρησκείαν ή δοξασίαν ων η άσκησις δεν

ήθελεν είναι ασυμβίβαστος προς την δημόσιαν τάξιν και τα χρηστά ήθη.

Αι μη μουσουλμανικαί μειονότητες θα απολαύωσιν πλήρως της ελευθερίας κυκλοφορίας και μεταναστεύσεως, υπό την επιφύλαξιν των εφαρμοζομένων,

εφ” όλου ή μέρους του εδάφους, εις άπαντας τους τούρκους υπηκόους μέτρων άτινα, ήθελον τυχόν ληφθή υπό της Τουρκικής Κυβερνήσεως χάριν της

εθνικής αμύνης και της τηρήσεως της δημοσίας τάξεως.

Άρθρον 39.

Οι ανήκοντες εις μη μουσουλμανικάς μειονότητας υπήκοοι τούρκοι θα απολαύωσι των αυτών αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων ων και οι μουσουλμάνοι.

Πάντες οι κάτοικοι της Τουρκίας, άνευ διακρίσεως θρησκεύματος, θα ώσιν ίσοι απέναντι του νόμου.

Η διαφορά θρησκείας, δοξασίας ή πίστεως δεν οφείλει να αποτελέση κώλυμα δι* ουδένα τούρκον υπήκοον ως προς την απόλαυσιν των αστικών και

πολιτικών δικαιωμάτων και ιδία την παραδοχήν εις τας δημοσίας θέσεις, αξιώματα και τιμάς ή την εξάσκησιν των διαφόρων επαγγελμάτων και βιομηχανιών.

Ουδείς περιορισμός θέλει επιβληθή κατά της ελευθέρας χρήσεως παρά παντός τούρκου υπηκόου οιασδήποτε γλώσσης, είτε εν ταις ιδιωτικαίς ή

εμπορικαίς σχέσεσιν, είτε ως προς την θρησκείαν τον τύπον και πάσης φύσεως δημοσιεύματα, είτε εν ταις δημοσίαις συναθροίσεσιν.

Παρά την ύπαρξιν της επισήμου γλώσσης, θα παρέχωνται αι προσήκουσαι ευκολίαι εις τους τούρκους υπηκόους, τους λαλούντες γλώσσαν άλλην ή την

τουρκικήν, δια την προφορικήν χρήσιν της γλώσσης, αυτών ενώπιων των δικαστηρίων.

Άρθρον 40.

Οι τούρκοι υπήκοοι, οι ανήκοντες εις μη μουσουλμανικάς μειονότητας, θα απολαύωσι “νομικώς” και πραγματικώς της αυτής προστασίας και των αυτών

εγγυήσεων ων απολαύουσι και οι λοιποί τούρκοι υπήκοοι, θα έχωσιν ιδίως ίσον δικαίωμα να συνιστώσι, διευθύνωσι και εποπτεύωσιν, ιδίαις δαπάναις,

παντός είδους, φιλανθρωπικά, θρησκευτικά ή κοινωφελή ιδρύματα, σχολεία και λοιπά εκπαιδευτήρια μετά του δικαιώματος να ποιώνται ελευθέρως εν

αυτοίς χρήσιν της γλώσσης των και να τελώσιν ελευθέρως τα της θρησκείας των.

Άρθρον 41.

Εν ταις πόλεσι και περιφερείαις, ένθα διαμένει σημαντική αναλογία υπηκόων, μη μουσουλμάνων η Τουρκική Κυβέρνησις θα παρέχη ως προς την

δημοσίαν εκπαίδευσιν, τας προσήκουσας ευκολίας προς εξασφάλισιν της εν τοις δημοτικοίς σχολείοις παροχής εν τη ιδία αυτών γλώσση, της διδασκαλίας

εις τα τέκνα των εν λόγω τούρκων υπηκόων. Η διάταξις αύτη δεν κωλύει την Τουρκικήν Κυβέρνησιν να καταστήση υποχρεωτικήν την διδασκαλίαν της

τουρκικής γλώσσης εν τοις ειρημένοις σχολείοις.

Εν ταις πόλεσι και περιφερείαις, ένθα υπάρχει σημαντική αναλογία τούρκων υπηκόων ανηκόντων εις μη μουσουλμανικάς μειονότητας, θέλει εξασφαλισθή

εις τας μειονότητας ταύτας δικαία συμμετοχή εις την διάθεσιν των χρηματικών ποσών, άτινα τυχόν θα εχορηγούντο εκ του δημοσίου χρήματος υπό του

προϋπολογισμού του Κράτους ή των δημοτικών και λοιπών προϋπολογισμών επί εκπαιδευτικώ θρησκευτικώ ή φιλανθρωπικώ σκοπώ.

Τα ποσά ταύτα θα καταβάλλωνται εις τους αρμοδίους αντιπροσώπους των ενδιαφερομένων καθιδρυμάτων και οργανισμών.

Άρθρον 42.

Η Τουρκική Κυβέρνησις δέχεται να λάβη απέναντι των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, όσον αφορά την οικογενειακήν ή προσωπικήν αυτών κατάστασιν,

πάντα τα κατάλληλα μέτρα, όπως τα ζητήματα ταύτα κανονίζωνται συμφώνως προς τα έθιμα των μειονοτήτων τούτων.

Τα μέτρα ταύτα θέλουσιν επεξεργασθή ειδικαί επίτροπαι, αποτελούμεναι εξ ίσου αριθμού αντιπροσώπων της Τουρκικής Κυβερνήσεως και μιας εκάστης

των ενδιαφερομένων μειονοτήτων. Εν περιπτώσει διαφωνίας, η Τουρκική Κυβέρνησις και το Συμβούλιον της Κοινωνίας των Εθνών θέλουσι διορίσει,

από κοινού, επιδιαιτητήν εκλεγόμενον μεταξύ των ευρωπαίων νομομαθών.

Η Τουρκική Κυβέρνησις υποχρεούται να παρέχη πάσαν προστασίαν εις τας εκκλησίας, συναγωγάς, νεκροταφεία και λοιπά θρησκευτικά καθιδρύματα των

ειρημένων μειονοτήτων. Εις τα ευαγή καθιδρύματα ως και τα θρησκευτικά και φιλανθρωπικά καταστήματα των αυτών μειονοτήτων, των ήδη ευρισκομένων

εν Τουρκία, θα παρέχηται πάσα ευκολία και άδεια, η δε Τουρκική Κυβέρνησις, προκειμένου περί ιδρύσεως νέων θρησκευτικών και φιλανθρωπικών

καθιδρυμάτων, ουδεμίαν θέλει αρνηθή εκ των αναγκαίων ευκολιών, αίτινες έχουσιν εξασφαλισθή εις τα λοιπά ιδιωτικά καθιδρύματα ομοίας φύσεως.

Άρθρον 43.

Οι εις τας μη μουσουλμανικάς μειονότητας ανήκοντες τούρκοι υπήκοοι δεν θα ώσιν υποχρεωμένοι να εκτελώσι πράξεις αποτελούσας παράβασιν της

πίστεως ή των θρησκευτικών των εθίμων, ούτε θα περιπίπτωσιν εις ανικανότητα τίνα αρνούμενοι να παραστώσιν ενώπιον των δικαστηρίων ή να

εκτελέσωσι νόμιμόν τίνα πράξιν κατά την ημέραν της εβδομαδιαίας των αναπαύσεως.

Ουχ ήττον, η διάταξις αυτή δεν απαλάσσει τους τούρκους τούτους υπηκόους των υποχρεώσεων, αίτινες επιβάλλονται εις πάντας τους λοιπούς τούρκους

υπηκόους προς τήρησιν της δημοσίας τάξεως.

Άρθρον 44.

Η Τουρκία παραδέχεται όπως αι διατάξεις των προηγουμένων άρθρων του παρόντος Τμήματος, εφ” όσον αφορώσιν εις τους μη μουσουλμάνους

υπηκόους της Τουρκίας, αποτελέσωσιν υποχρεώσεις διεθνούς συμφέροντος και τεθώσιν υπό την εγγύησιν της Κοινωνίας των Εθνών. Αι διατάξεις αύται

δεν δύνανται να τροποποιηθώσιν άνευ της συγκαταθέσεως της πλειοψηφίας του Συμβουλίου της Κοινωνίας των Εθνών.

Η Βρεττανική Αυτοκρατορία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ιαπωνία υποχρεούνται δια της παρούσης Συνθήκης να μη αρνηθώσι την συγκατάθεσιν αυτών εις

πάσαν τροποποίησιν των ειρημένων άρθρων, ην ήθελε κατά τους νομίμους τύπους αποφασίσει η πλειοψηφία του Συμβουλίου της Κοινωνίας των Εθνών.

Η Τουρκία δέχεται όπως παν Μέλος του Συμβουλίου της Κοινωνίας των Εθνών έχη το δικαίωμα να επισύρη την προσοχήν του Συμβουλίου επί πάσης

παραβάσεως ή κινδύνου παραβάσεως οιασδήποτε των υποχρεώσεων τούτων και όπως το Συμβούλιον δύναται να ενεργή καθ” οιονδήποτε τρόπον και

παρέχη οιασδήποτε οδηγίας κρινόμενος καταλλήλους και αποτελεσματικός εν τη περιστάσει.

Η Τουρκία δέχεται προς τούτοις όπως, εν περιπτώσει διχογνωμίας επί νομικών ή πραγματικών ζητημάτων αφορώντων τα άρθρα ταύτα, μεταξύ της

Τουρκικής Κυβερνήσεως και μιας οιασδήποτε των λοιπών υπογραψασών την παρούσαν Συνθήκην Δυνάμεων ή πάσης άλλης Δυνάμεως Μέλους του

Συμβουλίου της Κοινωνίας των Εθνών, η τοιαύτη διχογνωμία θεωρηθή ως διεθνούς χαρακτήρας διαφορά κατά το γράμμα του άρθρου 14 του Συμφώνου

της Κοινωνίας των Εθνών.

Η Τουρκική Κυβέρνησις δέχεται όπως πάσα τοιούτου είδους διαφορά, επί τη αιτήσει του ετέρου των Μερών, παραπέμπηται εις το Διαρκές Δικαστήριον

Διεθνούς Δικαιοσύνης.

Η απόφασις του Διαρκούς Δικαστηρίου θα η ανέκκλητος, θα έχη δε την ισχύν και το κύρος αποφάσεως εκδοθείσης δυνάμει του άρθρου 13 του Συμφώνου

Άρθρον 45.

Τα αναγνωρισθέντα δια των διατάξεων του παρόντος Τμήματος δικαιώματα εις τας εν Τουρκία μη μουσουλμανικάς μειονότητας, αναγνωρίζονται επίσης υπό

της Ελλάδος εις τας εν τω εδάφει αυτής ευρισκομένας μουσουλμανικάς μειονότητας

Ύστερα από την ανάγνωση της Συνθήκης,μπορείτε να εξηγήσετε τι σημαίνουν οι παρακάτω  φωτογραφίες;

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΥΦΤΗ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ

Το 2010 κάποιοι" γραφικοί συνομωσιολογοι" έγραφαν:

http://olympia.gr/2010/04/06/turk-fascists-thrace/

Ερευνώντας στο διαδίκτυο για την Θράκη, έπεσα πάνω σε μια παλιά συνέντευξη που με έκανε αναρωτηθώ: Μήπως αυτά που ζούμε να είναι προγραμματισμένα από το1989 ;

  Διαβάστε μια παλιά συνέντευξη (1989)του Αντώνη Σαμαρά όπως μεταφέρεται από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ το 2009 σε ένα άρθρο σχετικό με τους τότε  δελφίνους της Ν.Δ.

Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου.

Ελευθεροτυπία - 18/10/2009

Ιός Κυριακής

·                                  

ΜΙΚΡΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΚΛΕΚΤΟΡΕΣ

Δελφίνων αθέατες όψεις

Τι ακριβώς να εκπροσωπεί καθένας από τους επίδοξους νέους αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας; Η στήλη αυτή συμβάλλει στον σχετικό διάλογο, παρουσιάζοντας τις πιο άγνωστες πλευρές της πολιτικής τους διαδρομής

Οι υποψήφιοι αρχηγοί στην οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου της Ν.Δ.Η κινούμενη άμμος της μετεκλογικής Νέας Δημοκρατίας δεν μας επιτρέπει να προβλέψουμε την κατάληξη. Ακόμα και τον αριθμό των υποψηφίων αρχηγών που θα παραμείνουν στην κούρσα διαδοχής του Κώστα Καραμανλή δεν είμαστε ακόμα σε θέση να γνωρίζουμε.

Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι στα στελέχη που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη θέση του προέδρου, διακρίνουμε ήδη ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά. Το πιο παράξενο απ' αυτά, είναι, χωρίς αμφιβολία, ότι όλοι τους έχουν κάποια σχέση με την... αποστασία: Οι δύο δελφίνοι (Σαμαράς και Αβραμόπουλος) ως γνωστόν όχι μόνο αποχώρησαν και πλήγωσαν, σε κάποια δεδομένη στιγμή, την παράταξή τους, αλλά συγκρότησαν και προσωπικά κόμματα.

Βέβαια, κανείς δεν θέλει να θυμάται αυτό το επεισόδιο της πρόσφατης κομματικής ιστορίας. Και τα δυο αυτά κόμματα έχουν ήδη ξεχαστεί από μέλη και στελέχη: Η Πολιτική Ανοιξη είχε ούτως ή άλλως προσχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία μέχρις ότου επιτράπηκε και στον ιδρυτή της η είσοδος, ενώ το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών κληροδότησε τα αρχικά του στα δημοφιλή Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών.

Η κυρία της παρέας έχει κληρονομήσει την αποστασία του '65, αλλά και την ιδιότυπη αυτονομία της φαμίλιας.

Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, βρισκόταν τον τελευταίο καιρό, με το ένα πόδι στο ΛΑΟΣ. Αλλά ακόμα και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, που δραστηριοποιείται κι αυτός στη διαδικασία ανάδειξης νέας ηγεσίας στο κόμμα του, υπήρξε κι αυτός στα νιάτα του αποστάτης: Συμπεριλαμβάνεται στα ηγετικά στελέχη της «Κίνησης της Βόλβης», δηλαδή της οργανωμένης ομάδας στελεχών που προέρχονταν από την ΟΝΝΕΔ και αντέδρασαν το 1977 στις επιλογές του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ο «φιλότουρκος» Σαμαράς

Να, λοιπόν, που μια ομάδα «ανταρτών» διαγωνίζεται για τη θέση του χαλίφη. Δύσκολη η θέση των πολλών ή λίγων εκλεκτόρων που θα κληθούν να επιλέξουν τον αυριανό αρχηγό τους.

Θα επιχειρήσουμε να τους βοηθήσουμε, παρουσιάζοντας τις πιο άγνωστες και μη αναμενόμενες πλευρές των επικρατέστερων υποψηφίων. Γιατί και στους πολιτικούς ισχύει το γενικό ρητό ότι δεν είναι όλα όπως φαίνονται...

Αν ήθελε κανείς να προσδιορίσει με λίγα λόγια το πολιτικό προφίλ του Αντώνη Σαμαρά, θα αναφερόταν ασφαλώς στις ειδικές εθνικές ευαισθησίες του, οι οποίες τον οδήγησαν σε διαφωνία με τον πρωθυπουργό και παραίτηση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, την οποία χρεώνεται μέχρι σήμερα ότι έριξε. Αυτές οι ευαισθησίες αποκρυσταλλώθηκαν και στο κόμμα που ίδρυσε, την Πολιτική Ανοιξη, ενώ και μετά την επιστροφή του στη Νέα Δημοκρατία παρουσιάζεται ως ασυμβίβαστος θεματοφύλακας της υπεράσπισης των εθνικών δικαίων.

*Μήπως, όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι; Ο κ. Σαμαράς ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως ακραιφνής φιλοαμερικανός, πραγματικό «αμερικανάκι». «Στην Ουάσιγκτον τον θεωρούσαν περίπου σαν το δικό μας παιδί» γράφει ο Γ. Πρετεντέρης («Το Βήμα», 19.4.92), ενώ ήταν γνωστή και η φιλοξενία που παρείχε στην υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρίτζγουεϊ κατά το πέρασμά της από την Αθήνα.

*Αλλά υπάρχουν και σοβαρότερα. Πριν από δεκαπέντε χρόνια, την εποχή που είχε ήδη ιδρύσει την Πολιτική Ανοιξη, προκλήθηκε σάλος με την αποκάλυψη αποσπάσματος παλιάς του συνέντευξης στο περιοδικό «Εποπτεία», όπου εμφανιζόταν ο κ. Σαμαράς να μιλά για «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη και να προβλέπει ότι «οι Τούρκοι» έπειτα από λίγα χρόνια «θα έχουν φύγει από εκεί».

Ηταν παραμονές ευρωεκλογών του 1994 και ήταν φυσικό το ζήτημα να εμπλακεί στην κομματική αντιπαράθεση. Στον Κώστα Λαλιώτη του ΠΑΣΟΚ, που κατηγόρησε τον κ. Σαμαρά ότι ενώ εμφανίζεται τιμητής των πάντων έχει αυτές τις απόψεις, απάντησε ο εκπρόσωπος της Πολιτικής Ανοιξης Μ. Καλαμίδας, μιλώντας για «κινήσεις λάσπης και πανικού που αποκαλύπτουν την ταραχή του ΠΑΣΟΚ». Παρουσίασε, μάλιστα, στη δημοσιότητα επανορθωτικό κείμενο του περιοδικού, το οποίο ανέφερε ότι ο χαρακτηρισμός «τουρκική μειονότητα» δεν ανήκει στον κ. Σαμαρά, αλλά οφειλόταν σε λάθος του ριράιτερ!

*Ποια είναι η πραγματικότητα; Η επίμαχη συνέντευξη του κ. Σαμαρά δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εποπτεία» τον Ιανουάριο του 1989 (τεύχος 141).

Τις θέσεις αυτές τις είχε αναδείξει ο «Ιός» τέσσερα χρόνια αργότερα, από τις στήλες των «πολιτικών παρασκηνίων» («Ελευθεροτυπία» 6.3.93). Σκοπός του δημοσιεύματός μας ήταν, βέβαια, να εντοπιστεί το χάσμα των απόψεών του από το '89 ώς το '93. Η διάψευση στην οποία αναφέρθηκε ο εκπρόσωπός του ήρθε με καθυστέρηση τεσσάρων μηνών μετά το σχόλιο του «Ιού», δηλαδή τεσσεράμισι χρόνια μετά την έκδοση του τεύχους εκείνου της «Εποπτείας». Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συνέβη.

*Ομως ακόμα και αν η φράση «τουρκική μειονότητα» οφείλεται σε δάκτυλο του ριράιτερ, η συνέντευξη εκείνη είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική. Το απόσπασμα που περιλαμβάνει τη φράση «ταμπού» είναι διαφωτιστικό: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι εγώ ο ίδιος αν ζω στα 55 ή 60 χρόνια μου [σ.σ.: ο κ. Σαμαράς είναι σήμερα 58 ετών] και έχω κυβερνητικές ευθύνες, δεν πρόκειται να αντιμετωπίζω το πρόβλημα τηςτουρκικής μειονότητας στη Θράκη, π.χ., γιατί οι Τούρκοι θα 'χουν φύγει από κει, θα 'χουν εγκατασταθεί στην Φρανκφούρτη ή τη Μασσαλία».

*Αλλά πολύ πιο ενδιαφέρον είναι άλλο απόσπασμα, όπου ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται ένθερμος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και της ελληνοτουρκικής συνεργασίας:

«Η εξωτερική μας πολιτική πρέπει ν' αποκτήσει νέους προσανατολισμούς - και θα τους αποκτήσει κατ' ανάγκην. Είναι κοινός τόπος ότι η Τουρκία θα μπει τελικά στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί ογκωδέστατοι φάκελοι του αρμόδιου υπουργείου θα μπουν στο αρχείο και θ' αφεθούν στα χέρια των ερευνητών της ιστορίας. Συνεπώς θα πρέπει να εργαζόμαστε για τη σχετικοποίηση των αντιθέσεων και την ενίσχυση των ευρωπαϊστών μέσα στην Τουρκία».

*Αντιλαμβανόμενος τη βαρύτητα των λόγων του, ο κ. Σαμαράς σπεύδει να προλάβει την αντίδραση του εκδότη της «Εποπτείας» Παναγιώτη Δρακόπουλου, στον οποίο παραχωρεί τη συνέντευξη: «Παρακαλώ να με καταλάβετε, δεν είμαι ενδοτικός. Και δεν συνιστώ κανενός είδους χαλάρωση. Αλλά σας καλώ να μάθουμε να βλέπουμε σε μεγάλη και ανοιχτή προοπτική. Μια ματιά στο χάρτη αρκεί για να δείξει ότι ηΕλλάδα είναι ο ομφάλιος λώρος που, συνδέει την Τουρκία με τον ευρωπαϊκό πλακούντα. Είναι αυτονόητα κοντόφθαλμη η πολιτική που αντί να εκμεταλλευθεί αυτό το γεγονός, προσπαθεί να μας πείσει με βρυχηθμούς».

*Εδώ κανένας ριράιτερ δεν μπορεί να έχει βάλει το χέρι του. Οι απόψεις του κ. Σαμαρά είναι απολύτως σαφείς.

Αλλωστε τα αισθήματα που έτρεφε για την Τουρκία ο σημερινός δελφίνος είχαν εκφραστεί και νωρίτερα με άρθρο του στο ίδιο περιοδικό, όπου ο κ.Σαμαράς συνέκρινε τις οικονομικές εξελίξεις στην Τουρκία και την Ελλάδα, βγάζοντας το μελαγχολικό συμπέρασμα ότι μας έχουν υπερκεράσει οι γείτονες επειδή ακολουθούν το φιλελεύθερο μοντέλο και τις επιταγές του ΔΝΤ, ενώ εμείς ακολουθούμε το «σοσιαλιστικό μοντέλο» ΠΑΣΟΚ.

*Ο κ. Σαμαράς δεν δίσταζε να εκθειάσει ακόμα και το στρατιωτικό καθεστώς της Τουρκίας, το οποίο επιτρέπει την εφαρμογή των κανόνων της αγοράς: «Πρέπει ξεκάθαρα να υπογραμμισθεί ότι η υλοποίηση της πολιτικής αυτής που μοιραία συνεπάγεται σύγκρουση με καθιερωμένες προνομιακές καταστάσεις και αντιπαράθεση προς αναπόφευκτες συνδικαλιστικές διεκδικήσεις διευκολύνεται από το αυταρχικό δικτατορικό καθεστώς που ουσιαστικά κυβερνά την Τουρκία».

*Καλά η Τουρκία. Αλλά η Μακεδονία; Δύο χρόνια πριν ξεσπάσει η εθνικιστική υστερία για το Μακεδονικό και η «εθνικά υπερήφανη» στάση του τότε υπουργού Εξωτερικών, ο κ. Σαμαράς υποστήριζε ότι «η στροφή των σλαβικών χωρών προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα υποχρεώνει την Ελλάδα σε έναν στρατηγικό αναπροσανατολισμό. Θα μας επιτρέψει να στρέψουμε το πρόσωπο από τον Βορρά προς τον Νότο και την Ανατολή».

Το αποτέλεσμα είναι, κατά τον κ. Σαμαρά, ότι το «σωστό δόγμα του Ελευθερίου Βενιζέλου, σύμφωνα με το οποίο η Μακεδονία είναι η πύλη της Ελλάδος, πρέπει να αντικατασταθεί από μια πολιτική που θα βλέπει την Κρήτη ως πύλη και προμαχώνα της Ελλάδος» (ομιλία στο «Hilton», 7.3.90).

Και τέλος ενα δημοσίευμα απο την το blog
http://www.filadelfia-xalkidona.gr/

Βουλευτής φωτογραφήθηκε με την σημαία της «ανεξάρτητης Θράκης» !

• blog

Φεβ 22, 2012

Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα της Θράκης Αντιφωνητής τη φωτογραφία στην οποία διακρίνεται ο βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου Τσετίν Μάντατζη.

Το θέμα βέβαια δεν είναι ούτε ο κ.Μάταντζη,όπως σωστά επισημαίνει η εφημερίδα αλλά ότι ένας Έλληνας Βουλευτής “ποζάρει”  όχι μόνο μπροστά στην σημαία της “φίλης και συμμάχου” Τουρκίας,αλλά και μπροστά από την σημαία της “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ” ,την οποία διακινούν κάποιοι κύκλοι στη Θράκη.

Ο κ.Μάταντζη προσφάτως διαγράφηκε από το ΠΑΣΟΚ,όχι για το θέμα της σημαίας της…ανεξάρτητης Θράκης ,αλλά ως …αντιμνημονιακός!

Τα ερωτήματα λοιπόν είναι:

•Ο κ.Μάντατζη γνωρίζει τι “αντιπροσωπεύει” το μαυρο-πράσινο πανί,μπροστά στο οποίο έβγαλε φωτογραφία;

•Αν ξέρει συμφωνεί με τα περί…ανεξάρτητης Θράκης;

Απαντήσεις δεν είναι βέβαια υποχρεωμένος να δώσει σ΄ εμάς τους δημσοσιογράφους.Είναι όμως υποχρεωμένος ο Πρόεδρος της Βουλής -και παρολίγο προωθυπουργός- Φίλιππος Πετσάλνικος να καλέσει τον βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου και να του ζητήσει εξηγήσεις για τη φωτογραφία.

Το γεγονός ότι η χώρα περνάει δραματικές ώρες δεν σημαίνει ότι οι θεσμοί πρέπει να σταματήσουν να λειτουργούν. Ο κ.Πετσάλνικος λοιπόν ,έχει κάθε λόγο να διερευνήσει τις απόψεις και τις προθέσεις ενός βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου,για να μην δικαιώσει τη πολύ καλή εφημερίδα της Θράκης Αντιφωνητής,η οποία σημειώνει ότι “κανείς δεν συγκινείται”.

Η …σημαία της «ανεξάρτητης Θράκης» που κάποιοι …οραματίζονται