Τις τελευταίες μέρες εξελίσσεται μπροστά στα απαθή μάτια μας ένα ακόμα επεισόδιο του δράματος που φέρει το τίτλο Μακεδονικό ζήτημα. Η κατάληξη του έργου θα είναι,εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η αναγνώριση της καταπιεζόμενης μακεδονικής μειονότητας εντός της Ελλάδος και τελικά η αλλαγή συνόρων με την υπαγωγή μέρους της ελληνικής Μακεδονίας στο κράτος μαριονέτα των Σκοπίων που σύντομα θα ονομάζεται Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το προαναφερθέν δράμα δεν είναι αυτόνομο αλλά αποτελεί μέλος της τριλογίας με τίτλο ο Τεμαχισμός της Ελλάδας, η νέα εθνική καταστροφή. Περιμένετε να δείτε άλλα δύο δράματα. Αυτό που θα αφορά την Ήπειρο και αυτό που θα αφορά όλες τις περιοχές ανατολικά του 25ουΜεσημβρινού.
Όλη αυτή η κατάσταση που ορισμένοι θα βιαστούν να την χαρακτηρίσουν συνωμοσιολογία, έχει προετοιμαστεί και δουλευτεί δεκαετίες κυριολεκτικά κάτω από την μύτη μας. Από κάτι μισόλογα που έχουν ακουστεί κατά καιρούς σε στιγμές μεγάλης έντασης, όπου χάνεται για λίγο η ψυχραιμία, φαίνεται να έχουν δαπανηθεί δεκάδες εκατομμύρια στην προπαγάνδα που σκοπό έχει να κοιμηθούν συνειδήσεις και λαοί.
Για την οικονομία του χρόνου θα σας θέσω υπόψη σας ένα πρόσφατο περιστατικό που για το οποίο δεν υπήρξε καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς. Mια κλασική περίπτωση προπαγάνδας και πως αυτή απλώνεται μέσω των μμε και των χώρων της Τέχνης χωρίς να υπάρχει ένας τόσο δα αντίλογος για το προφανές και το αυτονόητο.
Πρόκειται για μια "Βαλκανική όπερα" που παίχτηκε πριν λίγες μέρες στην Γερμανία και η οποία πραγματεύεται την καταπίεση της μακεδονικής μειονότητας που ζει στην Ελλάδα, από το ελληνικό κράτος και τους Έλληνες!!
Ο δημιουργός της ονομάζονταν Κώστας Θεοδώρου ή Dine Doneff όπως πλέον ονομάζεται και οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, μιλά για "Μυστική Μακεδονική κουλτούρα". Όλα αυτά θα χαρακτηρίζονταν τουλάχιστον φαιδρά και γραφικά με έντονο εθνικιστικό και αλυτρωτικό χρώμα αν δεν υπήρχαν 2 εκτενή άρθρα της γερμανικής εφημερίδας Süddeutsche Zeitung (SZ) η οποία τονίζει μέσα από τα άρθρα της το δράμα του "καταπιεσμένου μακεδονικού λαού " από τους Έλληνες τον δε Θεοδώρου ή Doneff τον παρουσιάζει σαν κατατρεγμένο από τους Έλληνες νεοναζί και τις ελληνικές κρατικές δυνάμεις ασφαλείας(!!!) που βρήκε καταφύγιο στη Γερμανία (!!!)
Η Süddeutsche Zeitung (SZ) είναι μία από τις σημαντικότερες καθημερινές εφημερίδες της Γερμανίας και ιδρύθηκε το 1945. Κυκλοφορεί καθημερινά στο Μόναχο (πλην της Κυριακής). Ενώ είναι μια από τις εφημερίδες με μεγάλο πολιτικό βάρος, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει και σημαντική πολιτιστική εφημερίδα. Η SZ έχει κυκλοφορία πάνω από 440.000 φύλλα καθημερινά. Συγκρίνεται με την Frankfurter Allgemeine Zeitung. Με άλλα λόγια η εν λόγω εφημερίδα διαμορφώνει σημαντικά την γερμανική κοινή γνώμη αλλά και όσους μιλούν γερμανικά ή αγγλικά (υπάρχει και έκδοση στα αγγλικά στην ηλεκτρονική της μορφή) και την παρακολουθούν ή την αγοράζουν.
Για να δούμε όμως ποιος είναι ο κατατρεγμένος κύριος Θεοδώρου. Ύστερα από μια μικρή περιήγηση στο διαδίκτυο θα ανακαλύψουμε πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία.
Κατ' αρχήν το βιογραφικό του ως προς τον τόπο γέννησης και την εθνικότητά του είναι λίγο ομιχλώδες. Στη Wikipedia παρουσιάζεται ως γεννημένος στην Δυτική Γερμανία από Βουλγαρικής εθνικότητας γονείς και μεγαλωμένος στην Έδεσσα. Αυτό δεν επιβεβαιώνεται από ελληνικό διαδίκτυο όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει πουθενά πλήρες βιογραφικό. Στη σελίδα του στο Facebook αναφέρεται αόριστα ως τόπος καταγωγής κάποιο χωριό (χωρίς όνομα ) της Δυτικής Μακεδονίας χωρίς καμιά αναφορά στην Έδεσσα (που σε άλλα site αναφέρεται ως τόπος καταγωγής) και μια αόριστη αναφορά στη Θεσσαλονίκη ως τόπο διαμονής του για κάποια χρόνια. Το βιογραφικό του επικεντρώνεται ουσιαστικά στην επαγγελματική του καριέρα και δεν είναι γραμμένο από τον ίδιο, αλλά από κάποιον Jonathan Smith χωρίς κάποια άλλη διευκρίνηση. Απορία επίσης δημιουργεί το γεγονός της χρήσης δυο ονομάτων, αφού όπως υποστηρίζει ο ίδιος, το ονομά του είναι Dine Doneff και το ελληνικό του επιβλήθηκε δια της βίας, γιατί δεν το καταργεί κρατώντας μόνο το Βουλγάρικο;
Αφήνοντας άλυτες τις απορίες του βιογραφικού πάμε να δούμε κατά πόσο ο κύριος Θεοδώρου ή Ντόνεφ κατατρέχτηκε από την ελληνική πολιτεία.
Ανακαλύπτουμε από την περιήγηση, ότι ο εν λόγω κατατρεγμένος κύριος παρουσίασε το παραπάνω έργο αναφέρεται στην εφημερίδα,στην Αθήνα και μάλιστα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος Ωνάση το Μάρτιο του 2016!!
Επίσης ο κατατρεγμένος κύριος Θεοδώρου είναι από το 2001 μέλος του γνωστού συγκροτήματος , γνωστό από τη μακροχρόνια συνεργασία του με την Σαβίνα Γιαννάτου, Primavera en Salonico. Από το 2002-2005 δίδασκε στα ΤΕΙ της Ηπείρου και στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας (πως αφού δεν τελείωσε ούτε το Λύκειο;). Το περασμένο Αύγουστο παρουσίασε το έργο του Μαύρο Δάσος στο Θέατρο Αλώνι , στο Βουνό των Κενταύρων, το Πήλιο. Σε λίγες μέρες παρουσιάζει το ίδιο έργο στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης.
Αποκορύφωμα δε του διωγμού του ήταν ο άξονας εννενήντα εννέα (99) αυτοσχέδιων ανοικτών προβών σε μορφή παράστασης με είσοδο ελεύθερη, μετατρέποντας ένα μικρό υπόγειο θέατρο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης σε σημείο αναφοράς την περίοδο μεταξύ 2005–2011.
Διαβάστε τι λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του για αυτές τις 99 παραστάσεις :
Προτού πάντως φύγεις για το Μόναχο, ήσουν ο ιθύνων νους ενός πολύ ενδιαφέροντος εγχειρήματος ανοιχτών προβών στο Μικρό Θέατρο στη Θεσσαλονίκη (99 ανοιχτές πρόβες μέσα σε μια επταετία). Κατά πρώτον, γιατί 99; Κατά δεύτερον, πώς το αποτιμάς τώρα, με μια σχετικά ασφαλή χρονική απόσταση;
Και πάλι, ενώ ήδη έχουμε μακρηγορήσει, ανοίγεις μεγάλο θέμα... Για μένα εκείνες οι επί σκηνής συναντήσεις, με μουσικούς, ποιητές, ηθοποιούς, χορευτές, video artists και εικαστικούς, με είσοδο ελεύθερη για το κοινό –οι ανοιχτές πρόβες, όπως τις αναγγείλαμε– ήταν κάτι σαν ένα ανοιχτό πανεπιστήμιο. Επτά χρόνια υπηρετώντας την πόλη που έζησα κοντά τριάντα χρόνια, εξαιρώντας μικρά διαλείμματα. Ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε αυτή η πόλη.
Κι εμείς βέβαια, και εννοώ όλοι όσοι, έστω και περιστασιακά, εκτεθήκαμε σ’ αυτό το λειτούργημα, της το χαρίσαμε με γενναιοδωρία. Ένα δώρο, για να είναι μεγάλο και αμφίδρομο, αξίζει να κρατάει για τον εαυτό του κάποια έκπληξη ή έστω ένα μυστήριο… Οι 99 ανοικτές πρόβες, μεταξύ 2005 και 2011, είναι όλες άριστα ηχογραφημένες, αλλά και βιντεοσκοπημένες. Είναι ένα πολύτιμο αρχείο, το οποίο, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, θα εκδοθεί αποσπασματικά. Ενδεχομένως από τη neRED/ECM. Ίδωμεν...
Κι εμείς βέβαια, και εννοώ όλοι όσοι, έστω και περιστασιακά, εκτεθήκαμε σ’ αυτό το λειτούργημα, της το χαρίσαμε με γενναιοδωρία. Ένα δώρο, για να είναι μεγάλο και αμφίδρομο, αξίζει να κρατάει για τον εαυτό του κάποια έκπληξη ή έστω ένα μυστήριο… Οι 99 ανοικτές πρόβες, μεταξύ 2005 και 2011, είναι όλες άριστα ηχογραφημένες, αλλά και βιντεοσκοπημένες. Είναι ένα πολύτιμο αρχείο, το οποίο, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, θα εκδοθεί αποσπασματικά. Ενδεχομένως από τη neRED/ECM. Ίδωμεν...
Τα ευρήματα που προέκυψαν από αυτή τη μικρή έρευνα φανερώνουν τι παίζεται χρόνια τώρα πίσω από την πλάτη μας. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μη μπορούμε να αρθρώσουμε το αυτονόητο μήπως και οι διάφοροι πράκτορες και πρακτοράκια μας χαρακτηρίσουν εθνικιστές και νεοναζί. Εν τω μεταξύ κάτι νούμερα σαν τον όπως τον λένε πουλάνε αλυτρωτισμό για χαμένες πατρίδες και εμείς σαν χάνοι παρακολουθούμε απαθείς τον τεμαχισμό της πατρίδας μας.
Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει τα δυο άρθρα της γερμανικής εφημερίδας , όπως μεταφράστηκαν αυτόματα από την Google αφού δεν γνωρίζω γερμανικά, παρακάτω. Επίσης ακολουθούν όλες οι παραπομπές που βοήθησαν να γραφτεί αυτό το άρθρο.
ΑΡΘΡΟ #1
"Μυστική μακεδονική κουλτούρα" είναι το Σάββατο 13 . Οκτώβριος, στο Meta-Theatre του Moosacher: Το Rousilvo είναι το παλαιό σλαβικό όνομα για το χωριό Ξανθογιά στη βορειοδυτική Ελλάδα, κοντά στα σύνορα με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Εκεί, μεγάλωσε ο multi-instrumentalist Dine Doneff, αλλά απαγορεύτηκε στην οικογένειά του να μιλάει τη μητρική του γλώσσα μακεδονικά και να καλλιεργεί την κουλτούρα τους, καθώς θεωρούνταν αντιελληνική. Όμως, ο Ντόνεφ συγκέντρωσε κρυφά τις μελωδίες των ηλικιωμένων από το Ρούσιλβο και τη γύρω περιοχή και πήρε περισσότερες από 250 φωτογραφίεςΤραγούδια ήρθαν μαζί με τα χρόνια. Στη συνέχεια ενσωμάτωσε μερικούς από αυτούς σε μια βαλκανική λαϊκή τζαζ για επτά τραγουδιστές και επτά μουσικούς. Ο Ντόνεφφ κάλεσε αυτό το Ρέκβιεμ "Rousilvo" στο μακρινό εγκαταλειμμένο και καταστραφεί ορεινό χωριό της μητέρας του. Η συναυλία αρχίζει στις 8 μ.μ., η είσοδος κοστίζει 18 ή 14 ευρώ. Μπορείτε να κάνετε κράτηση στο ( 08091 ) 35 14 ή μέσω ταχυδρομείου στο meta-theater@t-online.de.
ΑΡΘΡΟ #2
Το "Balkan Volksoper" ασχολείται με την καταπίεση
Στη σκοτεινή σκηνή βρίσκεται ένας διπλός μπασίστας, ακίνητος. Στον τοίχο πίσω του προβάλλονται παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Δείχνουν πρώην κατοίκους κάποτε σλαβικών χωριών στη βορειοδυτική Ελλάδα, ερειπωμένα σπίτια, ερείπια, αναγεννημένοι από τη φύση πολιτισμοί. Οδυνηρές αναμνήσεις. Επειδή η μακεδονική μειονότητα ήταν και καταπιέζεται στην Ελλάδα. Οι κάτοικοι αυτών των χωριών απαγορεύονταν να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, να καλλιεργούν τον πολιτισμό τους.
Ο συνθέτης και μουσικός Dine Doneff μεγάλωσε σε ένα από αυτά τα χωριά, στο Rousilvo. Στην ελληνική γλώσσα, ο σημερινός φθίνων χώρος ονομάζεται Ξανθογιά, το μακεδονικό όνομα είναι ταμπού. Μετά την κυκλοφορία του δίσκου "Rousilvo" το 2014 , ο Doneff μετανάστευσε στη Γερμανία εξαιτίας δυσκολιών με τους Έλληνες νεοναζί και τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας. Το "Requiem on Disappearance", η βαλκανική λαϊκή όπερα "Rousilvo", έχει πλέον παρουσιαστεί στο Meta-Theatre Moosacher: ένα κολάζ ζωντανής μουσικής, ιστορικές ηχογραφήσεις και φωτογραφίες.
Ο μπασίστας Dine Doneff είναι αρχικά ακίνητος στη σκηνή, στις φωτογραφίες ακούγεται μουσική από τη μπάντα: τραγούδια της μακεδονικής μειονότητας. Ο Doneff συνέλεξε μελωδίες από την περιοχή γύρω από το χωριό του, πήρε περισσότερες από 250 φωτογραφίεςΣυλλεγμένα τραγούδια. Ορισμένα από αυτά μπορούν να ακουστούν το βράδυ. Όταν η καταγραφή φτάνει στο τέλος, ένα Φλούγκελχονρ (Julian Hesse) και ένα τενόρο σαξόφωνο (Matthieu Bordenave) στο μπάσο ενώνονται. Οι τρεις μουσικοί φτιάχνουν ένα είδος της τζαζ, αναμιγνύονται με τη μουσική των Βαλκανίων: Πάνω από ένα ρυθμικά περίπλοκο μπάσο ακουγόταν φοριούνται από ορείχαλκο, μελαγχολία, μελωδίες, απαλό και μαλακό, μακροχρόνια σημειώσεις. Στη συνέχεια, από αυτό το σύνθετο κομμάτι, εξελίσσεται ένας αυτοσχεδιασμός που μερικές φορές σχεδόν θυμίζει ελεύθερη τζαζ, αργότερα πηγαίνει πίσω στο μελωδικό σημείο εκκίνησης.
Και πάλι, ακούγεται ένα τραγούδι από τη μπάντα. Μετά από λίγο, ο μπασίστας, ο οποίος χρησιμοποιεί επίσης το όργανο του ως σύνολο τυμπάνων, αρχίζει να τραγουδάει, δειλός αλλά σίγουρος. Αργότερα, οι δύο αιολικοί παίκτες συμμετέχουν επίσης. Για άλλη μια φορά η παράσταση συνεχίζεται στη ζωντανή μουσική των βαλκανικών ήχων που αναμιγνύονται με την τζαζ. Αυτό ακούγεται μελαγχολικό, μελαγχολικό. Είναι ένα τραγούδι κύκνων; Πρόκειται για ένα μουσικό σχόλιο σχετικά με την κατάσταση της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Οι άγριοι αυτοσχεδιασμοί στα μεσαία τμήματα αυτών των αριθμών, που πάντοτε αρχίζουν και τελειώνουν εσκεμμένα, μοιάζουν σαν κραυγές. Η αλληλοσύνδεση ιστορικών ηχογραφήσεων με ζωντανή μουσική αντικατοπτρίζει αυτό που συνέβη και εκφράζει τον πόνο που έχει αναπτυχθεί σε αυτήν την καταστολή. Πρόκειται για την καρδιά, για την ψυχή ενός ατόμου που εκτίθεται σε τραγωδία.
Η βαλκανική λαϊκή όπερα "Rousilvo" γράφτηκε το 2004 , αλλά δημοσιεύθηκε αργότερα από τον δημιουργό της από την ανησυχία για "εχθρικές αντιδράσεις". Στο πρωτότυπο αποτελείται για επτά τραγουδιστές και επτά μουσικούς, στο Moosach πραγματοποιήθηκε μια διάταξη για τρία όργανα. Ωστόσο, αυτό δεν μειώνει το μήνυμα της εργασίας. Αργότερα, ο Doneff παρουσιάζει αποσπάσματα από θεατρικό βράδυ με σλαβικά τραγούδια. Οι Έλληνες της πΓΔΜ δήλωσε ότι το κομμάτι θα μπορούσε να αναφέρεται μόνο μία φορά, το 2009 στη Θεσσαλονίκη, μετά ότι υπήρχαν πάρα πολλά προβλήματα - και ο ίδιος δεν θέτει σε κίνδυνο τους συναδέλφους του, ούτε το κοινό του.
Μεγάλη μελαγχολία χαρακτηρίζει το βράδυ στο Meta-Theatre, τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη μουσική. Και όμως αυτό το Ρέκβιεμ με τους σύνθετους ρυθμούς και τις αρμονίες του αποπνέει μια μεγάλη μαγεία. Παρεμπιπτόντως, οι τρεις μουσικοί έπαιξαν εξαιρετικά εντυπωσιακά.
https://en.wikipedia.org/wiki/Kostas_Theodorou
https://www.ecmrecords.com/artists/1486461316/dine-doneff
http://www.tch.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=3&tcheid=2217
https://www.facebook.com/pg/DineDoneffMusic/about/?ref=page_internal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου