Πλέοντας στον ωκεανό του διαδικτύου αλίευσα ένα ντοκιμαντέρ γαλλικής παραγωγής που έδειχνε την ζωή στην Κρήτη πριν 82 χρόνια. Μου άρεσε πάρα πολύ γιατί με ταξίδεψε σε μια εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το κοινοποίησα σε μια φίλη που γεννήθηκε και ζει στην Κρήτη θεωρώντας ότι θα της άρεσε. Δεν έπεσα έξω. Μετά από λίγες μέρες μου έστειλε ένα μήνυμα που έγινε η αιτία να αποφασίσω να αναρτήσω το βίντεο στο ιστολόγιο, χρησιμοποιώντας όμως το σχόλιο της ως εισαγωγικό σημείωμα. Θεωρώ ιδανικό το πάντρεμα του μοναδικού ντοκιμαντέρ με τον ιδιαίτερο γραπτό λόγο της, άξιο να το δει και να το διαβάσει κάποιος…
... « Γυρίστηκε την χρονιά που γεννήθηκε ο πατέρας μου... Λίγα χρόνια πριν τον πόλεμο... Τα περισσότερα σαν να τα έχω ξαναδεί μες απ τις διηγήσεις της γιαγιάς και γενικά των μεγαλύτερων που αναπολούσαν με νοσταλγία τα ''παλιά τα χρόνια''. Δύσκολα χρόνια. Σκληροί άνθρωποι, να ταιριάζουν στα χαράκια και στις πέτρες που πελεκούσαν. Συχνά απάνθρωποι οι άγραφοι νόμοι που ακόμη και σήμερα ταλαιπωρούν κάποιες ορεινές περιοχές. Κι όμως, νοσταλγώ όσα δεν έζησα. Το λίγο που δίνει αξία στην ποιότητα, τις στερήσεις που γεννούν σπουδαίες επινοήσεις, τις μικρές χαρές, τις κακουχίες, τα βάσανα, όλα εκείνα που άντεχαν οι παππούδες μου με την ψευδαίσθηση ότι το χωράφι που πότιζε ο ίδρος τους ήταν δικό τους, πως η χώρα τους ήταν λεύτερη.» Μ.Μ.
Το ντοκιμαντέρ: https://vimeo.com/156679738
υ.γ. Οι σκανδαλώδεις αποκαλύψεις για την ΑΕΠΙ δεν με άφησαν ασυγκίνητο. Είναι άλλο ένα δείγμα της καθολικής χρεοκοπίας της χώρας και των Ελλήνων. Μια χρεοκοπία στα ήθη τις τέχνες τον πολιτισμό και στην οικονομία. Βρισκόμουν στην επεξεργασία ενός άρθρου σχετικά με αυτό. Το παράτησα γιατί όσο έψαχνα τόσο η μπόχα που αναδύονταν ήταν αφόρητη. Δεν νομίζω να αξίζει ο κόπος να το αναρτήσω. Προτίμησα να αναρτήσω εικόνες από τη λιτή ζωή των Ελλήνων και τη δημοσίευση ενός καθάριου λόγου. Να μη σας χαλάσω το Σαββατοκύριακο με τη βρωμιά.Φροντίζουν άλλοι για αυτό...
"Στην Κρήτη δίχως τους Θεούς" λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου