Χθες πραγματοποιήθηκε Γενική Απεργία.
Όλη η Ελλάδα στους δρόμους. Μετά 6 χρόνια μεθοδευμένης ασφυκτικής πολιορκίας
και επίθεσης με στόχο την άλωση της πατρίδας και των πολιτών της, αρχίζουν να
φαίνονται τα πρώτα μικρά σημάδια της αφύπνισης του ελληνικού λαού. Έπρεπε να
προηγηθεί όλη αυτή η επώδυνη διαδικασία για να γίνει πλέον αντιληπτό ότι δεν υπάρχει
πολιτική ηγεσία στον τόπο, το ευρωπαϊκό όνειρο
δεν ήταν παρά ο Δούρειος Ίππος της κατάληψης της χώρας από τα Γερμανικά φύλα
του Βορρά που διψούν για ζωτικό χώρο, οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι για τους πολιτισμένους
Ευρωπαίους που προτιμούν να βλέπουν να πνίγονται αθώες ψυχές αρκεί να μη τους χαλάσουν
την βόλεψή τους με την παρουσία τους.
Αυτό το τελευταίο έχω τη γνώμη ότι επέδρασε
καταλυτικά στο θυμικό του Έλληνα και τον
βοήθησε να ανοίξει τα μάτια του και να δει ότι έχει να κάνει με αιμοδιψή αγρίμια
και όχι με φίλους και εταίρους.
Η απεργία είχε μια μαζικότητα αλλά
δεν νομίζω ότι θα σταθεί ικανή να ανατρέψει τις αποφάσεις των κατακτητών. Παρά
τα όσα μπορεί να ειπωθούν εντός του Κοινοβουλίου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι
κατακτητές διαθέτουν στη Βουλή 220 προσκυνημένους ,οι οποίοι ψήφισαν το 3ο
μνημόνιο. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κανένα θέμα με την έκβαση των ψηφοφοριών.
Λέγανε χθες στα ΜΜΕ ότι παρέλυσε η χώρα.
Πως είναι δυνατόν να παραλύει ο εδώ και χρόνια παράλυτος; Μάλλον το αντίθετο
συνέβη. Χθες έγιναν κάποιες ανεπαίσθητες κινήσεις από το παράλυτο σώμα του
ασθενή.
Χθες είχαμε και τη πρώτη χρήση χημικών
από την αυτοαποκαλούμενη αριστερή κυβέρνηση. Άλλο ένα χρήσιμο συμπέρασμα εξάχθηκε.
Το πρόσωπο της εξουσίας είναι ακριβώς ίδιο και απαράλλακτο το μόνο που αλλάζει
είναι το χρώμα του κοστουμιού. Ο συνδυασμός των παραπάνω οδηγούν με ταχύτατους
ρυθμούς στην περιφρόνηση όλου του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος. Περιμένετε
να γίνουν εκλογές, όποτε γίνουν, και θα
δείτε ποσοστά αποχής που θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο.
Η αργή αλλά σταθερή θεμελίωση της άποψης
ότι η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή, νομίζω ότι θα διαφοροποιήσει αρκετά τον τρόπο
που επιλέγουν οι πολίτες για να διαμαρτυρηθούν. Για αντίσταση δεν το συζητώ προς
το παρόν.
Πρέπει κατά αρχάς να γίνει κατανοητό ότι
με μια μέρα απεργία δεν κερδίζεται τίποτα. Η απεργία πρέπει να είναι συνεχής. Είμαστε
εκατομμύρια και είναι μερικές χιλιάδες και αν είναι και τόσοι.
Αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες μη
ξεχνάμε ότι το σεξ και η απεργία θέλουν διάρκεια…
Ένα τραγούδι από το μέλλον
Ένα τραγούδι από το μέλλον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου