Πέθανε σε ηλικία 81 ετών ο εκδότης της Αυριανής, Γιώργος Κουρής. Η Αυριανή υπήρξε η προσωποποίηση ενός άθλιου λαϊκισμού που στο όνομα του σκοπού δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τα πιο ανήθικα και χαμερπή μέσα προκειμένου να εξαφανίσει όποιον ήταν αντίθετος με τα συμφέροντα του εκδότη της.
Δεν υπάρχει περίπτωση να γράψω μια νεκρολογία για τον Γ.Κουρή. Θα θυμίσω όμως ένα περιστατικό από τις μέρες της παντοδυναμίας της Αυριανής και του εκδότη της.
Λένε ότι μια φωτογραφία ισιδυναμεί με χίλιες λέξεις. Η παραπάνω όμως φωτογραφία εμπεριέχει όχι απλά χίλιες λέξεις αλλά και το πιστοποιητικό της παρακμής μιας ολόκληρης κοινωνίας. Της κοινωνίας των νεο-ελλήνων. Αυτής της κοινωνίας που καταστρέφει καθημερινά την Ελλάδα. Χωρίς καμιά ιστορική μνήμη, χωρίς παιδεία, χωρίς ιδεολογία, χωρίς ιερό και όσιο έχει μεταμορφωθεί εδώ και δεκαετίες από πολίτες σε μια άμορφη μάζα καταναλωτών που το μόνο μέλημα τους και ιδεολογία τους περιορίζεται σε τρεις λέξεις : "Να περνάμε καλά".
Έχουν περάσει σχεδόν 2 μήνες από τον εγκλεισμό των Ελλήνων στρατιωτικών στις τουρκικές φυλακές. Χθες όπως ήταν αναμενόμενο, απορρίφθικε και η τρίτη αίτηση αποφυλάκισής τους. Ταυτόχρονα είδε το φως της δημοσιότητας ένα απόσπασμα από την υποτιθέμενη απολογία του ανθυπολοχαγού στον Τούρκο ανακριτή. Προσωπικά δεν δίνω καμία σημασία σε ότι προέρχεται από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης και φυσικά δεν θα αναπαράγω την τουρκική προπαγάνδα, όπως κάνουν αλόγιστα μεγάλα ελληνικά(;) ειδησεογραφικά μμε.
Βλέποντας όμως τις φωτογραφίες των δύο στρατιωτικών κατά την μεταφορά τους στο τουρκικό δικαστήριο, ήρθε στο νου μου ένα περιστατικό με πρωταγωνιστές δύο νέους Σπαρτιάτες,που περιγράφεται στο έβδομο βιβλίο της Ηροδότου Ιστορίας.
Χθες είδε το φως της δημοσιότητας άλλο ένα σενάριο γύρω από τη πτώση του Mirage 2000 έξω από τη Σκύρο. Το σενάριο είχε να κάνει με το VOR/DME του αεροδρομίου της Σκύρου. Σύμφωνα με έναν εμπειρογνώμονα ατυχημάτων ίσως η εκτός λειτουργίας του παραπάνω συστήματος ήταν ένας από τους παράγοντες που συνέτειναν στην πτώση του αεροπλάνου. Αρκετά από τα ειδικά στρατιωτικά αλλά και αρκετά ειδησεογραφικά site, αναπαρήγαγαν την είδηση χωρίς να μπουν στον κόπο να διασταυρώσουν την ορθότητά της.
Έχουν περάσει 52 μέρες από τη στιγμή που δύο Έλληνες στρατιωτικοί εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία στα σύνορα, συνελήφθησαν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες από τους Τούρκους. Η κράτηση των δύο αυτών άτυχων Ελλήνων έχει εξελιχθεί σε ομηρία και δεν θα ήταν πλέον υπερβολικό να χαρακτηριστεί ως αιχμαλωσία. Αφού το συμπέρασμα αυτό εξάγεται από τις δηλώσεις τόσο του κ.Καμμένου όσο και του κ, Κουβέλη που μιλούν για ακήρυχτο πόλεμο και για υβριδικό πόλεμο αντίστοιχα. Ένα πόλεμο που η Ελλάδα μετρά ήδη τρία θύματα.
Με αφορμή των θλιβερών μεν αλλά πραγματικών γεγονότων της εβδομάδας που πέρασε αποφάσισα να γράψω μερικές λέξεις αλήθειας. Εκ των προτέρων θεωρώ ότι θα γίνω δυσάρεστος για πολλούς αλλά αυτό είναι φυσιολογικό γιατί η αλήθεια είναι πικρή σαν φάρμακο, που όμως θεραπεύει. Η αλήθεια βοηθά στο να αντιληφθούμε την πραγματικότητα και να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας , τις σκέψεις μας, τις αποφάσεις μας και τις πράξεις μας μέσα σε αυτό το πεδίο. Αν παραμείνουμε εκτός πραγματικότητας τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι θα χαθούμε.
Δεν έχουν περάσει ούτε 24 ώρες από την συντριβή του Μ2000-5ΜΚ2 και ήδη έχει στηθεί το σκηνικό της "ανακάλυψης" των πραγματικών συνθηκών που συνετέλεσαν στην απώλεια του άτυχου σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου.
Τα μ.μ.ε. διαδίδουν αντικρουόμενες πληροφορίες, κλασική μέθοδος αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Επίσης εκτενείς νεκρολογίες εντείνουν την συναισθηματική φόρτιση της κοινής γνώμης με αποτέλεσμα να παραμερίζεται η λογική και η κρίση στον συναισθηματικά φορτισμένο θεατή. Βαρύγδουπη η δήλωση του ΥΠΕΘΑ. Τελικά έπεσε μαχόμενος ή όχι κ.υπουργέ; Διάφοροι "ειδικοί" χωρίς να έχουν κανένα χειροπιαστό στοιχείο αρχίζουν να επικαλούνται το ανθρώπινο λάθος που προέρχεται από την απώλεια συνείδησης του χώρου -παραίσθησης - vertigo, η οποία προήλθε από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή. Αποπροσανατολισμός , καιρικές συνθήκες...τι να θυμίζουν άραγε;
Όλα αυτά προσβάλλουν την μνήμη του νεκρού Γιώργου Μπαλταδώρου καθώς επίσης και όλου του μάχιμου προσωπικού της άμυνας της Ελλάδας. Αν δεν έχεις να πεις τίποτε ουσιαστικό καλύτερα να σιωπάς. Από γνώμες "ειδικών", ευχολόγια και νεκρολογίες έχουμε χορτάσει. Από πράξεις έχουμε ανάγκη.
Κυκλοφορούν κατά καιρούς στο διαδίκτυο, αναρτήσεις που κάνουν λόγο για ένα ελληνικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο το οποίο έθαψε η ελληνική γραφειοκρατία και η Μεταπολίτευση. Το πιο γελοίο δε, είναι ότι η ιστορία αυτού του αυτοκινήτου χρησιμοποιείται ως παράδειγμα για να εξυμνηθεί ο δικτάτορας Παπαδόπουλος αφού επί των ημερών του έτυχε να παραχθεί το αυτοκίνητο στη Σύρο. Η αληθινή όμως ιστορία γύρω από την παραγωγή του αυτοκινήτου είναι διαφορετική και είναι χρήσιμο να τη ξέρει κάποιος, γιατί περιέχει όλα αυτά τα στοιχεία της κακοδαιμονίας αυτού του κατά τ΄άλλα υπέροχου ελληνικού λαού.
Ας ξεκινήσω λοιπόν.
Το παρτυ έχει στηθεί. Ο βομβαρδισμός της Συρίας από το εναέριο χώρο που ελέγχει η Κύπρος(κατά τα άλλα ανεξάρτητο κράτος, που δε μετέχει στις πολεμικές επιχειρήσεις) με πυραύλους είναι πολύ πιθανός. Πάλι θα την πληρώσουν οι άμαχοι. Όλοι θα παίξουν το χιλιοπαιγμένο ρόλο τους. Σιχαμένοι όλοι. Μετά την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβυή, την Υεμένη, η Συρία ισοπεδώνεται.
Πλησιάζει η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης, η Ανάσταση του Χριστού. Πάντα τέτοιες μέρες αναπολώ τα παρελθόντα χρόνια που είχα την τύχη να κάνω Ανάσταση στην ελληνική ύπαιθρο. Δυο τρεις φορές σε εξωκλήσια μια στο Άγιο 'Ορος μια άλλη σε κάποιο πευκώνα ή σε κάποιο ύψωμα που πλέον έχει χαθεί από τις πολυκατοικίες. Αυτές τις μέρες έρχονται στο νου μου ζωηρές εικόνες και περιστατικά από αυτές τις μοναδικές σε κατάνυξη και ένταση Αναστάσεις.
Οι Lynyrd Skynyrd είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου συγκροτήματα. Κατά τα εφηβικά μου χρόνια ο ήχος τους ήταν αυτός που με έκανε να τους ακούω καθημερινά. Αυτή η αγάπη μπορεί να ξεθώριασε με τα χρόνια αλλά δεν χάθηκε ποτέ. Τα τραγούδια τους τα έχω συνδυάσει περισσότερο με την Άνοιξη και συνήθως τέτοια εποχή πάντα ακούω κάτι από αυτούς, αναπολώντας τα περασμένα.
Οι Lynyrd Skynyrd έγιναν γνωστοί με το τραγούδι Sweet Home Alambama ένας πραγματικός ροκ ύμνος. Ενα κλασικό τραγούδι που έχει μια όμορφη ιστορία την οποία όμως θα την γράψω κάποια άλλη φορά. Σήμερα που διανύουμε την Εβδομάδα των Παθών θα αναφερθώ στο δεύτερο πιο γνωστό τραγούδι του συγκροτήματος το οποίο αναφέρεται σε κάποια άλλα πάθη. Αυτά των ναρκωτικών και του αλκοόλ. Πρόκειται για ένα οργισμένο τραγούδι εναντίον των ναρκωτικών που έχει το τίτλο That Smell .Τα γεγονότα που αναφέρονται στους στίχους είναι πραγματικά.
