Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ





Related image





Χθες ανακοινώθηκαν οι βάσεις των βαθμολογιών για την εισαγωγή στις Σχολές των ΑΕΙ. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αυτή η ημέρα είναι η αφετηρία μιας νέας διαδρομής για όλα τα παιδιά που τελειώνουν την Μέση Εκπαίδευση. Είναι η απαρχή ενός δρόμου που οδηγεί στην πραγματική ζωή, όπου ο καθένας καλείται να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει προσέχοντας να μη τσακιστεί είτε από την υπερβολική σιγουριά στις δυνάμεις του είτε στην αμφισβήτηση και μη πίστη στις δυνατότητας που κρύβει μέσα του. Συνήθως τέτοιες μέρες κυκλοφορούν διάφορα κείμενα γύρω από αυτό το θέμα.Τα περισσότερα γλυκανάλατα,αναμασημένα και ανούσια τα οποία προσπερνώ με δυσφορία θα έλεγα.
Σήμερα όμως, πριν από λίγο για να ακριβολογώ, διάβασα ένα κείμενο από ένα διαφορετικό πατέρα που απευθύνεται στον αποτυχόντα γιο του. Θεωρώ πως αυτό το κείμενο, παρά τις κάποιες ατέλειες του λόγω της συναισθηματικής φόρτισης του πατέρα-ιερωμένου, θα πρέπει κάποιος να το διαβάσει. Πρωτίστως οι γονείς! Για αυτό και το αναρτώ αυτούσιο όπως υπάρχει στο διαδίκτυο.Προσωπικά με εντυπωσίασε.



"Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα…
Σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων 2017. Συγχαρητήρια στον τρίτο γιό μου τον Αλέξανδρο!!! Δεν πέρασε Πουθενά!!! Μπράβο που "απέτυχε". Μια χαρά. Κι αν πετύχαινε πάλι μπράβο θα του έλεγα γιατί ήθελε πολύ την σχολή της Πληροφορικής. Αλλά και τώρα που δεν τα κατάφερε, είναι όλα όμορφα. Και είμαι το ιδιο περήφανος γι αυτόν, και στην επιτυχία μα ιδιαιτέρως στην αποτυχία του.
Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. Όταν μικρέ μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω την ζωή σου, και πλέον θα έχεις ώριμα μάτια θα δεις οτι τα λάθη, οι ήττες και οι αποτυχίες, σε προχώρησαν μπροστά και σε ώθησαν για κάτι άλλο που ήξερε ο Θεός μα εσύ τότε ούτε καν φανταζόσουν. Ο Steve Jobs είχε πει σε αποφοίτους, «Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε αποτυχία - αποτυχία είναι απλά η ζωή που προσπαθεί να μας αλλάξει κατεύθυνση…» Εγω θα πρόσθετα ο Θεός που ανοίγει άλλους παράδοξους δρόμους. Και η αγαπημένη πονεμένη και «αποτυχημένη» Σαρλότ Ράμπλινγκ, μας φωνάζει μέσα από την δοξασμένη και πληγωμένη της ζωή, «οτι είμαστε εδώ το οφείλουμε σ΄αυτές τις στιγμές που μας δυσκόλεψαν. Αυτές οι στιγμές είναι η προίκα της ζωή μας...»
Γι αυτό θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι. Και γιατί αγαπώ εσένα, με όλα τα σημάδια της διαδρομής σου, που πίστεψε με δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. Και να σου πω και κάτι; Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγω "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι!!!
Να θυμάσαι μικρέ, οτι στα λάθη μας μαθαίνουμε, και οτι για να φτάσεις στον παράδεισο θα χρειαστεί να περάσεις πολλές φορές από την κόλαση. Καλό ταξίδι ζωης..."
                                                                           
π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου