Σήμερα έγιναν τα εγκαίνια του μουσείου Νίκου Μπελογιάννη στη γενέτειρά του την Αμαλιάδα. Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα ούτε στα πρόσωπα που "τίμησαν" τον άνθρωπο με το γαρύφαλλο για τον απλό λόγο ότι δεν αξίζουν παρά μόνο την περιφρόνηση. Ο λόγος που γράφω αυτές τις λιγοστές γραμμές είναι τα όσα διάβασα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αμαθείς,ανιστόρητοι,εμπαθείς και φανατισμένοι κάνουν δηλητηριώδεις κρίσεις για γεγονότα που δεν έζησαν μεν, αλλά δεν μπήκαν και στον κόπο να διαβάσουν τις πραγματικές πηγές ώστε να αποκτήσουν μια ξεκάθαρη εικόνα για αυτή την ταραγμένη εποχή και τους πρωταγωνιστές της. Αν όλοι έβγαζαν τις όποιες παρωπίδες φορούν και μελετούσαν με τη ματιά του ερευνητή τα τραγικά αυτά γεγονότα θα είχαν διδαχτεί πολύτιμες αλήθειες και ίσως να μην φτάναμε ποτέ στη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση.
Σήμερα που η ανάγνωση ενός βιβλίου γίνεται όλο και πιο σπάνια αφού επικρατεί η εικόνα, θα αναρτήσω ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα γύρω από την υπόθεση Μπελογιάννη, όπου μιλούν οι πραγματικοί πρωταγωνιστές. Οι άνθρωποι που έζησαν μια από τις τραγικότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Άνθρωποι που για τους περισσότερους είναι άγνωστοι. Αυτά που περιγράφουν είναι ανατριχιαστικά. Επίσης οι ομιλητές αναφέρουν πέρα των άλλων και τον πραγματικό λόγο που έγιναν οι εκτελέσεις.
Μαζί με τον Μπελογιάννη εκτελέστηκαν οι Δημήτρης Μπάτσης, Ηλίας Αργυριάδης, Νίκος Καλούμενος.
Ένας ξεχασμένος πρωταγωνιστής που στάθηκε με ηρωισμό στο ύψος των περιστάσεων είναι ο τότε υπουργός παρα τω πρωθυπουργό Ανδρέας Ιωσήφ, ο μόνος που διαφώνησε και παραιτήθηκε, λέει κατά τη διάρκεια του ντοκυμαντέρ: " Δεν σκοτώνεις άνθρωπο για τις πολιτικές του αντιλήψεις. Ήταν κομμουνιστής,δεν το έκρυψε ποτέ.Με εκείνο το γαρύφαλλο πράγματι σχεδόν ειρωνευότανε σχεδόν σάρκαζε γιατί να τον στείλεις..." " Είναι σπουδαίο πράγμα κάποια ώρα , κάποιες ώρες, μέσα σε φτώχεια,μέσα σε δυστυχία, να αισθάνεσαι καθαρός. Είναι σπουδαίο πράγμα. Θα το συμβούλευα ιδίως σε κάποιους νέους που μπορεί να με ακούνε."
Δείτε το ντοκιμαντέρ ,που είναι κατά τη γνώμη μου πολύ σκληρό και βγάλτε τα συμπεράσματά σας
https://youtu.be/DC5XUN3tyuE
Συμπληρώσω και ολοκληρώνω την ανάρτηση με την δήλωση του γιού του Ν. Μπελογιάννη , δωρητή του ακινήτου στο Δήμο Ηλιδας και ο οποίος δεν παραβρέθηκε στην τελετή των εγκαινίων. Ο λόγος; Προφανής και εξηγείται μέσα από την δήλωσή του
«Στην Αμαλιάδα σήμερα, στο πρόσωπο ενός αγωνιστή τιμούμε όλους εκείνους που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις γερμανικές ερπύστριες και απέναντι στην αμερικανική πολεμική μηχανή. Ευτυχώς που δεν ζουν πια να δουν την υποδούλωση να έρχεται από το παράθυρο, μέσω των τραπεζών και των δανείων. Ακριβώς έτσι περιγράφεται αυτή η υποδούλωση από καταβολής ελληνικού κράτους στο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη, "Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα", όπου προτεινόταν και ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης στην κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας. Αυτό δεν μπορούσε να το ανεχτεί η από τη φύση της ξενόδουλη δεξιά»
«Από την άλλη, η κοντόφθαλμη Αριστερά της εποχής ήταν εξ' ορισμού καχύποπτη απέναντι σε όποιον τολμούσε να σκέπτεται. Η τύχη ενός αγωνιστή με αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν προδιαγεγραμμένη. Το μουσείο αυτό, που ξεκινάει σήμερα τη λειτουργία του, δρομολογήθηκε το 1995, όταν με επιθυμία της μητέρας μου, Έλλης Παππά, δώρισα στον δήμο Αμαλιάδας το σπίτι που είχα κληρονομήσει από τη γιαγιά μου, Βασιλική Μπελογιάννη. Ακολούθησαν 22 χρόνια καθυστερήσεων, αδέξιων χειρισμών και παλινδρομήσεων, ώσπου πέρυσι να βρεθούμε στην παρακάτω ευνοϊκή συγκυρία. Η τωρινή δημοτική Αρχή υπό τον Χρήστο Χριστοδουλόπουλο να θεωρήσει το μουσείο έργο προτεραιότητας και όχι, όπως άλλοι προηγουμένως, προεκλογικό πυροτέχνημα. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Γεωργοπούλου, να αφοσιωθεί στην υπόθεση του Μουσείου και να κάνει επιτυχημένες ενέργειες στην κατάλληλη κατεύθυνση. Η Βουλή των Ελλήνων να υιοθετήσει με προθυμία το έργο της διαμόρφωσης και να το αναθέσει στη βιβλιοθήκη της Βουλής. Το επιτελείο, η ομάδα εργασίας της βιβλιοθήκης της Βουλής να αποτελείται από ικανότατους ειδικούς με επικεφαλής τη διευθύντρια, Έλλη Δρούλια, τον σκηνογράφο Γιάννη Μετζικώφ και τον ιστορικό Στάθη Κουτρουβίδη. Απευθύνω ευχαριστίες σε όλους τους παραπάνω. Εκτός από το κτίριο, ο εξοπλισμός και πολλά εκθέματα ανήκαν στη Βασιλική Μπελογιάννη, τη Διδώ Σωτηρίου και την Έλλη Παππά. Συνολικά 27 φορείς, οι περισσότεροι τοπικοί της Ηλείας, συνέβαλαν με εκθέματα, πολλά εντελώς άγνωστα. Όσο για την εκστρατεία, κυρίως μέσω του κίτρινου υποκίτρινου τύπου, για την οικειοποίηση του Μουσείου από έναν συγκεκριμένο πολιτικό φορέα, αυτή ανάγεται στην εκμετάλλευση αγίων, μαρτύρων και ηρώων από την κάθε λογής εκκλησία».
Τι να προσθέσει κανείς;
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου