Σε λίγες ώρες φεύγει το δίσεκτο 2016. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλε για να μας πηδήξει,τελικά από ότι φαίνεται το πηδήξαμε εμείς (μη λέω μεγάλη κουβέντα γιατί απομένουν λίγες ώρες ακόμα). Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το 2016 ως το χρόνο των μεγάλων συγκινήσεων αλλά και απωλειών, ειδικά στο χώρο της μουσικής και της τέχνης γενικότερα. Πάνω από 500 διάσημοι στο είδος τους, μουσικοί, μας αποχαιρέτησαν σηματοδοτώντας όλο και πιο αδρά το τέλος μιας εποχής. Αναφορικά θα μνημονεύσω τους David Bowie,Leonard Cohen,Scotty Moore,Prince Red Army Choir.Οι τελευταίες δε μέρες του χρόνου επιφύλαξαν μια ακόμα τραγωδία. H Debbie Reynolds δεν άντεξε το θάνατο της κόρης της Carrie Fisher και έφυγε και αυτή μετά από 24 ώρες από το θάνατο της κόρης της. Σε προσωπικό επίπεδο το 2016 στάθηκε αμείλικτο, αφού πήρε από κοντά μας ένα μοναδικό φίλο με τρόπο αναπάντεχο. Μπορώ να σας εξομολογηθώ ότι ήταν μια από τις πιο σοκαριστικές στιγμές της ζωής μου η στιγμή που έμαθα την είδηση του χαμού του.
Στον αντίποδα μπορώ να πω ότι αυτή η χρονιά σημαδεύτηκε και με πολύ δυνατές και όμορφες στιγμές. Μέσα στη χρονιά γνώρισα καινούργιους φίλους και έζησα συναισθήματα πρωτόγνωρα, τα οποία μπορούν μέχρι ένα βαθμό να ισοσκελίσουν τις δύσκολες στιγμές.
Αλλά αρκετά με τα προσωπικά. Το 2016 πέτυχε κάτι που οι "εθνοπατέρες" πασχίζουν χρόνια και δεν το καταφέρνουν. Μας έκανε να δούμε άσπρη μέρα αφού μας αποχαιρετά αφήνοντας τη χώρα χιονισμένη,ντυμένη στα λευκά. Φέτος για κάποιο περίεργο λόγο δεν μας επισκέφτηκαν πολλά παιδιά για να μας πουν τα κάλαντα. Και όσα ήρθαν ήταν έφηβοι. Προσπαθώ να εξηγήσω το λόγο. Ίσως πλέον, που τα εισοδήματα είναι πενιχρά, να μην υπάρχει οικονομικό κίνητρο (Το Πνεύμα των Χριστουγέννων μάλλον δεν υπήρχε ποτέ). Χαρακτηριστικό το σχόλιο που διάβασα κάπου: "Έζησα την εποχή που ξεκίναγα να πω τα κάλαντα στις 7 η ώρα το πρωί και στις 12 η ώρα είχα αγοράσει το καινούργιο play station"
Παρακολουθώ τη σπουδή που δείχνουν οι Αθηναίοι για το φιάσκο της ρόδας του Καμίνη. Θα ήμουν ευτυχής αν με την ίδια ζέση ασχολούνταν με το γεγονός οτι 5500 παιδιά που ζουν στην Αθήνα στερούνται ηλεκτρικού ρεύματος και τρεχούμενου νερού.
Το βράδυ θα κόψουμε την βασιλόπιτα. Σύμφωνα με το πατροπαράδοτο ελληνικό έθιμο θα κόψουμε κομμάτι πέραν από τα μέλη της οικογενείας, στο σπίτι-(εστία), στον Χριστό-(Θείο), και στον Ξένο.Πόσοι άραγε από εμάς αυτό το τελευταίο κομμάτι θα το προσφέρουν σε κάποιον που κάνει Πρωτοχρονιά σε ένα παγκάκι; Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχηθώ από καρδιάς το 2016 που φεύγει να μη πάρει μαζί του τα όποια ψήγματα ανθρωπιάς μας έχουν απομείνει.
Χθες πήγα στο μικρό παντοπωλείο της γειτονιά μου -αυτό που για κάποιο ανεξήγητο λόγο το ονομάζουμε mini market- που το προτιμώ από τα μεγάλα γιατί τον ιδιοκτήτη του τον γνωρίζω από παιδί και έτσι τα ψώνια δεν είναι απρόσωπα, αφού γίνονται η αιτία να ανταλλάξουμε κάποιες σκέψεις για κοινά ζητήματα αλλά και κάποιες πληροφορίες για τα δρώμενα στη μικρή μας γειτονιά.
Χθες υπήρχε προβληματισμός γύρω από τη υποχρεωτική χρήση του πλαστικού χρήματος. Όπως έμαθα η πλειοψηφία των ηλικιωμένων πελατών ρωτούσε επίμονα από πότε μπορουν να χρησιμοποιούν την πλαστική κάρτα προκειμένου να μαζέψουν αποδείξεις και να μην έχουν έξτρα φορολόγηση ως τιμωρία. Νομίζω ότι η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος με την απειλή προστίμου, αποτελεί βάναυση καταπάτηση του Συντάγματος και των Ατομικών Ελευθεριών και είναι ο προθάλαμος για την ολική κατάργησή του κανονικού χρήματος. Με άλλα λόγια άλλο ένα τούβλο στον τοίχο της φυλακής που μας κτίζουν.
Το 2016 μας αφήνει λοιπόν... ίσως σοφότερους, ίσως φτωχότερους, ίσως άνεργους, ίσως ...ας βάλει ο καθένας ότι νομίζει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μας αφήνει σαν Έλληνες λιγότερους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΛΣΤΑΤ 140.000 πέθαναν ή μετανάστευσαν για άλλους τόπους. Πρόκειται για την μεγαλύτερη μείωση πληθυσμού μετά τη λήξη του Β΄ΠΠ.
Το 2017 βρίσκεται σε αναμονή και ετοιμάζεται να εισέρθει. Δεν γνωρίζω αν θα είναι μια καλή ή μια κακή χρονιά. Γνωρίζω όμως ότι δεν θα μας αφήσει να πλήξουμε.
Κάπου εδώ πρέπει να κλείσω. Θα ήθελα να έχετε δύναμη, να αγαπάτε πραγματικά, να μην κάνετε υπομονή αλλά να έχετε καρτερία και πάνω από όλα να μην τα παρατάτε. Χρόνια πολλά σε όλους και όλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου