Παρακολουθώ με θλίψη και αγανάκτηση τα όσα συμβαίνουν και γράφονται με αφορμή των πρόσφατων μαθητικών κινητοποιήσεων και αντι-κινητοποιήσεων για την Συμφωνία(;) των Πρεσπών. Τάσσομαι υπέρ των παιδιών χωρίς καμιά εξαίρεση.
Τα παιδιά είναι ο ανθός μιας κοινωνίας. Έχουν εξαιρετικό μυαλό και άδολο πνεύμα. Αποτελούν την τελευταία ευκαιρία που έχει μια κοινωνία προκειμένου να γίνει καλύτερη. Αυτά τα εξαιρετικά πλάσματα όλοι εμείς προσπαθούμε να τα λοβοτομήσουμε και να τα φέρουμε στα δικά μας άθλια μέτρα. Στα μέτρα μιας ζωής που κανένας δεν είναι περήφανος για αυτήν. Ακόμα και ο πιο επιτυχημένος της γενιάς μας.
Είμαι αηδιασμένος που μια κοινωνία ενηλίκων κρύφτηκε πίσω από τη διαμαρτυρία των παιδιών αφού η ίδια αδυνατεί εδώ και χρόνια να εκφράσει μια σοβαρή άποψη και ακόμα περισσότερο να δράσει. Είναι κατάντια να περάσει κάποιος τα μηνύματα που θέλει και δεν μπορεί, με την χειραγώγηση των παιδιών. Και μιλώ για όλα τα παιδιά χωρίς καμμιά εξαίρεση και διαχωρισμό. Είναι η απόλυτη ξεφτίλα όταν διασπείρεται το δηλητήριο του διχασμού σε νεαρούς βλαστούς.
Λέμε ότι ζούμε σε μια πολιτισμένη και δημοκρατική κοινωνία. Σε τέτοιου είδους κοινωνίες δεν υπάρχουν διαχωρισμοί και δικαιώματα a la carte. Φαίνεται όμως ότι ζούμε σε μια ομαδική παραίσθηση γιατί η ελληνική κοινωνία δεν είναι τέτοια. Είναι μια κοινωνία λοβοτομής και βιασμού της λογικής. Μια κοινωνία βαρβαρότητας και όχι πολιτισμού με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου.
Θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα. Το εκπαιδευτικό σύστημα που εκπονείται από την εκάστοτε κυβέρνηση μέσω του Υπουργείου Παιδείας (υπουργός,διδακτικό προσωπικό), διδάσκει στους μαθητές την ελληνική Ιστορία ώστε οι νεαροί Έλληνες να έχουν μια ιστορική μνήμη της φυλής τους. Σ΄αυτή την ιστορία διδάσκεται το λαμπρό παρελθόν των προγόνων, τα μοναδικά παγκόσμια κατορθώματα των ηρώων, των φιλοσόφων, των ποιητών, των στρατηλατών, των γλυπτών και των αρχιτεκτόνων. Υποχρεώνει τους μαθητές να μαθαίνουν τον Εθνικό Ύμνο,να εορτάζει τις εθνικές επετείους, να μετέχει σε στρατιωτικού τύπου παρελάσεις για να τιμήσει τους ήρωες που έπεσαν για να ελευθερώσουν την πατρίδα από τους κατά καιρούς κατακτητές. Προτρέπει δε, να ακολουθούν το παράδειγμα των εθνικών ηρώων.
Σήμερα λοιπόν μια μεγάλη μερίδα από αυτά τα παιδιά λοιδορείται από το ίδιο Υπουργείο Παιδείας γιατί τόλμησαν να διαφωνήσουν με μια πολιτική συμφωνία που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με αυτά που το ίδιο το Υπουργείο τους διδάσκει στα 12 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Την ίδια στιγμή σε ένα άλλο γεωγραφικό σημείο της χώρας το Υπουργείο Παιδείας προτρέπει έμμεσα σε μια άλλη μεγάλη μερίδα μαθητών να προχωρήσουν σε αντι-διαδήλωση ενάντια στην πρώτη.
Τι έχουμε λοιπόν ως αποτέλεσμα; Μαθητές εναντίον μαθητών. Οι δε "υπεύθυνοι ενήλικες" φτύνουν και τα μεν και και τα δε παιδιά,αναλόγως της κομματικής και ιδεολογικής στρούγκας που ανήκουν.Αυτό το γεγονός αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινωνική ξεφτίλα.
Το μέγεθος της ξεφτίλας μπορεί να φανεί ευκρινέστερα,όταν το παραπάνω παράδειγμα προβληθεί στην κλίμακα της οικογένειας.
Όπως είναι γνωστό σε όλους, μια οικογένεια αποτελείται από άτομα που έχουν πρώτο βαθμό συγγένειας. Παρόλο τους δεσμούς αίματος όλα τα μέλη διαθέτουν,επίσης γνωστό, διαφορετική προσωπικότητα και μοναδικό τρόπο σκέψης. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν τους εμποδίζει να βρίσκουν την κοινή συνισταμένη,να συμβιώνουν και να παίρνουν κοινές αποφάσεις. Πόσο λοιπόν φυσιολογικό θα φάνταζε το φαινόμενο όπου ο πατέρας και η μάνα θα έβρισκε τρόπους να διχάσουν τα παιδιά τους ώστε να μείνουν στο απυρόβλητο δικές τους κακές επιλογές; Πως θα χαρακτηρίζονταν οι γονείς που δεν άκουγαν τι είχαν να τους πουν τα παιδιά τους; που επέβαλλαν τη θέληση τους χωρίς στοιχειώδη τεκμηρίωση; που ξεχώριζαν τα παιδιά σε καλά και σε κακά; Τι άσχημη επίδραση θα είχε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του κάθε παιδιού;Τι μέλλον θα είχε αυτή η οικογένεια;
Ας απαντήσουμε στις ερωτήσεις και μη φερόμαστε με αφέλεια σαν γνήσια αντίγραφα των Πρωτοπλάστων, παρασυρόμενοι από τα διάφορα δηλητηριώδη φίδια παντός χρώματος και είδους που προσφάτως έχουν ξαναβγεί από τη φωλιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου