ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ;

Τα τελευταία 24ωρα η Ευρώπη προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ το μακελειό της  Charlie Hebdo. Πολλοί παρομοιάζουν το γεγονός με αυτό της 11^ης Σεπτέμβρη και τους Δίδυμους Πύργους. Συνειρμικά έρχεται στο μυαλό κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου η κλασσική, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ερώτηση: ΠΟΙΟΣ ΟΦΕΛΕΙΤΑΙ;

Κάνοντας μια πρώτη εκτίμηση στα γεγονότα τρείς είναι οι ξεκάθαρες εικόνες που πηγάζουν απ’ αυτά.

Η πρώτη αφορά την ελευθερία της έκφρασης ,η οποία δολοφονήθηκε στην καρδιά της Γαλλικής πρωτεύουσας.

Η δεύτερη αφορά το πλήγμα που δέχτηκαν οι απλοί μουσουλμάνοι εξαιτίας των φανατικών ισλαμιστών τρομοκρατών. Ήδη η ακροδεξιά έσπευσε να εκμεταλλευτεί το γεγονός και να δημιουργεί κλίμα.

Η Τρίτη εικόνα είναι ότι μονάδες του Γαλλικού στρατού έκαναν την εμφάνισή τους στο Παρίσι. Πολλοί θεωρούν ότι η Γαλλία βρίσκεται ένα βήμα πριν την κήρυξη στρατιωτικού νόμου.

Ακολουθεί ένα μικρό σημείωμα που αφιερώνεται σε όλους αυτούς που θέλουν και δεν αντέχουν το σκοτάδι.

Τι ήταν η Charlie Hebdo;

Η Charlie Hebdo ήταν μια σατυρική εβδομαδιαία εφημερίδα απόγονος κατά κάποιο τρόπο, του ανατρεπτικού και θρυλικού μηνιαίου περιοδικού HARA-KIRI. Το 1969 η συντακτική ομάδα του HARA-KIRI που απαρτίζονταν από αριστερούς ,αναρχικούς και άθεους αποφάσισε την εβδομαδιαία έκδοση με την επωνυμία Charlie Hebdo. Με χιούμορ βιτριολικό συνέχιζε μέχρι σήμερα να σατιρίζει τα κακώς κείμενα της επικαιρότητας. Σκληρά σκίτσα και θανατηφόρες ατάκες σχολίαζαν την ηγεσία της θρησκείας, την πολιτική ,την ακροδεξιά. Οι σκιτσογράφοι και δημοσιογράφοι είχαν «καρύδια» και δεν έσκυψαν ούτε έγλειψαν καμία εγκόσμια και υπερουράνια εξουσία. Μάλιστα μερικοί απ’ αυτούς πριν λίγες μέρες έκαναν πράξη τα λεγόμενά τους . Προτίμησαν να πεθάνουν όρθιοι παρά να ζήσουν γονατιστοί.

Η περιπέτεια που οδήγησε στη σφαγή της 7^ης Γενάρη ξεκίνησε το 2006. Δώδεκα σκιτσάκια που σατίριζαν το Ισλάμ και το Μωάμεθ στάθηκαν η αφορμή να επέμβει ο τότε Πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ και να καταδικάσει την ενέργεια της εφημερίδας κατηγορώντας για προφανείς προκλήσεις και ζητώντας εμμέσως την αυτολογοκρισία της. Την σκυτάλη παρέλαβαν οι Γαλλικές Ισλαμικές ενώσεις ,η Παγκόσμια ισλαμική λίγκα και το Μεγάλο Τζαμί. Οι Γαλλικές Ισλαμικές ενώσεις έσυραν στα δικαστήρια τον εκδότη με την κατηγορία του ρατσισμού. Στο πλευρό του τότε στάθηκαν οι μελλοντικοί Πρόεδροι της Γαλλίας, Σαρκοζί και Ολάντ, που με επιστολές που αναγνώστηκαν στο δικαστήριο υπερασπίζονταν την ελευθερία της έκφρασης. Το δικαστήριο αθώωσε τον εκδότη.

Το 2011 η εφημερίδα αποφάσισε να κυκλοφορήσει με αλλαγμένο τίτλο αντικαθιστώντας το Charlie με το Σαρία(Charia) –ευθεία παραπομπή στην ισλαμική Σαρία-και  αρχισυντάκτη τον….Μωάμεθ ο οποίος εικονιζόμενος στο εξώφυλλο, προειδοποιούσε ότι θα τιμωρηθεί όποιος δεν γέλαγε με 100 βουρδουλιές.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του δολοφονημένου εκδότη Charb ( στη συνέντευξη που έδωσε το 2012 στον Στέλιο Κούλογλου),η Γαλλική Κυβέρνηση πριν ακόμα κυκλοφορήσει το επίμαχο φύλλο κατηγόρησε τη εφημερίδα ότι βάζει σε κίνδυνο τις ζωές Γάλλων πολιτών στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Κάνοντας μια παρένθεση αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να κινδυνεύουν οι Γάλλοι από τα σκίτσα μιας σατυρικής εφημερίδας και όχι από την Γαλλική εξωτερική πολιτική.(Βλ. βομβαρδισμούς και χερσαία επέμβαση στη Λιβύη, επέμβαση στο Μάλι κλπ).

Ο πρωθυπουργός αλλά και ο υπουργός των εξωτερικών της Γαλλίας καταδίκασαν την πρόθεση της εφημερίδας. Ο δεύτερος μάλιστα σε δήλωση του κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Αίγυπτο. Όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά μέσα άρχισαν  να διερωτώνται πώς μια μικρή εφημερίδα όπως η Charlie Hebdo, την επικαλείται ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών.

Στην συνέντευξή του ο Charb είχε σχολιάσει σκωπτικά το γεγονός λέγοντας στον Κούλογλου ότι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός εξωτερικών είχαν γίνει οι εκπρόσωποι τύπου της εφημερίδας…

Επίσης ο πολύς Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ τους αποκάλεσε ηλίθιους και μαζοχιστές.

Στις 2/11/2011 μια μέρα πριν την κυκλοφορία του επίμαχου φύλλου τα γραφεία της εφημερίδας δέχτηκαν επίθεση με μολότοφ και καταστράφηκαν, από ισλαμικές ομάδες. Ταυτόχρονα χάκερς επιτέθηκαν στην ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας και απειλές για την ζωή των συντακτών εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο.

Μπροστά στις προσπάθειες για αυτολογοκρισία αλλά και τις κατηγορίες για ανευθυνότητα η εφημερίδα απάντησε με το έξης τρόπο.

Κυκλοφόρησε με 16 λευκές σελίδες και με ένα μόνο σημείωμα του αρχισυντάκτη που εξηγούσε λόγους που έπαψαν να ασχολούνται με τα τρέχοντα θέματα στην προσπάθειά τους να είναι υπεύθυνοι και μόνο τίτλους που ανέφεραν για διάφορες περιοχές του πλανήτη ότι όλα πάνε καλά.

Η εφημερίδα έγινε ο #1 στόχος για τις τρομοκρατικές οργανώσεις σύμφωνα με τις Γαλλικές μυστικές υπηρεσίες και αποφασίστηκε η φύλαξη των γραφείων από την Αστυνομία.

Την ημέρα της σφαγής ειπώθηκε και το μεταφέρω με επιφύλαξη, ότι τα μέτρα είχαν χαλαρώσει…

Θα κλείσω αυτό το σημείωμα με τα λόγια του δολοφονημένου εκδότη Charb:

«Είμαστε μια σατιρική εφημερίδα και το δικαίωμα στη σάτιρα ενυπάρχει στη Γαλλία. Δεν είμαστε μια στρατευμένη εφημερίδα, ούτε ανήκουμε στην ακροδεξιά αλλά ούτε στην ακροαριστερά, που θα έφταναν ακόμη και σε φόνο πρώτου βαθμού ενάντια σε ολόκληρους πληθυσμούς. Είμαστε εδώ για να κάνουμε πλάκα. Πρόκειται για μια σατιρική εφημερίδα που υπερβάλλει αλλά υπερβάλλει για να προκαλέσει γέλιο. Κι ύστερα, ο κόσμος έχει δικαίωμα ακόμη και να μη γελάει και αυτό το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό, ότι δηλαδή οι ισλαμιστές ή οι ακροδεξιοί δεν σπάνε πλάκα με τα σκίτσα μας, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Αυτοί έχουν το δικαίωμα να μη γελάνε κι εμείς έχουμε το δικαίωμα να προσπαθούμε να τους κάνουμε να γελάνε.»

Ολόκληρη η συνέντευξη του Charb εδώ:

http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/o-dolofonimenos-dieythyntis-toy-charlie-hebdo-den-ypokyptoyme-stin-logokrisia

 πηγή:tvxs.gr.